หน่อนรินทร์สินสมุทรไม่หยุดยั้ง   รีบมาทั้งคืนค่ำในน้ำไหล
จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณไทย   เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก
จึงว่ารีบถีบถอนไปก่อนท่าน   โน่นนางมารหมุนไล่มาใกล้หนัก
แล้วว่ายรอคลอไปพอได้พัก   พอนางยักษ์ทันโถมกระโจมมา
พระลูกหลบพบเงือกจะ-หนี   เหยียบขยี้สองแขนแน่นนักหนา
ตะคอกถามตามโมโหที่โกรธา   ไย-พาผัวพรากมาจากกู
เดี๋ยวนี้องค์พระอภัยอยู่ไหนเล่า   ไม่บอกเราหรือกระไรทำไขหู
จะควักเอานัยน์ตาออกมาดู   ตะคอกขู่คุกถามคำรามรณ

ช่วยถอดคำประพันธ์ทีค้า สมองเบลอจนคิดอะไรไม่ออกแล้วง่าาา