ถอดคำประพันธ์

หน่อนรินทร์สินสมุทรไม่หยุดยั้ง
รีบมาทั้งคืนค่ำในน้ำไหล
จนแจ่มแจ้งสุริโยอโณไทย
เห็นเงือกใหญ่ยายตายังล้านัก
จึงว่ารีบถีบถอนไปก่อนท่าน
โน่นนางมารหมุนไล่มาใกล้หนัก
แล้วว่ายรอคลอไปพอได้พัก
พอนางยักษ์ทันโถมกระโจมมา
พระลูกหลบพบเงือกจะยิ้มหนี
เหยียบขยี้สองแขนแน่นนักหนา
ตะคอกถามตามโมโหที่โกรธา
ไยพาผัวพรากมาจากกู
เดี๋ยวนี้องค์พระอภัยอยู่ไหนเล่า
ไม่บอกเราหรือกระไรทำไขหู
จะควักเอานัยน์ตาออกมาดู
ตะคอกขู่คุกถามคำรามรณ
ช่วยถอดได้มั้ยร้องไห้ร้องไห้ เราถอดไม่ได้จริงๆ  ขอบคุณล่วงหน้าคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่