ฉันนั่งดูละครในตอนบ่าย
มองเงือกว่ายใต้สมุทรจนสุดหาง
นึกชอบใจไม่น้อยยากปล่อยวาง
จนสองนางสนทนาถ้อยพาที

เป็นกลอนแปดกลอนเก้าดูเข้าท่า
ไพเราะกว่าเมืองมนุษย์พิสุทธิ์ศรี
ฤาทายาทลูกไทยอภัยมณี
จึงได้มีทักษะวาทะงาม

หรืออดีตนักกลอนนั้นเป็นเงือก
ซึ่งถอดเปลือกยังเหลือเนื้อสยาม
เป็นปัญหาขบคิดให้ติดตาม
สุดห้ามปรามใจตนให้พ้นคิด

จินตนาการกันไปไม่สูญสิ้น
ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน..ตราบฝันปิด
แล้วเธอว่าอย่างไร..ตอบให้นิด
ถูกหรือผิดตามสบาย..ไม่ว่ากัน..
..