ถ้าถามว่าทำไมถึงเบื่อ ก็น่าจะเริ่มตั้งแต่พ่อเสีย

กว่าจะยอมรับให้แม่มีใหม่ได้ใช้เวลานานมากทำสารพัดที่จะบอกกับตัวเองว่าอย่าเข้าไปยุ้งๆนะ

แต่ภาพที่สะท้อนกลับมาให้เห็นคือ แม่ทะเลาะกับแฟนใหม่หลายครั้งมากๆทุกๆครั้งที่ทะเลาะ มักจะมาบอกลูกว่า แม่ไม่ไปหาละ แม่เบื่อละ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะลูกนะ เดียวแม่จะไปขนของกลับมาบ้านละ ทุกครั้งที่โทรศัพท์ปากบอกจะอยู่กับลูก ลูกเข้าใจดีที่สุด ดียังงั้นยังงี้ ๆลๆ

เราที่ไม่ชอบแฟนใหม่แม่ก็เชียร์ทุกครั้งว่าพอเถอะปล่อยวางเถอะ แต่เหมือนคำพูดลูกไม่มีประโยชน์ให้กำลังใจเสมอมาคอยอยู่ข้างๆ

ทั้งๆที่เคยบอกตัวเองเเล้วว่าถ้ามีปัญหากันอีก จะไม่เข้าไปพูดอะไรทั้งนั้น จะนั่งมองนั่งสะใจหลายๆอย่าง แต่ก็ทำไม่ได้

ทุกวันนี้จิตตกเพราะต้องเห็น แม่ตามง้อตามยื้อ ล่าสุดแฟนใหม่แม่กับไปนอนเอากับเมียเก่า ตอนแรกจริงจังตัดได้ยังงั้นยังงี้ พอตอนนี้บอกว่ารอดูไปก่อน แต่แม่จะไม่อะไรกัยเขาเเล้ว พอมาอีกวันสองวันทำไมถึงเหมือนเดิม

สิ่งหนึ่งที่แม่จะพูดกับลูกหลังคืนดีกันคือ ก็ลูกอคติกับเขา ทั้งๆที่แม่กลับมาเล่าให้ฟังเองทำไมถึงกลายเป็นคนผิดละ

รู้ว่ารักทำไมทำตัวเองไม่มีค่าแบบนี้ทุ้มเทไปเท่าไรกับเขา สิ่งที่ได้มาไม่มีเลย เงินก็เสียตัวก็เสียมิตรภาพระหว่างพี่น้องครอบครัวก็เสีย

พยายามหนีแต่มันหนีไม่ได้เพราะมันจำเป็นที่ต้องวนอยู่รอบตัวเรา

ทุกวันนี้เสียใจเครียดค่ะ เครียดเรื้อรังมานาน เกือบจะเป็นโรคซึมเศร้า หมอเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากค่ะได้นอนก็เพราะยาเครียดค่ะลูกคนเดียวยังไม่ปีกกล้าขาแข็ง

ทุกวันนี้ยังคิดว่าถ้าหลับไม่ตื่นก็ดี ขับรถไปซื้อของเเล้วตู้มเดียวไปเลยก็ดี อยู่แบบไร้วิญญาณจริงๆค่ะทุกวันนี้ ปัญหาสะยาวไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองดีคะ