เดือนธันวาคม 2568 เป็นช่วงที่ชีวิตแย่มากที่สุดดด ช่วงแรกจมมากแทบไม่อยากทำอะไรเลย แต่ในช่วงที่กำลังจมอยู่นั้นก็มีคนเข้ามา มันแปลกมากจริงๆที่เวลาคุยกับเขาแล้วลืมทุกอย่าง ลืมทุกความเศร้า ทั้งที่เขาเข้ามา

โคตรเบื่อ แฟนตัวเอง คนลดน้ำหนักอยู่ชอบมาชวนกิน พอไม่กิน บอกอ้วนอยู่ ก็จะเอาของทิ้ง ประชดเก่งโคตรน่าเบื่อ คนลดน.น.อยู่ มันอ้วนจนอึดอัดแล้ว

เราได้ยินคำตอบเราได้แค่ฝืนยิ้ม น้ำตาแทบไหลเราแค่อยากรู้ความรู้สึกว่าถ้าเขาไม่มีเราเขาจะเป็นห่วงไหม แต่คำตอบที่ได้เหมือนตอกย้ำความเจ็บปวดให้หัวใจ

ฉันรู้สึกผิดและคิดว่ามันคงยังอยู่ในใจและชีวิตจนกว่าฉันจะตาย แล้ววันนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกอยากตายอยากขับรถลงสะพานหรือเดินไปโดดน้ำที่สะพานพระราม8ฉันกลัวความคิดวันนี้มาก  ทั้งๆที่ฉันพยายาม

ไม่อยากลงรายละเอียดเท่าไหร่ แต่มันเจ็บปวดจังเลย​ เมื่อโดนถามว่า​ ใจดีไปทำไม​ แม้การตัดสินใจที่จะมีน้ำใจ​ มันจะนำพาผลลัพท์ที่ไม่สวยหรูมาให้ แต่คนใกล้ตัวชอบตอกย้ำว่าเราใจดีเกินไปจนเป็นปัญหา... เราว่

สวัค่ะเราเด็ก68 กำลังจะเข้ามหาลัย เอาจริงๆเราไม่ติดมาสองที่ล่ะไปสัมภาษณ์มาแต่เราไม่สิ้นหวังค่ะ คือเรามีพ่อแม่แต่เขาไม่ได้มานั่งให้กำลังใจเราหรอกค่ะเขามีแต่ตอกย้ำความผิดหวัง เราเศร้ามากค่ะ อยากจะบอกว่า

สวัสดีค่ะ พี่ๆน้าๆ คุณลุง คุณป้า คิดยังไงกับเรื่องนี้เข้ามาแสดงความคิดเห็นหรือแชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ-ไม่ได้อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แต่ก็ต้องฝืนอยู่ต่อ เคยมีความรู้สึกแบบนี้กันมั้ยคะ มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ

เรื่องมีอยู่ ว่า ผมเป็นคนที่อารมณ์เย็นมากๆ คือไม่ค่อยจะขี้หงุดหงิดควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีถึงแม้จะตึงเครียด และกลับมายิ้มได้ แล้วแฟนผม เป็นคนที่ พูดจาไม่ค่อยสะเนาะหู เจ้าอารมณ์ ขี้วีน ทำอะไรไม่ได้ดั่งใ