เราเป็นคนนึงที่เชื่อสิ่งลี้ลับค่ะ แต่เชื่อ80% อีก20% คือไม่แน่ใจ
ต่อจากนี้เราจะเล่าถึงประสบการณ์ที่เขาเรียกกันว่าโดนผีอำค่ะ อาจจะยาวนะคะแต่อยากแชร์ประสบการณ์แล้วก็อยากให้เพื่อนๆที่เจอผีอำหรือผีหลอกมาแชร์ประสบการณ์แปลกๆในชีวิตกันค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้าด้วยค่ะ  ...
ปล.คนที่เคยเจอจะเชื่อ ส่วนคนไม่เคยเจอจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่จะพิจารณานะคะ เพราะเราก็ไม่มั่นใจมาถึงทุกวันนี้ว่าที่เราโดนอำกับเห็นนี่มันคืออะไรกันแน่

* โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ *

บ้านเราเป็นหมู่บ้านการเคหะ2ชั้น ชั้นบนเป็นห้องนอน2ห้อง คือห้องเรากับห้องพ่อแม่น้อง ส่วนห้องน้ำอยู่ชั้นล่าง บ้านเราจะเป็นหลังท้ายซอย แต่ไม่ใช่หลังสุดท้ายค่ะ ลักษณะที่ตั้งบ้านเราจะตั้งอยู่ฝั่งซ้ายถ้าตรงเข้ามาจากหน้าซอย แล้วฝั่งหน้าบ้านเราก็เป็นทางตรงไปอีกซอยค่ะ เหมือนเป็นทางกลับรถไปอีกซอยอ่ะค่ะ บ้านตั้งอยู่กลางทางสามแพร่งพอดีเป๊ะเลยค่ะ ประตูหน้าบ้านจะตรงกับประตูหลังบ้านด้วยค่ะ ห้องเราจะอยู่ห้องเล็กคนเดียว ส่วนห้องพ่อแม่น้องจะเป็นห้องใหญ่เดินขึ้นบันไดมาก็เจอห้องพ่อแม่ ฝั่งขวาหน้าห้องพ่อแม่เป็นห้องเรา   ตอนมาอยู่ยันก่อนจะเกิดเรื่องแปลกๆที่บ้านหลังนี้เราไม่ได้คิดไรค่ะ เพราะเราพยายามเฉยๆกับฮวงจุ้ยบ้านทางสามแพร่งเลยไม่อยากคิดอะไรมากกลัวจะคิดมากแล้วอยู่ไม่ได้  ...

แต่เมื่อปีที่แล้วเราจำได้ว่าวันนึงช่วงสายๆเราเข้าไปนอนอยู่ห้องพ่อแม่ วันนั้นเราไม่ได้ไปโรงเรียน แล้วพ่อแม่ก็ออกไปทำงานข้างนอก น้องชายก็ไปโรงเรียน ไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะยกเว้นเรา ข้างบ้านก็ออกไปทำงานหมดค่ะ เงียบกริบ ตอนนั้นเราเข้าไปนอนห้องใหญ่คนเดียว นอนเล่นโทรศัพท์บ้างอะไรบ้างจนเผลอหลับไป จำได้ก่อนหลับเห็นนาฬิกาคือช่วงเที่ยงๆค่ะ ละก็วูบหลับไป แต่อยู่ๆเราก็รู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น รู้สึกขยับตัวไม่ได้ค่ะ ตอนนั้นคิดเลยว่าโดนผีอำแน่ๆ เพราะตอนอยู่หอเราก็เคยโดนค่ะแต่เดี๋ยวจะเล่าต่อหลังจากอันนี้นะคะ คือตอนนั้นเรารู้เลยค่ะว่าโดนอำ100% ขยับตัวไม่ได้ ตะโกนออกมาก็เสียงไม่ออก จะลุกก็เหมือนโดนจับกดให้นอน เราพยายามฝืนลุกสุดแรงค่ะ แต่ก็ลุกไม่ขึ้น หันหน้าไปไหนไม่ได้ แต่อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนโดนจับขาสองข้างลากลงมาจากที่นอนค่ะ ตอนนั้นรู้สึกกลัวด้วยง่วงด้วย หลังจากรู้สึกว่าโดนจับขาละลาก เราได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อเราอยู่ข้างล่างประมาณ2-3ครั้ง ทั้งๆที่เราล็อกกลอนบ้านจากข้างใน พ่อแม่หรือน้องก็ไม่เคยกลับเวลานี้ค่ะ พอได้ยินเสียงคนเรียกเสร็จ เราได้ยินเสียงเหมือนเสียงดนตรีไทย คล้ายๆเพลงที่นางรำใช้รำอ่ะค่ะ โดยเฉพาะเสียงกลองประกอบดนตรีไทย ดังตึง ตึง  ชัดมากค่ะ คล้ายๆเสียงซาวด์ในเกม Home sweet Home เลยค่ะ แต่มั่นใจว่าเป็นเพลงอื่น  เสียงมันเริ่มดังๆเข้ามาเหมือนมาเปิดใกล้ๆหูสองข้างค่ะ ตอนนั้นหลอนมาก แล้วปกติจะกลัวผีนางรำกว่าผีอื่นด้วยค่ะ แต่ตอนนั้นขยับตัวไม่ได้ ละปลายเท้าเราจะเป็นประตู อยู่ๆก็เห็นเหมือนคนเปิดประตูอย่างช้าเหมือนค่อยๆแง้มแล้วก็หยุด ตอนนั้นจิตเริ่มตก90%แล้วค่ะ เราเลยตัดสินใจหลับตาให้มันหลับไปเลย แล้วเราก็ตื่นมาไม่เจออะไรค่ะ แต่ประตูแง้มจริงๆเหมือนตอนโดนอำเลยค่ะ ตอนนั้นเราตัดสินใจไปปิดประตูแล้วมาเปิดทีวีไม่ออกจากห้องเลยค่ะ พยายามตั้งสติว่ามันคืออะไร พยายามปลอบตัวเองว่าเราอาจจะปิดประตูไม่แน่นก็ได้  ความรู้สึกหลังจากตื่นมันจะงงๆ อึนๆ เลยรู้สึกกลัวไม่เท่าตอนโดนอำ  ส่วนวันอื่นๆที่เรานอนคนเดียวเราจะโดนอำแบบลากขาบ้าง บีบเอวบ้าง บีบขาบ้างค่ะ รู้สึกเจ็บๆตอนโดนอำแบบนั้นด้วยประจำจนเราเริ่มชินค่ะ  ทุกๆครั้งที่โดนคือวันนั้นเราจะอยู่บ้านคนเดียวตลอดค่ะ เวลามีพ่อมีแม่อยู่ไม่เคยโดนอำเลยสักครั้งเดียว
เราก็เล่าให้พ่อให้แม่ฟัง เขาก็ให้เหรียญพญาครุฑมาให้เราไว้ใต้หมอน หลังจากนั้นเวลาเรานอนคนเดียวเราก็ไม่เคยโดนอำอีกเลยค่ะ

ส่วนอันนี้จะเล่าย้อนหลังตอนโดนผีอำครั้งแรกเลยค่ะ ตอนนั้นอยู่หอค่ะ(ก่อนย้ายไปอยู่บ้านการเคหะประมาณ5-6ปี) หน้าหอจะเป็นศาลเก่าๆ มีต้นกล้วยข้างๆศาล เจ้าของหอบอกว่าเจ้าที่ที่นี่ดุค่ะ แต่เรายังไม่ค่อยสนใจอะไรเพราะยังเด็ก มีคืนนึงเรานอนอยู่ นอนรวมกับพ่อแม่และน้องค่ะ เรานอนริมสุดติดผนัง แต่เราเปิดทีวีทิ้งไว้แล้วเปิดช่องการ์ตูน เราก็วูบหลับค่ะ ละอยู่ๆก็ตื่นมากลางดึก กึ่งหลับกึ่งตื่นนะคะ เราก็ตกใจมาก พยายามจะลุกแล้วก็ลุกไม่ขึ้นค่ะ เหมือนโดนคนกดไว้เหมือนอันแรกที่เล่าเลยค่ะ เราเหมือนมีคนกดเราไม่ให้ลุก แล้วเราก็ลุกไม่ขึ้น ขยับแขนขาไม่ได้เลยค่ะ แต่เราได้ยินเสียงทีวีช่องการ์ตูนที่เราเปิด ทุกอย่างตรงหน้าสิ่งของต่างๆคือเป็นภาพจริงหมดเลยค่ะ ตอนนั้นเราตกใจมาก ตะโกนเรียกแม่ที่นอนข้างๆก็เสียงไม่ออก พยายามจะยกแขนสะกิดแม่ก็เหมือนจะยกขึ้นแต่ไม่ขึ้น แล้วเราก็เห็นบนหัวเตียงที่เรานอนมันมีเงาดำๆค่ะ แต่รู้สึกว่ามองออกว่าเป็นผู้หญิง เพราะเห็นเหมือนเงาดำไม่เห็นหน้าแต่เห็นเป็นผมยาวนั่งยองๆบนหัวเตียงแล้วก้มมองเรา ตอนนั้นเราจะลุกอีกครั้งแต่ก็เหมือนจะลุกได้ค่ะ แต่ลุกไม่ได้ เราร้องไห้เลยค่ะ ลองหลับตาอีกรอบแล้วลืมตาอีกทีก็ยังเห็นคนนั่งก้มมองเราอยู่ค่ะ แล้วเราก็หลับตาจนหลับต่อยาวยันเช้าค่ะ พอเช้ามาเราเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ไปเล่าให้เจ้าของหอฟัง เขาเลยพาไปไหว้ศาลเจ้าที่ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่เจอไม่โดนอำอีกค่ะตอนอยู่ที่นั่น

มีอีกนะคะช่วงอายุปัจจุบันนี้เราอยู่บ้านใหม่อีกที่เราก็โดนอำค่ะ แต่โดนทำนองดึงผ้าห่มออกบ้างไรบ้างแต่ไม่เห็นเป็นใครมาดึงนะคะ  แต่เราชินจนเวลาโดนอำเราปล่อยให้อำไปไม่พูดไรแล้วหลับตาให้หลับๆยาวไปเลยค่ะ อยู่นี่ก็จะเจอตอนอยู่คนเดียวเท่านั้นเหมือนกัน ถ้ามีคนอยู่ด้วยเราจะไม่เจอไม่โดนอำค่ะ ส่วนเหรียญที่พ่อแม่ให้คือเราทำหายไป ปัจจุบันก็ไม่ได้ใส่พระหรือสายสินด้วย เจออำจนชิน แต่กะว่าถ้าโดนอีกก็ว่าจะด่าแล้วแช่งละค่ะ 55555 เหนื่อยแล้ว บางทีอำจนเวลาเราหลับละตื่นมาตอนหลุดจากโดนผีอำแล้วเราก็ไม่กล้านอนต่อเลยค่ะ ต้องรอให้พ่อแม่มาก่อนถึงจะกล้าหลับต่อ 555555


ส่วนเรื่องแปลกๆแบบไม่ได้ฝันไม่ได้โดนอำก็มีนะคะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่แน่มั้ย ไว้จะมาเล่าให้ฟังนะคะตอนนี้ง่วงมากๆ 555555
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ