เป็นโรคซึมเศร้า ครอบครัวไม่เข้าใจ
มองว่าเราแปลกแยก แม่ก็สนใจแต่ลูกที่รักมากกว่า โสด ตกงาน ป่วยอยู่
ทำงานกับแรงกดดันมากๆไม่ได้ เหนื่อยกับชีวิตมากค่ะ เกิดมาชดใช้เวรกรรมในชาตินี้ ขอให้อย่าเกิดขึ้นแบบนี้อีกเลย
มีครอบครัวก็เหมือนไม่มี ทุกอย่าง คิดเอง
ทำเอง ผิดบ้างถูกบ้าง ชีวิตคนเดียว
มันยากมากสำหรับเรา มีแม่ก็ไม่เข้าใจ คอยว่าเหน็บแนม มีกำลังใจจากเพื่อนบ้าง แต่ในครอบครัวไม่มีเลย ชีวิตต้องอยู่กับครอบครัว ที่เค้าไม่ใยดีอะไรเรา
บางครั้ง ต้องโกหกว่านอนบ้านเพื่อน
แต่มาเปิดห้องนอน คนเดียวเพราะ คนในบ้าน เหมือนคนแปลกหน้า มีแต่ความอึดอัด ขอโทษนะคะที่มาระบาย นั่งร้องให้มา ครึ่ง ชม ละ เดียวก็เช้าละคงจะดี