เจอแต่คนไม่ที่เข้าใจมาถามคำถามเดิมๆบ่อยๆบางทีก็เซ็งนะครับ ก็ไม่รู้จะต้องบอกซ้ำๆแบบนี้อีกกี่รอบกับคนที่ถามว่าผมเคยพยายมหักดิบมาหลายปีแล้วววว แต่ไม่เคยสำเร็จเลย Y_Y จนผมลองมาใช้บุหรี่ไฟฟ้านี่แหละถึงเลิกบุหรี่มวนได้แบบเด็ดขาดจริงๆ (ผลที่ได้ก็คือ ไม่เหนื่อยง่ายเหมือนแต่ก่อน ตัวก็ไม่เหม็น เข้าสังคมได้โดยที่คนรอบข้างไม่เบือนหน้าหนีเหมือนตอนสูบบุหรี่มวน)

ส่วนเรื่องการใช้งาน ผู้ก็รู้นะว่าคนที่ไม่สูบบุหรี่เขาไม่ชอบกันหรอกเวลามาเจอคนสูบบุหรี่/บุหรี่ไฟฟ้า แล้วมาพ่นควัน/ไอน้ำ อยู่ใกล้ๆเขา ผมจึงแคร์คนรอบข้างมาก(เป็นมาตั้งแต่บุหรี่มวนแล้ว) พยายามไม่ให้ไปกระทบพวกเขาเลย จะสูบในที่ส่วนตัวหรือที่ๆจัดไว้ให้โดยเฉพาะเท่านั้น ผมเรียกว่าการมีจิตสำนึกในที่สาธารณะครับ ซึ่งในกลุ่มพรรคพวกที่ผมรู้จักก็ปฏิบัติในแนวทางนี้ไม่ต่างกัน และเวลาเจอคนที่ไม่ทำแบบเดียวกันนี้ก็จะช่วยกันตักเตือนครับ

ในมุมมองของผม ผมมองว่าบุหรี่ไฟฟ้าเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ดีสำหรับผู้ที่ไม่ต้องการเลิกสูบบุหรี่มวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่พยายามหักดิบแล้วแต่ไม่สำเร็จ ควรต้องมีทางเลื่อกอื่นๆให้เขานะครับ ที่สำคัญคือเราควรเคารพซึ่งกันและกัน โดยยึดการมีจิตสาธารณะเป็นที่ตั้ง ผมว่าเราสามารถที่จะอยู่ร่วมกันได้ครับ

ลืมบอกไปครับ ที่สำคัญตอนนี้ผมไม่ได้ติดบุหรี่ไฟฟ้าแล้วนะครับ เพราะผมไม่ใช้มันเป็นเดือนๆก็ยังได้เลย คือถ้าหยุดไปดื้อก็คงจะเลิกได้เลยครับ แต่ที่ตอนนี้ยังใช้อยู่บ้างเพราะผมยังมีความสุขกับการใช้มันอยู่ก็เท่านั้นเอง 🙂