เคยเรียนถามอาจารย์ภาษาไทย ซึ่งท่านเป็นราชบัณฑิตด้วย ตอนที่ละครออนแอร์รอบแรก และใคร ๆ ก็ออเจ้ากันทั้งบ้านทั้งเมือง

อาจารย์ท่านให้ความรู้ว่า "สมัยอยูธยาจะใช้คำว่า ออเจ้า กับผู้ที่มีสถานะต่ำกว่าตัวคนเรียก และจะใช้กับผู้ที่ไม่รู้จักคุ้นเคยกันค่ะ
เช่นถ้าเราเป็นพี่หมื่นไปบ้านขุนนางคนอื่นที่เราไม่ได้สนิทคุ้นเคยด้วย แล้วมีบ่าวของบ้านนั้นมาต้อนรับ ก็จะใช้ว่า
ออเจ้าจงไปเรียนท่านพระยาว่าข้าหมื่น... มาขอพบ แบบนี้ค่ะ

แต่จะไม่ใช่เรียกคนที่สนิทสนม หรือคนในครอบครัว เพราะจะถือว่าเป็นการดูถูกคนที่ถูกเรียก อาจจะมีการใช้คำว่า ออตามด้วยชื่อคนที่เราต้องการเรียกเพื่อแสดงความเอ็นดู เช่น พรายแก้วเรียกนางพิม ว่า ออพิม เป็นต้น "

ในละครหรือในนิยายคิดว่าใช้คำว่า ออเจ้าเพื่อให้เกิดความต่างและเป็นเอกลักษณ์ ของนิยายเรื่องนี้เท่านั้นค่ะ เพราะฉะนั้น การใช้คำว่าออเจ้าเรียกผู้อื่นจึง ไม่ใช่มาตราฐานการใช้ภาษาในสมัยอยุธยา ยกตัวอย่างให้เห็นชัด ๆ อย่างคำว่า ม สระอึ ง ที่เป็นสรรพนามบุรุษที่สอง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะใช้เรียกทุกคนที่เราพูดด้วยว่า ม สระอึ ง ได้ใช่ไหมค่ะ