1.การเปิดเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว
หลังจากที่มีการตายหรือฆ่ากันของตัวละครเกิดขึ้นหรือมีการกระทำความผิดบางอย่างเช่น ฉากที่หลิวยิงเวคิน ฉากที่หลิวโดนจับโทษฐานค้ายา หรือฉากที่แม่ของหลิวคนในครอบครัวคนสุดท้าย(???)เสียชีวิตด้วยโรคร้าย มักจะมีซาวด์ประกอบละคร “ยิ่งสูงยิ่งหนาว” ราวกับจะสื่อสารว่าทุกๆก้าวที่เราเดินไป จะผิดถูกอย่างไร มักเป็นบทเรียนให้เราก้าวหน้าเดินขึ้นไป และทุกๆการก้าวเดินขึ้นไปสูงยิ่งต้องพบกับความหนาวเหน็บเจ็บปวดอยู่ตลอดเวลา ดังความหมายเพลง ยิ่งสูงยิ่งหนาว เข้ากันได้ดีกับเรื่องราวของหลิว ที่เธอทำสิ่งต่างๆในฐานะเจ้าแม่มาเฟีย แต่ท้ายสุดแล้วหลิวก็ได้รู้ว่าทุกอย่างคือบทเรียนของชีวิต
2.บุคลิกของเต็งล้อ
เต็งล้อบุรุษผู้เป็นกุนซือของบ้านธรรมกุล หน้านิ่งตลอดเวลา เสื้อสีโปรดคือสีดำแสดงถึงความลึกลับ เต็งล้อเป็นคนพูดน้อยที่มักจะเอามือไพล่หลัง แสดงถึงการเป็นคนที่พร้อมกับจ้วงแทงข้างหลัง ทรยศคนรอบข้างเสมอ
3.ตี๋ซุ้งวางแผนแกล้งตาย
ในฉากที่ตี๋ซุ้งดวลหมากรุกกับเฮียกวง ที่ปรึกษาสมาพันธ์การค้าไทยจีน ตี๋ซุ้งแกล้งแพ้ เหมือนละครกำลังจะสื่อให้ผู้ชมรู้เป็นนัยๆว่าตี๋ซุ้งกำลังจะวางแผนให้ตัวเองหายไป เพื่อที่จะหลอกล่อให้ศัตรูแสดงตัว
4.การตายของผิง
ฉากที่ผิงถูกเต็งล้อบังคับให้เขียนจดหมายลาตายก่อนจะฆ่าตัวตายมีฉากที่เธอหยิบกระดาษขึ้นมาเขียนจดหมาย กระดาษบนโต๊ะดันปฏิทินตั้งโต๊ะร่วงลงไปกับพื้น ราวกับจะบอกว่า “ปฏิทินนั้นไม่จำเป็นสำหรับเธอ เพราะจะไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับผิงอีกแล้ว” เนื่องด้วยเธอเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีญาติพี่น้อง มีเพียงเต็งล้อผู้มีพระคุณเพียงหนึ่งเดียว แต่เมื่อเธอทำงานพลาด ทำให้เต็งล้อไม่ต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่ เธอก็ไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ ดังคำกล่าว“สองสิ่งที่ทำให้คนเรามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ สิ่งแรกคือความรัก อีกสิ่งคือความแค้น”
5.คำพูดของชาติชาย
ชาติชายเป็นตำรวจที่ร่วมมือกับเต็งล้อให้ล้มธรรมกุล ทำให้เรามองว่าชาติชายก็เป็นหนึ่งในตัวร้ายของเรื่อง(เอาจริงๆเรื่องนี้ตัวร้ายมีมากกว่าคนดีเสียอีก) หลังจากการโค่นล้างแก๊งเสี่ยไฮ้ลง ผู้กำกับชาติชายพูดขึ้นมาว่า “นี่ละนะ อำนาจที่ไม่มีอยู่จริง” คำพูดคำนี้เป็นประโยคที่ออกมาจากปากตัวร้ายที่ลุ่มหลงไขว่คว้าหาอำนาจเหมือนกันคนหนึ่ง หากตัวร้ายนั้นก็ไม่ใช่จะคิดไม่ได้เสียทีเดียว ว่าอำนาจคือสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง แต่ถึงแม้จะคิดได้ก็ตาม ความหอมหวานของมันก็ทำให้คนนอกที่อยากจะเข้ามามีอำนาจอย่างชาติชาย ยอมเป็นคนชั่วทำงานกับคนเลวอย่างเต็งล้อ
6.หมากรุกร่วงลงพื้น
ฉากจางเหาบุกบ้านธรรมกุลที่บู๊กันมันสนั่น ลูกน้องคนหนึ่งของบ้านธรรมกุลโดนจางเหาซัดจนล้มลงใส่กระดานหมากรุกร่วงลงมากับพื้นในฉากใกล้จบ ราวกับจะบอกกับทุกๆคนว่าหมากกระดานนี้กำลังจะจบลง เหมือนกับหมากรุกที่สุดท้ายกระดานทั้งกระดานก็โดนปัดลงพื้นจะไม่มีอีกแล้วเกมชิงอำนาจที่มันไม่มีอยู่จริง เหล่าตัวละครเปรียบเสมือนหมากรุก กระดานเปรียบเสมือนโลกทั้งใบของตัวละครที่เต็มไปด้วยเกมชิงไหวชิงพริบที่แพรวพราว ท้ายสุดทุกคนที่ถูกวางเป็นหมากล้วนแต่หนีไม่พ้นต่อกับพบจุดจบแบบต่างๆอยู่ดี
7.ป้ายวิญญาณร่วงใส่ตี๋ซุ้ง
ตี๋ซุ้งจอมวางแผนผู้หลงคิดว่าตัวเองคือผู้คุมเกมมาโดยตลอดโดยทำให้คนอื่นคิดว่าตัวเองตายไปแล้ว โดยมีป้ายวิญญาณแทนสัญลักษณ์ของตี๋ซุ้งภายในบ้าน และฆ่าซ้อซาเพื่อวางแผนใส่ร้าย ให้เต็งล้อฆ่าจางเหา หลังจากที่ตี๋ซุ้งแสดงตัวกับใครๆว่ายังไม่ตายและหลิวจะนำป้ายวิญญาณไปทิ้ง นัยๆว่าเป็นลางไม่ดี แต่ตี๋ซุ้งเลือกที่จะให้เก็บเอาไว้ แต่สุดท้ายตี๋ซุ้งก็ต้องกลับมาพบจุดจบถูกจางเหายิงล้มลงกระแทกป้ายวิญญาณตัวเอง ล้มลงโดยมีป้ายวิญญาณอยู่ข้างๆ ราวกับจะบอกกล่าวว่า “ต่อให้เป็นจอมวางแผนที่ดีเลิศแค่ไหน แต่สุดท้ายตี๋ซุ้งก็หนีไม่พ้นกฎแห่งกรรมและความตายอยู่ดี”
ข้อความเล็กๆซ่อนในละคร"หงส์เหนือมังกร"
1.การเปิดเพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว
หลังจากที่มีการตายหรือฆ่ากันของตัวละครเกิดขึ้นหรือมีการกระทำความผิดบางอย่างเช่น ฉากที่หลิวยิงเวคิน ฉากที่หลิวโดนจับโทษฐานค้ายา หรือฉากที่แม่ของหลิวคนในครอบครัวคนสุดท้าย(???)เสียชีวิตด้วยโรคร้าย มักจะมีซาวด์ประกอบละคร “ยิ่งสูงยิ่งหนาว” ราวกับจะสื่อสารว่าทุกๆก้าวที่เราเดินไป จะผิดถูกอย่างไร มักเป็นบทเรียนให้เราก้าวหน้าเดินขึ้นไป และทุกๆการก้าวเดินขึ้นไปสูงยิ่งต้องพบกับความหนาวเหน็บเจ็บปวดอยู่ตลอดเวลา ดังความหมายเพลง ยิ่งสูงยิ่งหนาว เข้ากันได้ดีกับเรื่องราวของหลิว ที่เธอทำสิ่งต่างๆในฐานะเจ้าแม่มาเฟีย แต่ท้ายสุดแล้วหลิวก็ได้รู้ว่าทุกอย่างคือบทเรียนของชีวิต
2.บุคลิกของเต็งล้อ
เต็งล้อบุรุษผู้เป็นกุนซือของบ้านธรรมกุล หน้านิ่งตลอดเวลา เสื้อสีโปรดคือสีดำแสดงถึงความลึกลับ เต็งล้อเป็นคนพูดน้อยที่มักจะเอามือไพล่หลัง แสดงถึงการเป็นคนที่พร้อมกับจ้วงแทงข้างหลัง ทรยศคนรอบข้างเสมอ
3.ตี๋ซุ้งวางแผนแกล้งตาย
ในฉากที่ตี๋ซุ้งดวลหมากรุกกับเฮียกวง ที่ปรึกษาสมาพันธ์การค้าไทยจีน ตี๋ซุ้งแกล้งแพ้ เหมือนละครกำลังจะสื่อให้ผู้ชมรู้เป็นนัยๆว่าตี๋ซุ้งกำลังจะวางแผนให้ตัวเองหายไป เพื่อที่จะหลอกล่อให้ศัตรูแสดงตัว
4.การตายของผิง
ฉากที่ผิงถูกเต็งล้อบังคับให้เขียนจดหมายลาตายก่อนจะฆ่าตัวตายมีฉากที่เธอหยิบกระดาษขึ้นมาเขียนจดหมาย กระดาษบนโต๊ะดันปฏิทินตั้งโต๊ะร่วงลงไปกับพื้น ราวกับจะบอกว่า “ปฏิทินนั้นไม่จำเป็นสำหรับเธอ เพราะจะไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับผิงอีกแล้ว” เนื่องด้วยเธอเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีญาติพี่น้อง มีเพียงเต็งล้อผู้มีพระคุณเพียงหนึ่งเดียว แต่เมื่อเธอทำงานพลาด ทำให้เต็งล้อไม่ต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่ เธอก็ไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ ดังคำกล่าว“สองสิ่งที่ทำให้คนเรามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ สิ่งแรกคือความรัก อีกสิ่งคือความแค้น”
5.คำพูดของชาติชาย
ชาติชายเป็นตำรวจที่ร่วมมือกับเต็งล้อให้ล้มธรรมกุล ทำให้เรามองว่าชาติชายก็เป็นหนึ่งในตัวร้ายของเรื่อง(เอาจริงๆเรื่องนี้ตัวร้ายมีมากกว่าคนดีเสียอีก) หลังจากการโค่นล้างแก๊งเสี่ยไฮ้ลง ผู้กำกับชาติชายพูดขึ้นมาว่า “นี่ละนะ อำนาจที่ไม่มีอยู่จริง” คำพูดคำนี้เป็นประโยคที่ออกมาจากปากตัวร้ายที่ลุ่มหลงไขว่คว้าหาอำนาจเหมือนกันคนหนึ่ง หากตัวร้ายนั้นก็ไม่ใช่จะคิดไม่ได้เสียทีเดียว ว่าอำนาจคือสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง แต่ถึงแม้จะคิดได้ก็ตาม ความหอมหวานของมันก็ทำให้คนนอกที่อยากจะเข้ามามีอำนาจอย่างชาติชาย ยอมเป็นคนชั่วทำงานกับคนเลวอย่างเต็งล้อ
6.หมากรุกร่วงลงพื้น
ฉากจางเหาบุกบ้านธรรมกุลที่บู๊กันมันสนั่น ลูกน้องคนหนึ่งของบ้านธรรมกุลโดนจางเหาซัดจนล้มลงใส่กระดานหมากรุกร่วงลงมากับพื้นในฉากใกล้จบ ราวกับจะบอกกับทุกๆคนว่าหมากกระดานนี้กำลังจะจบลง เหมือนกับหมากรุกที่สุดท้ายกระดานทั้งกระดานก็โดนปัดลงพื้นจะไม่มีอีกแล้วเกมชิงอำนาจที่มันไม่มีอยู่จริง เหล่าตัวละครเปรียบเสมือนหมากรุก กระดานเปรียบเสมือนโลกทั้งใบของตัวละครที่เต็มไปด้วยเกมชิงไหวชิงพริบที่แพรวพราว ท้ายสุดทุกคนที่ถูกวางเป็นหมากล้วนแต่หนีไม่พ้นต่อกับพบจุดจบแบบต่างๆอยู่ดี
7.ป้ายวิญญาณร่วงใส่ตี๋ซุ้ง
ตี๋ซุ้งจอมวางแผนผู้หลงคิดว่าตัวเองคือผู้คุมเกมมาโดยตลอดโดยทำให้คนอื่นคิดว่าตัวเองตายไปแล้ว โดยมีป้ายวิญญาณแทนสัญลักษณ์ของตี๋ซุ้งภายในบ้าน และฆ่าซ้อซาเพื่อวางแผนใส่ร้าย ให้เต็งล้อฆ่าจางเหา หลังจากที่ตี๋ซุ้งแสดงตัวกับใครๆว่ายังไม่ตายและหลิวจะนำป้ายวิญญาณไปทิ้ง นัยๆว่าเป็นลางไม่ดี แต่ตี๋ซุ้งเลือกที่จะให้เก็บเอาไว้ แต่สุดท้ายตี๋ซุ้งก็ต้องกลับมาพบจุดจบถูกจางเหายิงล้มลงกระแทกป้ายวิญญาณตัวเอง ล้มลงโดยมีป้ายวิญญาณอยู่ข้างๆ ราวกับจะบอกกล่าวว่า “ต่อให้เป็นจอมวางแผนที่ดีเลิศแค่ไหน แต่สุดท้ายตี๋ซุ้งก็หนีไม่พ้นกฎแห่งกรรมและความตายอยู่ดี”