ขอเล่าก่อนนะคะว่าตอนนี้เรามีปัญหากับเพื่อนอยู่ เพื่อนสนิทเลยก็ว่าได้ ปัญหามันเกิดจากจุดเล็กๆแต่ไม่ขอพูดว่าอะไร เพราะมันไร้สาระมาก
คำพูดที่ออกมาจากปากเค้าเหมือนมันไม่ผ่านการประมวลในสมองเลย พูดแบบไม่คิดถึงคนฟัง เราทนมา4ปีกว่า เรายอมรับว่าเราคิดเห็นใจความรู้สึกคนอืนมากกว่าตัวเอง เราพยายามวิ่งตามเค้า พยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อจะได้จูนให้เข้ากับเค้า แต่สิ่งที่เราได้มาคือความว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่คำว่าเพื่อน ไม่มีแม้แต่มิตรภาพ เราให้เค้าทุกอย่างที่เพื่อนให้ได้ ให้ความไว้ใจ ให้ความเชื่อใจ ให้ความรัก แต่เค้าไม่เคยเห็นว่าราเป็นเพื่อนเลย ในความคิดเค้ามีแค่ "เพื่อตัวเอง"
แต่สำหรับเรา คำว่า "เพื่อตัวเอง" มันคือ"การเห็นแก่ตัว" เราไม่ได้ฉลาด เราไม่ได้เก่ง เราไม่สามารถสอนการบ้านให้เค้าได้ เราไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีซักอย่าง เรายอมเค้ามาตลอด ยอมมาตลอด4ปี ยอมทุกอย่างเพื่อที่จะให้เค้าเห็นเราเป็นเพื่อนคนนึง แต่เค้าไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะอยู่รึจะไปเพราะเราไม่มีตัวตนรึมีประโยชน์สำหรับเค้าเลย อยู่ไม่อยู่ก็ไม่สำคัญ ตอนแรกเราก็ว่าจะไม่สนใจแล้วเพราะอย่างน้อยเรามี "เพื่อนสนิท" ที่คบกันมาเป็น10ปี ตอนนั้นเราคิดแค่ว่า "ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนที่เราไว้ใจ แคร์ความรู้สึกเราอยู่" แต่มันผิดคาด เค้าไม่ต่างอะไรกับเพื่อนกลุ่มนั้นเลย ไม่ต่างเลยซักนิดเดียว เค้าทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง เค้าทำเพื่อตัวเองโดยไม่ห่วงความรู้สึกเราเลยไม่คิดว่าเราจะรู้สึกยังไง ไม่คิดว่าเราจะอยู่คนเดียวได้มั้ย เค้าคิดแค่ว่า "ใครให้ประโยชน์มากกว่าคนนั้นคือเพื่อน" แล้วเค้าก็มาโทษเราที่เราพยายามปกป้องตัวเอง พยายามทำเพื่อตัวเอง เค้าบอกว่าเราไม่ควรยุ่ง เพราะเค้าไม่ได้ถามเรา แต่วันนั้นเราอยู่ในห้อง เรายืนอยู่ตรงนั้น คำพูดที่เค้าพูดออกมามันทำให้เราหมดความอดทน หมดแรงที่จะอยู่ต่อ หมดทุกอย่างที่ให้ไป เค้าด่าเราเค้าไล่เราเหมือนไม่ใช่เพื่อนกัน เราตะคอกกลับไปแต่เราไม่ได้ด่าใช้คำรุนแรงเลยยยย เค้าโกรธเรา เค้าไม่คุยกับเรา ทั้งที่เค้าตะโกนด่าเรา มาตลอด4ปีที่รู้จักกัน เราอดทนมาตลอด เราตะคอกเค้าครั้งเดียวเค้าทนไม่ได้ เราไม่เข้าใจ ใจเขาใจเราสิทำไมเค้าไม่คิด เราเลยคิดจะจบปัญหาด้วยการย้ายโรงเรียน แต่ทุกคนบอกเรา
"ว่าอย่าเอาความคิดเราไปผูกติดกับคนอื่น"
เราเลยอยากรู้ว่ามีวิธีไหนมั้ยที่จะไม่เอาความคิดเราไปติดกับคนอื่น ด้วยความที่เราแคร์ความรู้สึกคนมากไป จนมันติดเป็นนิสัยคิดแบบนี้ไปแล้ว เอามาแชร์กันค่ะ อยากเปลี่ยนความคิดอยากเปลี่ยนตัวเอง
อยากเปลี่ยนความคิด?
คำพูดที่ออกมาจากปากเค้าเหมือนมันไม่ผ่านการประมวลในสมองเลย พูดแบบไม่คิดถึงคนฟัง เราทนมา4ปีกว่า เรายอมรับว่าเราคิดเห็นใจความรู้สึกคนอืนมากกว่าตัวเอง เราพยายามวิ่งตามเค้า พยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อจะได้จูนให้เข้ากับเค้า แต่สิ่งที่เราได้มาคือความว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่คำว่าเพื่อน ไม่มีแม้แต่มิตรภาพ เราให้เค้าทุกอย่างที่เพื่อนให้ได้ ให้ความไว้ใจ ให้ความเชื่อใจ ให้ความรัก แต่เค้าไม่เคยเห็นว่าราเป็นเพื่อนเลย ในความคิดเค้ามีแค่ "เพื่อตัวเอง"
แต่สำหรับเรา คำว่า "เพื่อตัวเอง" มันคือ"การเห็นแก่ตัว" เราไม่ได้ฉลาด เราไม่ได้เก่ง เราไม่สามารถสอนการบ้านให้เค้าได้ เราไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีซักอย่าง เรายอมเค้ามาตลอด ยอมมาตลอด4ปี ยอมทุกอย่างเพื่อที่จะให้เค้าเห็นเราเป็นเพื่อนคนนึง แต่เค้าไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะอยู่รึจะไปเพราะเราไม่มีตัวตนรึมีประโยชน์สำหรับเค้าเลย อยู่ไม่อยู่ก็ไม่สำคัญ ตอนแรกเราก็ว่าจะไม่สนใจแล้วเพราะอย่างน้อยเรามี "เพื่อนสนิท" ที่คบกันมาเป็น10ปี ตอนนั้นเราคิดแค่ว่า "ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนที่เราไว้ใจ แคร์ความรู้สึกเราอยู่" แต่มันผิดคาด เค้าไม่ต่างอะไรกับเพื่อนกลุ่มนั้นเลย ไม่ต่างเลยซักนิดเดียว เค้าทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง เค้าทำเพื่อตัวเองโดยไม่ห่วงความรู้สึกเราเลยไม่คิดว่าเราจะรู้สึกยังไง ไม่คิดว่าเราจะอยู่คนเดียวได้มั้ย เค้าคิดแค่ว่า "ใครให้ประโยชน์มากกว่าคนนั้นคือเพื่อน" แล้วเค้าก็มาโทษเราที่เราพยายามปกป้องตัวเอง พยายามทำเพื่อตัวเอง เค้าบอกว่าเราไม่ควรยุ่ง เพราะเค้าไม่ได้ถามเรา แต่วันนั้นเราอยู่ในห้อง เรายืนอยู่ตรงนั้น คำพูดที่เค้าพูดออกมามันทำให้เราหมดความอดทน หมดแรงที่จะอยู่ต่อ หมดทุกอย่างที่ให้ไป เค้าด่าเราเค้าไล่เราเหมือนไม่ใช่เพื่อนกัน เราตะคอกกลับไปแต่เราไม่ได้ด่าใช้คำรุนแรงเลยยยย เค้าโกรธเรา เค้าไม่คุยกับเรา ทั้งที่เค้าตะโกนด่าเรา มาตลอด4ปีที่รู้จักกัน เราอดทนมาตลอด เราตะคอกเค้าครั้งเดียวเค้าทนไม่ได้ เราไม่เข้าใจ ใจเขาใจเราสิทำไมเค้าไม่คิด เราเลยคิดจะจบปัญหาด้วยการย้ายโรงเรียน แต่ทุกคนบอกเรา
"ว่าอย่าเอาความคิดเราไปผูกติดกับคนอื่น"
เราเลยอยากรู้ว่ามีวิธีไหนมั้ยที่จะไม่เอาความคิดเราไปติดกับคนอื่น ด้วยความที่เราแคร์ความรู้สึกคนมากไป จนมันติดเป็นนิสัยคิดแบบนี้ไปแล้ว เอามาแชร์กันค่ะ อยากเปลี่ยนความคิดอยากเปลี่ยนตัวเอง