เราสองคนคบกันมา3ปีแล้วครับ ตกลงที่จะแต่งงานกันโดนฝ่ายแฟนเรียกค่าสินสอด300,000บาท เนื่องจากผมเป็นคนจนต้องหาเงินก้อนนี้ด้วยตนเองเลยคิดหาวิธีเก็บจนเจอวิธีนี้ คือกำหนดระยะเวลาเก็บ4ปีเฉลี่ยแล้วผมต้องเก็บเดือนละ6250 ผมเลยปัดเป็น6500ต่อเดือนไปเลยคิดง่ายๆ เงินเดือนผมแค่12000 พอเก็บมาได้สักพักแฟนผมก็ยืมเงินแต่งงานไปใช้หนี้บัตรเคดิตของเขาผมก็โอเคร พอเดือนต่อมาแฟนมีปัญหาเงินเดือนไม่ออกซึ่งเธอต้องจ่ายค่ารถค่าห้องค่าเครดิตก็ยืมไปอีก ผมก็โอเครคบกันมานานแล้วเลยรักและไว้ใจมากผมตั้งใจทำงานเก็บเงินแต่ละบาทไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคนจนอย่างผมที่ไม่มีต้นทุนอะไรเลย **มาวันหนึ่งแฟนทำท่าบ่นว่าจะแต่งงานอีกต้องนานอยากแต่งเร็วๆกว่านี้โดนจะให้ผมเพิ่มเงินที่เก็บในแต่ละเดือน ผมเลยถามว่าเธอรอไม่ไหวแล้วใช่ไหม ที่ตกลงกันเธอไม่โอเครหรอ  เธอก็บอกว่ามันนานเกินไปอยากแต่งไวไว รอไม่ไหวเพิ่มเงินเก็บแต่งงานได้ไหม เอาจริงผมไม่อยากเพิ่ม เพราะผมก็มีภาระเช่นกัน ผ่อนเครื่องซักผ้าให้เธอเพราะไม่อย่าให้เธอออกไปซักเครื่องหยอดเงินข้างนอกดึกๆ มันอันตรายและค่าดำรงชีพในแต่ละวัน  ดังนั้น1เดือนผมต้องห้ามใช้เงินเกิน5000บาทค่าเครื่องซักผ้าก็ไปละ1500 เท่ากับผมเหลือใช้3500ต่อเดือน อดทนสู้แบบนี้มาตลอด ผมเลยบอกเธอว่า ไม่เป็นไรเธอรอไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเพราะผมก็ทำดีที่สุดของผู้ชายคนหนึ่งที่อยากแต่งงานกับเธอแล้ว ผมยอมเหนื่อยยอมทนเพื่อจะได้แต่งงานกับเธอ พอได้ยินที่เธอพูดว่ามันนานไปมันทำให้เหนื่อยกว่าเดิมไปอีก
*ปล.อยากจะบอกเธอว่าเราไหวแค่นี้มันสุดทางผมแล้วถ้าเธอยังยืนยันว่ามันนานไปรอไม่ไหวผมคงต้องปล่อยเธอไปจริงๆ