เมื่อวานที่ผ่านมา มีการนัดคุยเพื่อตกลงเรื่องแต่งงานและสินสอดของเราและแฟน โดยก่อนหน้านี้1-2เดือนก่อนนัดคุย ได้มีการตกลงกันเรื่องสินสอด ซึ่งทางพ่อแม่เรา และพ่อแม่เค้า โอเคที่ 3แสนทอง2บาท (ทางบ้านเราเน้นย้ำ และถามแล้วว่าไหวมั้ย และจะลดมั้ยซึ่งทางเค้าโอเคในเงินจำนวนนี้) ทางบ้านเราตกลงกันว่าสินสอดและทางจะเก็บให้ทางเราและแฟนไปต่อยอดสร้างอนาคตและครอบครัว เมื่อถึงวันจริงที่มีการล้อมวงพูดคุยกัน ทางแฟนเราก็เอาญาติ ป้าๆน้าๆอาๆ จากตจว.มาเป็นสักขีพยานด้วย (แฟนเราอยู่กทม.กับพ่อแม่และพี่) บทสสาทเหมือนจะเริ่มด้วยดีนะ เค้าก็เริ่มพูดคุยว่าจะมาขอ จะเรียกเท่าไหร่ ทางเราก็บอกไปตามที่ตกลงกันไว้กับพ่อแม่เค้า แต่ทางญาติๆดันขอต่อรอง ทางเราก็ยืนยันว่าตามนี้ เพราะเราแพลนไว้ว่าจะเอาเงินส่วนนี้มาออกรถหลังแต่งงาน ประเด็นคือ ทางเราก็ยืนยันคำเดิมแม้จำถามเป็น10รอบ ทางญาติๆก็เลยพูดขึ้นมาว่า
"ถ้าไม่ลดสินสอด กับข้าวที่ทางบ้านเราเตรียมไว้ก็กินแค่คำเดียวก็อิ่มแล้ว''
''ปีหน้าแต่งขอจ่ายก่อน 150,000 อีก 150,000ค่อยให้อีก2-3ปี''
''ก็คิดเอา ว่าจะเอาเงินมาแต่งหรือสร้างบ้าน''
''เอามาแต่งทำไมเยอะแยะ เก็บไว้ใช้ที่บ้านดีกว่า''
''วันจริงถ้ามีเงินไม่ถึง 3แสน ก็ไม่รับผิดชอบนะ''
''ถ้าอยากได้3แสน ก็รอไปอีก 3-4 ปี''
คำพูดเหล่านี้มาจากญาติๆ20กว่าคนที่แย่งๆกันพูดด่าๆกันกลางวง แสดงสีหน้าไม่พอใจและขึ้นรถกลับไปเลย ปล่อยให้พ่อฝ่ายชาย และญาติอีก2คนอยู่เพื่อดูฤกษ์วันแต่งกับทางบ้านเรา ซึ่งทางพ่อแม่ฝ่ายชายก็ยืนยันว่าเขามีพร้อม และอยากแต่งให้ไวที่สุด
ตอนนี้เครียดไปหมด จะเป็นทองแผ่นเดียวกับเค้า แต่ญาติเค้าทำตัวไม่น่ารักใส่บ้านเราเท่าไหร่ ยืนตะคอกด่า ค้ำหัวบ้านเรา พากันกรูออกไปขับรถออกไปเลย บ้านเราทำกับข้างเตรียมต้อนรับก็เดินหนีใส่ญาติเรา และขึ้นกลับไป ดูไม่ให้เกียรติทางเรา ส่วนแฟนเรานั่งเงียบเพราะบอกว่าห้ามปากญาติๆไม่ได้ กลับมาคือเราเฟลมาก ร้องไห้ตลอด เหมือนใครจะทำอะไรกับเราก็ได้ เฟลมากๆ เรารู้สึกว่าไม่โอเคถ้าต้องแต่งและญาติๆเป็นแบบนี้