ร้านนี้จะอยู่ติดกับร้านข้าวต้มกุ๊ยใกล้กับที่เช่าจักรยาน คือก็น่ากินทั้งสองร้านและคนนั่งก็เยอะทั้งสองร้าน แต่ประสบการณ์วันที่เราไปนั่งกินมันทำให้เรากลับมาคิดว่าเราคงต้องเข้าใจคนทำมาหากินให้มากขึ้นเพื่อตัวเราจะได้ไม่ทำผิดหรือสร้างความขุ่นข้องหมองใจให้กับใครทั้งสิ้นรวมถึงตัวเราด้วย ประเด็นมีอยู่ว่าจะมาเช่าจักรยานไปปั่นออกกำลังที่สวนรถไฟแต่อยากกินข้าวเช้าก่อน เห็นร้านข้าวมันไก่คนนั่งกินเยอะดีก็เลยไปสั่ง "พี่ครับขอข้าวมันไก่เนื้อน่องจานนึง" จากนั้นเราก็ไปนั่งโต๊ะที่ว่างๆอยู่ ซึ่งโต๊ะนั้นตั้งอยู่หน้าร้านข้าวมันไก่พอดี (ซึ่งเราไม่รู้ว่านั่นคือโต๊ะของร้านข้าวต้ม) ช่วงที่รอซึ่งรอนานลูกค้าเยอะเพราะคนที่สับไก่และเก็บตังค์มีอยู่คนเดียวดูท่าทางเฮียแกจะเหนื่อยมาก เราก็เลยสั่งข้าวต้มกุ๊ยมากินก่อนดีกว่าคือมันน่ากินอ่ะ ก็เลยได้กินข้าวต้มก่อนช่วงรอข้าวมันไก่ แถมยังเดินไปบอกเฮียข้าวมันไก่ด้วยว่าของผมไม่ต้องรีบนะทำให้คนอื่นก่อนก็ได้ (คือเห็นใจเฮียเค้าคงเหนื่อย และเห็นลูกค้าหลายคนเหมือนจะวีนเฮียแกด้วย )   และขณะที่เรากำลังเพลิดเพลินกับข้าวต้มกุ๊ยที่แสนอร่อยอยู่นั้น เฮียข้าวมันไก่ก็ยกข้าวมาเสริฟพร้อมกับน้ำซุปที่ดูน่ากิน พร้อมกับพึมพำในลำคอว่า  "ร้านข้าวต้มจะไม่มีข้าวมันไก่ และร้านข้าวมันไก่ก็จะไม่มีข้าวต้ม" งงเด็ะ แว๊บแรกที่ได้ยินเราคิดว่าเฮียมาท่องสโลแกนร้านเฮียให้ฟังอยากสร้างการจดจำเหรอ  แต่สติดึงเรากลับมาทันว่าเฮียคงเหนื่อยและอยากบอกเราว่า เอ็งสั่งข้าวมันไก่ทำไมมานั่งร้านข้าวต้มฟระ  เราไม่รู้ไงก็เลยขอโทษเฮียและบอกว่า "ก็สั่งทั้งข้าวต้มด้วยและข้าวมันไก่ด้วย นั่งไม่ได้เหรอ งั้นเดี๋ยวย้ายก็ได้"  เฮียหัวเราะในลำคอปนหน้าแดงๆเหมือนซ่อนความอัดอั้นทั้งหลายอยู่ข้างใน เราคิดจะย้ายแต่เหลือบไปเห็นโต๊ะและเริ่มแยกแยะออกแล้วว่าโต๊ะไหนคือของร้านข้าวมันไก่ ปรากฎว่าเต็มไม่มีที่นั่งแล้ว สรุปคือย้ายก็ไม่ได้ที่นั่งกินอยู่ก็ผิดผีอีกโอ๊ยเอาไงดีวะเรา แล้วสโลแกนร้านเฮียก็ก้องเข้ามาในใจเราอีก  ร้านข้าวต้มจะไม่มีข้าวมันไก่ และร้านข้าวมันไก่ก็จะไม่มีข้าวต้ม ตรรกะในหัวเราเลยรีบแก้ไขสถานการณ์ทันทีเลย ถ้าวางข้าวมันไก่ที่ร้านข้าวต้มไม่ได้ "งั้นเฮียห่อกลับบ้านแล้วกันครับ"  เราว่าโซลูชั่นนี่ยอดเยี่ยมมาก Win Win แน่ แต่เฮียกลับหัวเราะเสียงดัง "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" จากที่เคยหัวเราะอยู่ในลำคอพร้อมกับส่ายหน้าแดงๆเหมือนว่าเราพูดอะไรผิดอีก "เดินเอามาให้แล้ว...." เฮียบอกแค่นั้นพร้อมทำท่ายื่นจานแล้วเราก็รับจานไว้ด้วยความงงปนเคืองๆ สับสน นี่มันอะไรวะ เราผิดมากมั้ยที่นั่งผิดที่ สองร้านนี้เค้าไม่ถูกกันเหรอ หรือเราอาจเป็นชนวนให้ร้านเค้าต้องทะเลาะกัน โอ้...ไม่น่ามานั่งตรงนี้แล้วสั่งข้าวมันไก่เลย   เราอยากจะพูดเถียงออกไปแต่เรานึกได้ว่าตอนเดินไปสั่งไก่ ปังตอเฮียอันใหญ่ เลยสงบใจไม่โกรธไม่เถียง   หันกลับมากินข้าวต้มต่อ ในใจคิดว่าจะกินแต่ข้าวต้มไม่กินข้าวมันไก่และจะเดินไปจ่ายตังค์ให้ด้วย แต่เสียดายเลยกินไปหน่อยนึง พอกินเสร็จไปจ่ายตังค์ เฮียยังหัวเราะและส่ายหน้าใส่เราอีก ซึ่งเราก็อยากจะถามว่าหัวเราะเฮียอะไรนักหนา (คือโกรธแล้ว)แต่เห็นปังตอข้างหน้าเลยโกรธเฮียไม่ลง  เฮียเดินมาเก็บจานเราพร้อมบ่นพึมพำๆ ประมาณว่าทำให้กินแต่ xxx ไม่กิน เรื่องจบลงเท่านี้ครับ แต่ทำไมมันยังคาๆอยู่ในใจเราจังกับสโลแกนร้านเฮียเนี่ย  คือรสชาติโอเคนะและสโกแกนก็กินใจ เผื่อใครว่างๆอยากอุดหนุนก็ควรท่องสโลแกนกันไว้ก่อน และก่อนเข้าไปนั่งสั่งควรยืนสังเกตการณ์และแยกให้ออกก่อนว่าโต๊ะไหนร้านใคร  เวลากินจะได้มีความสุขกันทั้งสองฝ่าย คือเราว่าเฮียเค้าทำมาหากินสุจริต เพราะฉนั้นการที่ไปนั่งกินควรรู้ธรรมเนียมเล็กๆน้อยๆไว้ก็ดี เพราะลูกค้าไม่ใช่พระเจ้าจะนั่งโต๊ะไหนก็ได้ และข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้คือปังตอทำให้คนโกรธไม่เป็น  
เรา Tag ห้องเรื่องสั้นด้วยเผื่อใครว่าเราแต่งก็ถือตามนั้น