ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า เกิดวันอังคารที่17กุมภา 2547 ค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราคิดว่าเรามีซิกเซนส์ค่ะ(หรืออะไรก็ไม่รู้)
เรื่องแรกที่จะเล่าให้ฟังคือ ญาติที่มีบ้านใกล้เรามากๆๆๆ เดินไม่ถึงร้อยก้าวก็ถึง เขาเลี้ยงกุมารทองไว้ แล้วเขาไปอยุธยาอยู่พักนึง ยายเล่าให้ฟังว่าช่วงนั้นยายได้ยินเสียงเหมือนคนค้นหาอะไรซักอย่างภายในบ้านญาติคนนั้น ซึ่งไม่มีใครอยู่เลย ยายเราก็เริ่มรู้ว่ากุมารทองคงจะหิว เลยเอาข้าวมาวางทิ้งไว้แล้วออกไป ผ่านไปคืนนึง อยากรู้สึกปวดขาปวดหลังบ่อยมาก เลยไปหาหมอดู (หมอดูคนนี้แม่นมากจริงๆเลยมาหา) เขาบอกว่ามีกุมารทองมาคอยตายยายเราอยู่ เขาเห็น ให้ยายเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เจ้าของกุมารฟัง แล้วจะเลิกตามไปเอง(ญาติยังไม่กลับนะ เขาไป3อาทิตย์เลย) ยายเล่าให้ฟัง เราก็แบบ แอบบ่นในใจ มาทำยายเรา พอถึงวันที่แม่พากลับบ้านตัวเองที่ไม่ใช่บ้านยาย คืนแรกที่นอนเรา(คนเดียว+ปิดไฟ)เหมือนได้ยินเสียงเด็กหัวเราะ ซักพักก็มีลมวูบหนึ่ง วูบใหญ่ด้วย ซัดผ่านประตูห้องนอนเราเสียงดัง ปังงง แล้วลมก็ทะลุผ่านเราไปอีกที แล้วจากนั้นก็รู้สึกเย็นอ่ะ เย็นแบบเย็นจริงๆ ไม่ใช่เย็นพัดลมด้วย(มันให้ความรส.ไม่เหมือนกัน) รู้สึกเหมือนมีคนมาชะโงกหน้าดู เราหลับตา ไม่กล้ามอง ผ่านคืนนั้นไป เข้าสู่คืนต่อไป ยังไม่นอน อยู่บ้านคนเดียว ได้ยินเสียงอย่างเหมือนมีคนเคาะอะไรอยู่นอกบ้านตลอดๆ เป็นอย่างงี้อยู่4-5คืนก็หายไปเอง ตอนนั้นยังไม่สงสัยเรื่องซิกเซนท์
อีกเรื่องคือ หมอดูคนเดิมเตือนน้องเราว่าได้ยินเสียงคนไม่คุ้นเคยเรียกชื่ออย่าขานหรือตอบรับ เพราะเป็นเสียงของผีพรายในคลองข้างๆบ้าน จะเอาไปเป็นตัวแทน เราโมโหผีพราย เลยด่าในใจไปชุดใหญ่ คืนนั้นยายเล่าให้ฟังว่าเราละเมอ ลุกขึ้นจากที่นอนเดินไปเปิดประตูห้องนอนจะออกไป ยายตื่นก่อนเลยลุกมาเรียก เราไม่รู้สึกตัวแล้วเอาแต่พูดว่า"อย่าเดินไป ทำไมไม่หยุด หันหน้ากลับมาสิ หันกลับมา!!" ยายเราก็จับเราไว้เพราะเอาแต่จะออกจากห้อง ตีเราแรงๆหลายๆทีจนเราตื่นแล้วพากลับไปนอน ตื่นเช้ามาเราไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ที่เล่าให้ฟังได้เพราะยายยเราบอก เช้านั้นยายเอาสายสิญจน์มาผูกให้ด้วย ตอนนั้นเราก็รู้เลย ผีพรายแน่ๆ ญาติคนที่เลี้ยงกุมารทองพาเราไปไหว้ขอขมาที่คลอง ไหว้ศาลที่บ้านให้ช่วยคุ้มครอง แล้วก็พาไปไหว้เจ้าแม่พญานาคีด้วย(เป็นรูปปั้นที่บ้าน) ตอนนั้นก็ยังไม่สงสัยเรื่องซิกเซนท์อยู่ดี
ต่อไปเป็นเหตุการณ์ที่เราย้ายบ้านมาใหม่ เราได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเราบ่อยมาก ย้ำ บ่อยมากกก ตอนแม่นอนแล้วด้วย(อยู่กัน2คน) เราก็เริ่มกลัวๆ แต่ก็นะ เริ่มจะชินละเรื่องผีๆเนี่ย นั่งทำงานต่อจนจบเลย พอเราขึ้นมาห้องห้อน ตอนเราอาบน้ำเราชอบได้ยินเสียงเหมือนมีคนคุยกัน เสต็ปเดิม อยู่2คน นอนแล้วด้วย ชั้นล่างอีกต่างหาก เรานอนบนคนเดียว พอนอนเล่นทรศ.บนเตียงก็มักได้ยินเสียงเหมือนมีคนขึ้นบันได เกือบทุกวัน คือบั่บ อห.กูชินก็ได้ ตัดมาตอนก่อนงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่หนึ่งวัน ยายเรามานอนที่นี่+เครือญาติที่มาช่วยงานอีก10กว่าคนมานอนบ้าน คืนนั้นยายเราฝันว่าเห็นผีเจ้าที่มายืนมองอยู่นอกบ้าน เหมือนงงว่ามาทำไรกันเยอะแยะอ่ะ ต่อมาเรามาดูยูทูบเรื่องคนมีลายเส้นที่นิ้วโป้งซ้ายหรือขวาคือคนมีซิกเซนท์ แล้วเรามีทั้งสองข้างเลย!! จากนั้นก็สงสัยเรื่องซิกเซนท์เลยหาอ่านมาเรื่อยๆในพันทิพ จนเจอที่เขาทดสอบว่ามีซิกเซนท์หรือเปล่า โดยจะมีคำถามให้เรื่อยๆ ผลปรากฏออกมาว่า เรามี!!! ซึ่งสามารถได้ยินเสียงผีคุยกัน หรือเสียงผีที่จะมาคุยกับเราได้!!! แล้วมีอีกเหตุการณ์ พึ่งเกิดเมื่อวาน ตอนนั้นเราง่วงๆ+เพลีย+หงุดหงิดมาก ได้ยินเสียงคุยกันแว่วๆ แล้วคือหงุดหงิดอยู่ไง เลยเผลอตะโกนไม่ดังมาก แต่ก็ตะคอกๆว่า หุบปาก!! จากนั้นได้ยินเสียงแว่วๆแบบตะคอกตอบกลับมาว่า ไม่!! แล้วเราก็ไม่ได้สนใจไรอีกเลย สรุปคือมีซิกเซนท์ใช่มั้ย ทำไมรู้สึกและได้ยินคนเดียว โคตรรำคาญเลย หรือเราจะงมงายหรือโรคจิตไปเอง?
เกี่ยวกับเรื่องซิกเซนส์และเรื่องผีๆค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราคิดว่าเรามีซิกเซนส์ค่ะ(หรืออะไรก็ไม่รู้)
เรื่องแรกที่จะเล่าให้ฟังคือ ญาติที่มีบ้านใกล้เรามากๆๆๆ เดินไม่ถึงร้อยก้าวก็ถึง เขาเลี้ยงกุมารทองไว้ แล้วเขาไปอยุธยาอยู่พักนึง ยายเล่าให้ฟังว่าช่วงนั้นยายได้ยินเสียงเหมือนคนค้นหาอะไรซักอย่างภายในบ้านญาติคนนั้น ซึ่งไม่มีใครอยู่เลย ยายเราก็เริ่มรู้ว่ากุมารทองคงจะหิว เลยเอาข้าวมาวางทิ้งไว้แล้วออกไป ผ่านไปคืนนึง อยากรู้สึกปวดขาปวดหลังบ่อยมาก เลยไปหาหมอดู (หมอดูคนนี้แม่นมากจริงๆเลยมาหา) เขาบอกว่ามีกุมารทองมาคอยตายยายเราอยู่ เขาเห็น ให้ยายเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เจ้าของกุมารฟัง แล้วจะเลิกตามไปเอง(ญาติยังไม่กลับนะ เขาไป3อาทิตย์เลย) ยายเล่าให้ฟัง เราก็แบบ แอบบ่นในใจ มาทำยายเรา พอถึงวันที่แม่พากลับบ้านตัวเองที่ไม่ใช่บ้านยาย คืนแรกที่นอนเรา(คนเดียว+ปิดไฟ)เหมือนได้ยินเสียงเด็กหัวเราะ ซักพักก็มีลมวูบหนึ่ง วูบใหญ่ด้วย ซัดผ่านประตูห้องนอนเราเสียงดัง ปังงง แล้วลมก็ทะลุผ่านเราไปอีกที แล้วจากนั้นก็รู้สึกเย็นอ่ะ เย็นแบบเย็นจริงๆ ไม่ใช่เย็นพัดลมด้วย(มันให้ความรส.ไม่เหมือนกัน) รู้สึกเหมือนมีคนมาชะโงกหน้าดู เราหลับตา ไม่กล้ามอง ผ่านคืนนั้นไป เข้าสู่คืนต่อไป ยังไม่นอน อยู่บ้านคนเดียว ได้ยินเสียงอย่างเหมือนมีคนเคาะอะไรอยู่นอกบ้านตลอดๆ เป็นอย่างงี้อยู่4-5คืนก็หายไปเอง ตอนนั้นยังไม่สงสัยเรื่องซิกเซนท์
อีกเรื่องคือ หมอดูคนเดิมเตือนน้องเราว่าได้ยินเสียงคนไม่คุ้นเคยเรียกชื่ออย่าขานหรือตอบรับ เพราะเป็นเสียงของผีพรายในคลองข้างๆบ้าน จะเอาไปเป็นตัวแทน เราโมโหผีพราย เลยด่าในใจไปชุดใหญ่ คืนนั้นยายเล่าให้ฟังว่าเราละเมอ ลุกขึ้นจากที่นอนเดินไปเปิดประตูห้องนอนจะออกไป ยายตื่นก่อนเลยลุกมาเรียก เราไม่รู้สึกตัวแล้วเอาแต่พูดว่า"อย่าเดินไป ทำไมไม่หยุด หันหน้ากลับมาสิ หันกลับมา!!" ยายเราก็จับเราไว้เพราะเอาแต่จะออกจากห้อง ตีเราแรงๆหลายๆทีจนเราตื่นแล้วพากลับไปนอน ตื่นเช้ามาเราไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ที่เล่าให้ฟังได้เพราะยายยเราบอก เช้านั้นยายเอาสายสิญจน์มาผูกให้ด้วย ตอนนั้นเราก็รู้เลย ผีพรายแน่ๆ ญาติคนที่เลี้ยงกุมารทองพาเราไปไหว้ขอขมาที่คลอง ไหว้ศาลที่บ้านให้ช่วยคุ้มครอง แล้วก็พาไปไหว้เจ้าแม่พญานาคีด้วย(เป็นรูปปั้นที่บ้าน) ตอนนั้นก็ยังไม่สงสัยเรื่องซิกเซนท์อยู่ดี
ต่อไปเป็นเหตุการณ์ที่เราย้ายบ้านมาใหม่ เราได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเราบ่อยมาก ย้ำ บ่อยมากกก ตอนแม่นอนแล้วด้วย(อยู่กัน2คน) เราก็เริ่มกลัวๆ แต่ก็นะ เริ่มจะชินละเรื่องผีๆเนี่ย นั่งทำงานต่อจนจบเลย พอเราขึ้นมาห้องห้อน ตอนเราอาบน้ำเราชอบได้ยินเสียงเหมือนมีคนคุยกัน เสต็ปเดิม อยู่2คน นอนแล้วด้วย ชั้นล่างอีกต่างหาก เรานอนบนคนเดียว พอนอนเล่นทรศ.บนเตียงก็มักได้ยินเสียงเหมือนมีคนขึ้นบันได เกือบทุกวัน คือบั่บ อห.กูชินก็ได้ ตัดมาตอนก่อนงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่หนึ่งวัน ยายเรามานอนที่นี่+เครือญาติที่มาช่วยงานอีก10กว่าคนมานอนบ้าน คืนนั้นยายเราฝันว่าเห็นผีเจ้าที่มายืนมองอยู่นอกบ้าน เหมือนงงว่ามาทำไรกันเยอะแยะอ่ะ ต่อมาเรามาดูยูทูบเรื่องคนมีลายเส้นที่นิ้วโป้งซ้ายหรือขวาคือคนมีซิกเซนท์ แล้วเรามีทั้งสองข้างเลย!! จากนั้นก็สงสัยเรื่องซิกเซนท์เลยหาอ่านมาเรื่อยๆในพันทิพ จนเจอที่เขาทดสอบว่ามีซิกเซนท์หรือเปล่า โดยจะมีคำถามให้เรื่อยๆ ผลปรากฏออกมาว่า เรามี!!! ซึ่งสามารถได้ยินเสียงผีคุยกัน หรือเสียงผีที่จะมาคุยกับเราได้!!! แล้วมีอีกเหตุการณ์ พึ่งเกิดเมื่อวาน ตอนนั้นเราง่วงๆ+เพลีย+หงุดหงิดมาก ได้ยินเสียงคุยกันแว่วๆ แล้วคือหงุดหงิดอยู่ไง เลยเผลอตะโกนไม่ดังมาก แต่ก็ตะคอกๆว่า หุบปาก!! จากนั้นได้ยินเสียงแว่วๆแบบตะคอกตอบกลับมาว่า ไม่!! แล้วเราก็ไม่ได้สนใจไรอีกเลย สรุปคือมีซิกเซนท์ใช่มั้ย ทำไมรู้สึกและได้ยินคนเดียว โคตรรำคาญเลย หรือเราจะงมงายหรือโรคจิตไปเอง?