สวัสดีค่ะ จขกท มีน้องที่อายุห่าง 2ปี นางไม่ค่อยฟังอะไรเวลาเราสอนค่ะ เตือนอะไรไปก็ ประชด เถียงตลอด ทำให้เราโมโหค่ะ
อย่างล่าสุด น้องต้องลงทะเบียนมหาลัย เขาให้เวลานานแล้วที่จะเอาใบมาให้คุณแม่จ่าย แต่เพิ่งมาเอาให้วันนี้ค่ะก่อนวันสุดท้าย คือ พน
แล้ว แม่เรา ก็หาเงินไม่ทันอ่ะ ไปยืมคนอื่นอีก มันยิ่งแย่อ่ะ บ้านเราเป็นหนี่พอแล้วยังต้องมาเป็นหนี้พราะยืมค่าเทอมให้น้องอีก
อย่างของเรา ตอนเราจะลง เราจะดูปฏิทินก่อนเลย แล้วรีบปริ๊นใบ ให้แม่จ่ายทันเวลา เตือนแม่ เพราะกลัวจะไม่ได้เรียนทันเพื่อน
แต่ของน้องมันไม่ใช่ พอเราเตือน นางก็บอกว่า "ไม่ทันก็ไม่เรียน ไว้ค่อยลงทีหลังเทอมหน้า" ซึ่งก็ไม่ทันเพื่อนอ่ะ
แล้วแนะนำอีกว่า มีลงล่าช้านะ ลงมั้ย ให้แม่หาเงินได้ก่อนค่อยลง นางก็ไม่อ่ะ ประชด เถียง เราเลยแบบ เอิ่ม.... เอาที่สบายใจ
เนี่ยมันน่าโมโหมั้ยคะ แล้วมันไม่ใช่ครั้งแรกเลยที่นางลืม หลายครั้งแม่มาบ่นจนเราต้องพูดวันเนี้ย นาง ก็เถียงมา ประชดมาเราก็เสียใจนะ
แล้วมาคิดกับตัวเองนะ แบบ เออ เราเคยซิ่วมา เราทำตัวอะไรให้น้องไม่พอใจ หรือไม่เคารพเราหรอ อะไรที่น้องไม่เคารพ
คือเรายอมรับว่า เตือนด้วยอารมณ์ คุยกันด้วยอารมณ์นำ เพราะยังวัยรุ่นทั้งคู่ แต่เราเป็รพี่ ก็หวังดีกับน้องไง
แล้วบ้านเรา พี่สาวอีก 2 คนอ่ะ เรา 2 คนจะกลัว เพราะ ดุ และอายุห่างกับเราและน้อง 10 ปีเลย ทำให้กลัวและเกรงใจ เคารพ...
พี่เราพูดไรกับเรากับน้อง จะตั้งใจฟัง ไม่เถียง ยอมแบบจะทำตามอ่ะ แต่พอทีเราสอนน้อง เตือนน้องเรื่องเนี่ย และมีอีกหลายๆเรื่อง นางไม่ค่อยฟัง
เราเครียดนะแบบ เราไม่น่าเคารพหรอ แล้วแค่น้องยังไม่เคารพ ต่อไปทำงานจะมีคนเคารพเรามั้ย เราจะแก้ไขตัวเรายังไงดีคะ ช่วยแนะนำเราด้วย...
ส่วนน้อง แม่เราให้เรากับน้องเลิกคุยกัน เราับน้องเวลาทะเลาะกันจะไม่คุยกันเลย แบบต่างคนต่างอยู่เราก็จะแบบนั้น อย่าบอกให้เรากับน้องคืนดีกันค่ะ โตแล้ว เรา 23 นาง 21 คงจูนเข้ากันยากละ แต่ไม่ตัดพี่ตัดน้องค่ะ แต่แค่เราจะไม่คุยกันและ เราคงไม่เตือน ไม่สอนอะไรนางอีก ปล่อยนาง.........
น้องไม่เคารพทำไงดีคะ
อย่างล่าสุด น้องต้องลงทะเบียนมหาลัย เขาให้เวลานานแล้วที่จะเอาใบมาให้คุณแม่จ่าย แต่เพิ่งมาเอาให้วันนี้ค่ะก่อนวันสุดท้าย คือ พน
แล้ว แม่เรา ก็หาเงินไม่ทันอ่ะ ไปยืมคนอื่นอีก มันยิ่งแย่อ่ะ บ้านเราเป็นหนี่พอแล้วยังต้องมาเป็นหนี้พราะยืมค่าเทอมให้น้องอีก
อย่างของเรา ตอนเราจะลง เราจะดูปฏิทินก่อนเลย แล้วรีบปริ๊นใบ ให้แม่จ่ายทันเวลา เตือนแม่ เพราะกลัวจะไม่ได้เรียนทันเพื่อน
แต่ของน้องมันไม่ใช่ พอเราเตือน นางก็บอกว่า "ไม่ทันก็ไม่เรียน ไว้ค่อยลงทีหลังเทอมหน้า" ซึ่งก็ไม่ทันเพื่อนอ่ะ
แล้วแนะนำอีกว่า มีลงล่าช้านะ ลงมั้ย ให้แม่หาเงินได้ก่อนค่อยลง นางก็ไม่อ่ะ ประชด เถียง เราเลยแบบ เอิ่ม.... เอาที่สบายใจ
เนี่ยมันน่าโมโหมั้ยคะ แล้วมันไม่ใช่ครั้งแรกเลยที่นางลืม หลายครั้งแม่มาบ่นจนเราต้องพูดวันเนี้ย นาง ก็เถียงมา ประชดมาเราก็เสียใจนะ
แล้วมาคิดกับตัวเองนะ แบบ เออ เราเคยซิ่วมา เราทำตัวอะไรให้น้องไม่พอใจ หรือไม่เคารพเราหรอ อะไรที่น้องไม่เคารพ
คือเรายอมรับว่า เตือนด้วยอารมณ์ คุยกันด้วยอารมณ์นำ เพราะยังวัยรุ่นทั้งคู่ แต่เราเป็รพี่ ก็หวังดีกับน้องไง
แล้วบ้านเรา พี่สาวอีก 2 คนอ่ะ เรา 2 คนจะกลัว เพราะ ดุ และอายุห่างกับเราและน้อง 10 ปีเลย ทำให้กลัวและเกรงใจ เคารพ...
พี่เราพูดไรกับเรากับน้อง จะตั้งใจฟัง ไม่เถียง ยอมแบบจะทำตามอ่ะ แต่พอทีเราสอนน้อง เตือนน้องเรื่องเนี่ย และมีอีกหลายๆเรื่อง นางไม่ค่อยฟัง
เราเครียดนะแบบ เราไม่น่าเคารพหรอ แล้วแค่น้องยังไม่เคารพ ต่อไปทำงานจะมีคนเคารพเรามั้ย เราจะแก้ไขตัวเรายังไงดีคะ ช่วยแนะนำเราด้วย...
ส่วนน้อง แม่เราให้เรากับน้องเลิกคุยกัน เราับน้องเวลาทะเลาะกันจะไม่คุยกันเลย แบบต่างคนต่างอยู่เราก็จะแบบนั้น อย่าบอกให้เรากับน้องคืนดีกันค่ะ โตแล้ว เรา 23 นาง 21 คงจูนเข้ากันยากละ แต่ไม่ตัดพี่ตัดน้องค่ะ แต่แค่เราจะไม่คุยกันและ เราคงไม่เตือน ไม่สอนอะไรนางอีก ปล่อยนาง.........