ใครที่ได้ดู เชื่อว่าต้องยอมรับกับความสนุกของบทละคร สัมปทานหัวใจ
ที่เขียนได้สนุก  ครบรส  ทำให้ซีนเล็กๆมีความหมาย  ตราตรึง  ถึงใจ ถึงอารมณ์

ใครจะไปคิดว่าละครโรแมนติกดราม่า  จะทำให้โรแมนติกได้โดยที่ไม่ต้องเลิฟซีนมากมาย  
เลิฟซีนด้วยสายตา  ด้วยภาษาท่าทาง  ด้วยสัญลักษณ์ที่สื่ออกมา  
โรแมนติกสุดๆแม้ไม่มีฉากเลิฟซีน ดราม่าก็บีบหัวใจคนดูแบบสุดๆ ท่าทาง การสื่ออารมณ์ทางสายตาดีแบบไม่มีสะดุด

     ซีนฟินๆหลายซีนในละครนี้ ไม่เคยเห็นในละครอื่นมาก่อนเลย  😍ไม่ต้องจูบกัน เพราะตัวละครนางเอกมีสามี ตัวละครทำอะไรแบบเหมาะสม
ไม่น่าเกลียด  😍ความรักที่รอวันพร้อม 😍รักกันตั้งแต่อยู่ที่เกาะ แต่เป็นการรักที่ไม่ต้องพูดว่า (ผมรักคุณ) (ฉันรักคุณ)
เพราะต่างฝ่ายต่างรู้อยู่แล้วว่า รู้สึกยังไงต่อกัน..😍เวลางอลกัน ขอโทษแล้วคือจบ ไม่มีงี่เง่าให้น่ารำคาญ

ฉากนี้เมื่อคืน เรายกให้เป็นฉากเลิฟซีนในดวงใจ  รักที่อยากแสดงออกแต่ทำไม่ได้  ได้แต่ส่งความรู้สึกถึงกันผ่านกระจกบางๆที่กั้นอยู่
กระจกก็คือตัวแทนของศีลธรรม  สังคม  สถานะ ที่ค้ำคออยู่ ที่ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจคิด
เป็นการส่งความรู้สึก เหมือนเค้ากำลังเลิฟซีนกัน  กำลังบอกรักกัน  กำลังพูดกันผ่านทางสายตา  ผ่านมือที่ประกบกันผ่านกระจก




เมื่ออยู่ 2 คน ก็ยังเว้นระยะ แต่มีคำพูดและยิ้มหวานๆให้กันเสมอ
ซีนนี้ที่ชายหาดและทะเล  แม้จะนั่งคุยกันแค่ 2 คน   เค้าก็ยังรักษาระยะมีกระเป๋ากั้นไว้  เป็นระยะที่สวยงาม ให้เกียรติ  และรักเกียรติของคนที่ตัวรัก
มันไม่ใช่ความรักธรรมดาๆ ที่จากเคยทะเลาะแล้วกลับมารู้สึกดี เลยรักกัน
แต่มันเกิดจาก การที่คนแปลกหน้าสองคน เจอกัน อยู่ด้วยกันโดยถูกสถานการณ์บีบบังคับ
ต้องดูแล ช่วยชีวิต ช่วยกันทำงาน จนเกิดความผูกพัน  รัก ห่วงใย ปกป้องกันด้วยใจจริงๆ คือความรักในชีวิตจริง



รู้รักกัน ในขณะเดียวกันก็รู้ขอบเขตของกันและกัน ไม่ได้งี่เง่าขนาดว่า เรารักกันไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้ เพียงแต่ต่างคนต่างต้องรอเวลาที่เหมาะสม
ซีนนี้รักในการสะกดใจ หักห้ามใจ  และสุดท้ายเค้ายอมรับหัวใจตัวเองด้วยคำพูดง่ายๆ แต่เต็มไปด้วยความหมาย

นายหัว : ขอบคุณที่คุณมาที่นี่
คุณนาย : ขอบคุณที่เจอคุณที่นี่

มีความหมายว่า "รัก" ในทุกๆคำ



โหมดซึ้ง   โหมดดราม่าเขียนบทมาให้เราได้รู้สึกตาม
บทจะเปลี่ยนอารมณ์คนดูให้มาฮา หมั่นไส้ มองบนก็ตัดฉับมาได้ดี  เหมือนซีนที่หึงหวง หัวฟัดหัวเหวี่ยง  แล้วกลับมาอารมณ์ดียิ้มกริ่ม
คือทำได้ดี ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนดูมากๆ  นั่งดูละครเหมือนอารมณ์ไบโพล่า   อึนๆหน่วงๆอยู่ กับมากรี๊ดๆฟินๆ   แล้วก็มาขำปนหมั่นไส้


จริงๆขอย้อนไปตั้งแต่ตอนแรกๆ  ที่นายหัวมานอนเตียงเดียวกับคุณนาย
ตื่นขึ้นมาปกติต้องมีเอะอะ โวยวาย เอาหมอนมาทุบๆ คุณทำอะไรชั้น
แต่เรื่องนี้ไม่เลย  เขียนออกมาได้แบบ เออ ผ่านโลกมาแล้วนะ เคยแต่งงานมีลูกมาแล้ว  ตกใจแหละแต่ก็รู้ตัวนะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก
ไม่ต้องมาร้องไห้ ด่าไอ้บ้า น่ารำคาญ  เขียนบทได้เรียล ส่งเสริมวุฒิภาวะของพระ-นางได้ดีมาก


แม้แต่ซีนที่วิ่งหนีคนร้าย ที่คนดูกำลังลุ้น ตื่นเต้น  แล้วก็ต้องมาเปลี่ยนอารมณ์เป็นหวานๆ ฟินๆ แล้วฮาเล็กๆ



คำพูดหวานๆ โมเม้นต์น่ารักมุ้งมิ้ง มันก็มีมากขึ้น ชอบที่เรื่องนี้พระนางใช้สายตาสื่อความรู้สึกถึงกันได้ดีมาก
แค่เค้ามองตากันไม่ต้องพูดอะไร คนดูอย่างเรายังอินเลย



ทุกฉาก ทุกซีน ละสายตาไม่ได้เลย  ซีนเล็กๆที่ดูเหมือนไม่มีอะไร  แต่ทำให้น่าจดจำได้มากมาย  
เพราะบท  เพราะการถ่ายทอดของนักแสดง
เพราะการกำกับที่ขยี้ทั้งบท ทั้งอารมณ์นักแสดงได้ดีมากๆ  

สุดท้ายต้องขอบคุณตัวเองที่ไม่เทละครเรื่องนี้เพราะคำว่าละครรีเมค  และเพราะหน้างานที่โปรยออกมาว่าละครตบจูบ
เกือบทำให้พลาดละครโรแมนติกดีๆเรื่องนึงไป