ตามหัวข้อเลยเลยค่ะ เราทะเลาะกับแม่ประจำ แต่ล่ะครั้งทำลายจิตใจกันมากๆ
ล่าสุดเราจะไปงานแต่งเพื่อนสนิท แต่แม่ไม่ให้ไปหาว่าเราไปเที่ยว
เเล้วชอบพูดว่าเราเริ่มเที่ยว ทำตัวเสเพล รักสนุก แต่ความจริงแล้วเราอยู่แต่บ้าน ไม่เคยไปไหน นานๆครั้งเราจะไป แล้วเวลาเราไป เราจะไปวันที่แม่หยุดงานเพราะจะได้มีคนเลี้ยงหลาน เราเคยพูดความในใจกับแม่แล้ว แต่เหมือนแม่ไม่รับฟังเราเลย เอาแต่ความคิดของตัวเองเป็นหลัก เราอยากถามว่ามีใครเคยเป็นแบบนี้ไหม แล้วแก้ปัญหากันยังไง
ปล.เราจะคุยกับแม่หยาบนิดนึงเพราะเราเป็นคนใต้เลยพูดโพล้งพ้าง
และเราก็เป็นคนที่คิดอะไรก็พูดอย่างนั้นไม่ค่อยนึกถึงคนฟัง