สักวันหนึ่งก็ต้องเลิกคบกัน
เป็นมากับหลายคนแล้ว
- เพื่อนสนิทตอนมัธยม ปากเสียสุดๆ ชอบพูดอะไรไม่เข้าหู ชอบข่มทั้งๆที่ชีวิตมันไม่ได้มีอะไรดีกว่าผมเลย
ตอนนี้ก็เลยห่างๆกัน
- ส่วนเพื่อนมหาลัย ไม่เคยให้เกียรติ ไม่เคยฟัง ชอบบังคับ
สนิทไป2-3ปี ทะเลาะกัน เลยหาโอกาสประกาศเลิกคบมันไปเลย
- เพื่อนสนิทผู้หญิง เอาแต่ใจ ชอบมาเรื่องทุกข์มาปรึกษา ไม่มีความเกรงใจ ไม่ฟัง แต่ชอบเล่าเรื่องของตัวเอง ขี้งอน
เลิกคบแมร่ง จากเดิมที่ไว้ใจกันสุดๆ คุยกันบ่อยๆ ขนาดมันจะแต่งงานกับฝรั่งที่ฝรั่งเศส ผมเตรียมพร้อมทั้งเรื่องเวลา ทั้งเงิน วางแผนจะยอมบินไปเพื่อร่วมงานมัน มาหลังๆเอาแต่ใจ งอแงหนัก เลยตัดขาด ไม่รับโทรศัพท์ ไม่สนใจแมร่งหลายปีแล้ว

ไม่มีก็ไม่เสียหาย เผลอๆมานั่งคิด นี่เรามีความสุขกว่าเดิมหรือเปล่า
เพื่อนสนิท ไม่ใช่แค่สนิทเพราะเวลา แต่สนิทที่ใจดีกว่า มันไม่ได้หายากหรอก