เราเป็นคนตจว.ค่ะอยู่ในอ.ที่ยังไม่ค่อยเจริญหรืออยู่ที่ชนบทก็ว่าได้ การพูดคุยสนทนาก็ไม่ค่อยมีคำหยาบยกเว้นตอนทะเลาะกัน จะมีก็คำว่า กู ที่ใช้ก็ปกติสำหรับเพื่อนกันที่สนิทมากๆ
เราเคยเข้ากทม.เพื่อไปฝึกงานกับเพื่อนๆร่วมแผนก เป็นเวลา6เดือน และสังเกตุว่าเพื่อนที่เป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิดที่ทำงานอยู่ในนั้น หรือเด็กเข้าใหม่ก็ตามที่บ้านอยุ่ในกรุงเทพเลยมักใช้คำพูดหรือสนทนากันต้องมีคำหยาบตลอด เช่น แม่งง   สัตว์ ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ทะเลาะกัน ประมาณว่าใน1วันต้องมีคำพวกนี้ที่ออกจากปากวันละ1000ครั้ง ในตอนแรกเราฟังแล้วก็ตกใจเหมือนกันทำไมส่วนมากเขาชอบพูดแบบนี้กัน ภายใน1เดือนที่ไปฝึกงานเพื่อนเราที่ไปฝึกงานด้วยกันก็พลอยติดพูดไปกับเขาด้วย เราก็เริ่มสนิทกับเพื่อนที่กรุงเทพแต่เราก็ไม่เห็นจะติดพูดหยาบแบบเพื่อนนะ