ผมเดินอยุ่ในกรุงเทพจังหวัดที่แสนวุ่นวาย
พยายามเอาจิตผูกไว้กับคำบริกรรมเพื่อไม่ให้จิตส่งออกนอก แต่ลืมทอดสายตาลงพื้น45องศา ตอนนั้นรถ2แถวกำลังจะออกเลยรีบเดินสายตาเลยมองไปที่รถ เตะปั้งเข้ากับขอบปูนฟุตบาท เล็บฉีกแหกเลือดนี่ไหลเต็มรองเท้า
แถมด้วยรีบเพราะจิตจ่อที่รถลืมของกิน2ถุงไว้อีก
ซวยจริงๆ แค่จิตหลุดประมาทนิดเดียว ไม่สำรวมสายตา ซวยมหันต์จริงๆ แถมนั่งรถเมล กัมดูเล็บตัวเอง สาวที่นั่งตรงข้ามดันหาว่าผมจะมองเป้ากระโปรงเขา เขาถึงกับหันเป้าไปข้างๆแล้วเหล่มองผม เล่นเอาผมหัวเสียมากๆเพราะไม่ได้ทำผิด จิตหลุดอีก เละ3ชั้นเลย นี่ประมาทครั้งเดียว ภัยมหันจริงๆ เห็นแล้วกรุงเทพไม่เหมาะกับการสภาวนาเลย มันมีแต่เรื่องรบกวนบั่นทอนจิตใจเยอะมาก