สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ มีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ อายุป่านนี้เเล้วยังไม่กล้านอนคนเดียว
ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นคนเห็นสิ่งลี้ลับมาตั้งเเต่เด็กๆ ตั้งเเต่จำความได้ก็เห็นมาตลอดค่ะ
.
จริงๆ ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้าน พอขึ้นปวส.เราต้องเรียนภาคค่ำเลยต้องมาอยู่หอ พอเราอยู่หอแถวๆ วิทลัยนอนทีไรก็ไม่เคยเจอไรเลยนะคะ ทั้งๆ ที่หอทั้งเก่าทั้งโทรม แต่ไม่เคยเจอไรเลยค่ะ จากนั้นค่ะ เราได้ย้ายหอไปอยู่หอเดียวกะเพื่อนค่ะ (แต่คนละห้อง) เพราะมันแลดูสะอาด ใหม่ค่ะ หอใหม่นี่มี 3 ชั้น ชั้น3นี่ร้อนโคตรๆ จนทนไม่ไหวคะ TT เลยต้องย้ายลงมาอยู่ชั้น2ค่ะ บังเอิญมากกก เหลือห้องเดียวด้วยค่ะทั้งหมดของชั้นนั้น ห้องนี่ทั้งเตียง หน้าต่าง และประตูหลังมันตรงกันแบบเป่ะๆ เลยค่ะ และห้องเราก็ยังตรงกับทางขึ้นของรถทุกคัน (หรือเขาจะเรียกทางผีผ่านมั้ย ไม่แน่ใจ) สภาพห้องคือแบบ ร้างมากห้องนั้น เจ้าของหอไม่ได้ทำความสะอาดให้เลยค่ะ เราต้องมาทำเอง พีคกว่านั้น เจอตะกุดเสียบไว้ ของใครก็ไม่รู้ค่ะ อยู่ได้มาเกือบปี ห้องตัวเองไม่ค่อยจะนอนนะคะ เพราะไม่กล้านอน ต้องไปเทียวนอนกะเพื่อนคะ 5555 เพราะอะไรนั้นหรอคะ ?
.
.
.
เริ่มเลยค่ะ คือ เราเหมือนจะฝัน แต่คือเราก็รู้ตัวว่าไม่ได้ฝันอะเนาะ คล้ายๆ กะผีอำมั้ย คือความรู้สึกไม่ได้หลับแล้วฝันอะ (งง เนาะ) เราก็งง แต่ชั่งมันเถอะ
แรกๆ เราเห็นฝันเห็นเป็นผู้ชายมายืนอยู่ตรงหน้าต่าง เข้ามาไม่ได้ เราเห็นเป็นคล้ายๆ เงาแต่ก็พอจำได้ แต่ก็ไม่ได้คิดไรนี่แค่ฝัน แต่พอไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เราลงไปกรอกน้ำตอนกลางคืน เดินขึ้นมาแล้วเราจะเห็นหน้าต่างอีกห้องฝั่งตรงข้าม (พยายามจิตนาการเอาเนาะ) เราก็เห็นเป็นเงาผช.มายืนอยู่หลัง ลักษณะเดียวกับคนที่ฝันเป่ะๆ ทั้งที่เราไม่ได้คิดไรเลยนะ พอหันหลังไปกลับไม่มีใคร นี่คือเห็นแบบชัดมากอะ แต่เวลาก็ผ่านไป ไม่คิดไรคะ
.
ไม่กี่เดือนต่อมา เราก็นอนคนเดียวตามเคย เจออีกกกก ทีนี้รู้สึกไม่ได้ฝันเลย หลับๆอยู่รู้สึกมีคนมาปลุก ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าเกือบเที่ยงคืน หรือว่าตีไหน พอเราลืมตาขึ้นมาเท่านั้นค่ะ เป็นยายแก่ที่ไหนไม่รู้มานั่งข้างเตียงเราแล้วชะเง้อหน้ามา เรียกให้เราตื่น ใส่ชุดคล้ายๆพวกที่รำผีฟ้าอะค้ะ มีใครจะเข้าใจความรู้สึกเราในคืนนั้นบ้างไหมคะ ว่ามันทำไรไม่ได้เลย ตื่นขึ้นมาเจอคนแก่นั่งอยู่แล้วเอาหน้ามาใกล้ เราเคยเห็นแต่ในหนังผีค่ะ ไม่เคยคิดจะเจอ จังๆกับตัวเอง
ปล. เรื่องที่เล่ามาอาจจะไม่หลอนมาก อาจจะเล่าไม่เก่งนะคะ แต่มันเกิดขึ้นกับเราจริงๆและบ่อยมาก เรื่องยังไม่จบนะคะ เดี่ยวมาต่อ
อายุ 21 แล้วยังไม่กล้านอนคนเดียว เห็นสิ่งที่ไม่น่าจะเห็นมาแต่เด็ก ไม่เคยชินสักที T_T
ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นคนเห็นสิ่งลี้ลับมาตั้งเเต่เด็กๆ ตั้งเเต่จำความได้ก็เห็นมาตลอดค่ะ
.
จริงๆ ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้าน พอขึ้นปวส.เราต้องเรียนภาคค่ำเลยต้องมาอยู่หอ พอเราอยู่หอแถวๆ วิทลัยนอนทีไรก็ไม่เคยเจอไรเลยนะคะ ทั้งๆ ที่หอทั้งเก่าทั้งโทรม แต่ไม่เคยเจอไรเลยค่ะ จากนั้นค่ะ เราได้ย้ายหอไปอยู่หอเดียวกะเพื่อนค่ะ (แต่คนละห้อง) เพราะมันแลดูสะอาด ใหม่ค่ะ หอใหม่นี่มี 3 ชั้น ชั้น3นี่ร้อนโคตรๆ จนทนไม่ไหวคะ TT เลยต้องย้ายลงมาอยู่ชั้น2ค่ะ บังเอิญมากกก เหลือห้องเดียวด้วยค่ะทั้งหมดของชั้นนั้น ห้องนี่ทั้งเตียง หน้าต่าง และประตูหลังมันตรงกันแบบเป่ะๆ เลยค่ะ และห้องเราก็ยังตรงกับทางขึ้นของรถทุกคัน (หรือเขาจะเรียกทางผีผ่านมั้ย ไม่แน่ใจ) สภาพห้องคือแบบ ร้างมากห้องนั้น เจ้าของหอไม่ได้ทำความสะอาดให้เลยค่ะ เราต้องมาทำเอง พีคกว่านั้น เจอตะกุดเสียบไว้ ของใครก็ไม่รู้ค่ะ อยู่ได้มาเกือบปี ห้องตัวเองไม่ค่อยจะนอนนะคะ เพราะไม่กล้านอน ต้องไปเทียวนอนกะเพื่อนคะ 5555 เพราะอะไรนั้นหรอคะ ?
.
.
.
เริ่มเลยค่ะ คือ เราเหมือนจะฝัน แต่คือเราก็รู้ตัวว่าไม่ได้ฝันอะเนาะ คล้ายๆ กะผีอำมั้ย คือความรู้สึกไม่ได้หลับแล้วฝันอะ (งง เนาะ) เราก็งง แต่ชั่งมันเถอะ
แรกๆ เราเห็นฝันเห็นเป็นผู้ชายมายืนอยู่ตรงหน้าต่าง เข้ามาไม่ได้ เราเห็นเป็นคล้ายๆ เงาแต่ก็พอจำได้ แต่ก็ไม่ได้คิดไรนี่แค่ฝัน แต่พอไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เราลงไปกรอกน้ำตอนกลางคืน เดินขึ้นมาแล้วเราจะเห็นหน้าต่างอีกห้องฝั่งตรงข้าม (พยายามจิตนาการเอาเนาะ) เราก็เห็นเป็นเงาผช.มายืนอยู่หลัง ลักษณะเดียวกับคนที่ฝันเป่ะๆ ทั้งที่เราไม่ได้คิดไรเลยนะ พอหันหลังไปกลับไม่มีใคร นี่คือเห็นแบบชัดมากอะ แต่เวลาก็ผ่านไป ไม่คิดไรคะ
.
ไม่กี่เดือนต่อมา เราก็นอนคนเดียวตามเคย เจออีกกกก ทีนี้รู้สึกไม่ได้ฝันเลย หลับๆอยู่รู้สึกมีคนมาปลุก ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าเกือบเที่ยงคืน หรือว่าตีไหน พอเราลืมตาขึ้นมาเท่านั้นค่ะ เป็นยายแก่ที่ไหนไม่รู้มานั่งข้างเตียงเราแล้วชะเง้อหน้ามา เรียกให้เราตื่น ใส่ชุดคล้ายๆพวกที่รำผีฟ้าอะค้ะ มีใครจะเข้าใจความรู้สึกเราในคืนนั้นบ้างไหมคะ ว่ามันทำไรไม่ได้เลย ตื่นขึ้นมาเจอคนแก่นั่งอยู่แล้วเอาหน้ามาใกล้ เราเคยเห็นแต่ในหนังผีค่ะ ไม่เคยคิดจะเจอ จังๆกับตัวเอง
ปล. เรื่องที่เล่ามาอาจจะไม่หลอนมาก อาจจะเล่าไม่เก่งนะคะ แต่มันเกิดขึ้นกับเราจริงๆและบ่อยมาก เรื่องยังไม่จบนะคะ เดี่ยวมาต่อ