คือเรากับแฟนคบกันมาจะ 5 ปีแล้วมีลูกด้วยกัน 1 คน เราอายุ 20 แฟน 21 มีลูกสาว 2 ขวบ เรามีลูกทั้งที่ยังไม่พร้อมช่วงแรกๆ เราอยู่บ้านแฟนตอนนั้นทางบ้านแฟนไม่ค่อยโอเคกับเรา เราอยู่ด้วยความอัดอึดไม่มีความสุขเลย จนสุดท้ายอยู่ไม่ได้เราเลยออกมา กลับมาอยู่บ้านตัวเองแฟนกับลูกก็มาอยู่ด้วยมาเปิดร้านขายของชำเล็ก

ตอนนี้เปิดได้ปีกว่าแล้ว ร้านก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น ซื้อของเต็มร้านจนตอนนี้กำลังขยายร้านอยู่ รายได้ถือว่าโอเคมากมีเงินเหลือเก็บ กินจ่ายสุขสบาย แต่ตังเราจะเป็นคนจัดการเองทั้งหมด ทั้งเรื่องตังในร้านและตังครอบครัวเราถือตังเองหมด แต่แฟนอยากได้อะไรอยากกินอะไรเราเต็มที่ แต่อันไหนที่มันเกินตัวหรือไม่จำเป็นเราห้ามเลย แฟนเราเป็นลูกคนมีตัง ชอบเล่นเกมส์มาก ใช้ชีวิตสุขสบายมาก่อนส่วนใหญ่กับข้าวที่บ้านเราแฟนกินไม่ค่อยถูกปากจึงต้องไปสั่งซื้อจากร้านอาหารเกือบทุกวัน แฟนชอบกินอาหารเซเว่น ชอบกินพวกMK ชาบู ซึ่งบางครั้งเราก็พาไปกินแต่จะให้แค่เดือนละครั้งเพราะเราถือว่ามันไม่จำเป็นเท่าไหร่ที่จะเอาตังมาทิ้งกับของพวกนี้ เราอยากมีรถ อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง เราจึงเคี่ยวกับเรื่องพวกนี้แต่เราเข้าใจว่าอาหารบ้านเราไม่ค่อยถูกปากแฟนเราจึงให้แฟนสั่งกินจากข้างนอก เวลาเราไปตลาดก็จะซื้อของที่เค้าชอบมาให้ทุกครั้ง เสื้อผ้า รองเท้า ของใช้ต่างๆ เราเต็มที่มาก เหมือนกับของอะไรที่แพงไปเราจะไม่ค่อยสนับสนุน แต่ถ้าอะไรไม่เกินตัวเราให้ได้ แฟนจึงมองว่าเราขี้งก เค้าคิดว่าเค้าทำงานเค้าต้องได้ตังบ้างซึ่งตังที่เค้าอยากได้เพื่อจะเอาไปซื้อของในเกมส์ ซื้อของมาตกแต่งคอมใหม่ อัพสเป็กคอมให้แรงขึ้น

เราเลยไม่เห็นด้วยกับตรงนั้นเราจึงไม่ให้เค้าถือตัง เค้าเลยไม่มีความสุขกับตรงนี้เท่าไหร่ เราจึงแก้ปัญหาคือให้เค้าเอาตังไปซื้อในเกมส์ได้เดือนละ 500 ใช้ซื้ออะไรก็ได้ แต่เรื่องกินจ่ายต่างๆ เค้ายังกินได้ทุกอย่างที่อยากกินเหมือนเดิม

เมื่อเดือนที่ผ่านมาเราไปเที่ยวบ้านเค้าพาลูกไปหาปู่กับย่า ตอนนี้ทางบ้านเค้าโอเคกับเรามาก เค้ากฝดูรักแลัเอ็นดูเราไม่เหมือนแต่ก่อน เราเลยรู้สึกอบอุ่นมากกับการมาเจอเค้าครั้งนี้ พ่อของแฟนเลยชวนแฟนเราให้อยู่ทำงานกับเค้าบอกจะให้เงินเดือนเริ่มงาน 3หมื่น ถ้าทำดีก็จะขึ้นให้เรื่อยๆ แฟนเราได้ยินแบบนั้นก็คิดเปลี่ยนใจอยากจะมาอยู่กับพ่อทันที เค้าพยายามพูดให้เรากับลูกมาอยู่ด้วย แต่เราไม่อยากทิ้งร้านไม่อยากทิ้งยาย เค้าบอกงั้นเค้ามาอยู่คนเดียวก็ได้ทำงานจะส่งให้เรา 70%

เราเลยพยายามบอกเหตุผลเค้าไป เราเพิ่มเงินให้เค้าเป็น 1500 เราทำห้องนอนไหม่ติดแอร์ให้ ซึ่งร้านขายของตอนนี้รายได้อยู่ สองหมื่นห้าถึง 3หมื่นต่อเดือนเราว่ามันโอเคแล้ว เราไม่อยากให้เค้าไป เราอยากให้อยู่กันพร้อมหน้าแบบครอบครัว เพราะลูกต้องเข้า รร.แล้วปีนี้ แต่ในใจเค้าก็อยากไป เค้าพูดใส่หูเราทุกวันว่าอยากไปหาเงินที่มันได้เยอะๆ จะได้รวยเร็วๆ เรายังไม่พร้อมที่จะให้เค้าไปตอนนี้ เรามองว่าลูกต้องอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อ แม่คอยอยู่เคียงข้าง เราไม่อยากให้ลูกโตมาเป็นเด็กมีปม

เราอยากรู้ว่าเราเห็นแก่ตัวมั้ยที่ไม่ให้เค้าไป เรางี่เง่าเกินไปมั้ย หรือเราทำผิดอะไรตรงไหน เราต้องให้ตังเค้าเพิ่มเหรอ เราควรปล่อยเค้าไปใช่มั้ยไม่ควรยื้อไว้แบบนี้
เราทำอะไรผิดตรงไหนบ้างคะ มีใครให้คำแนะนำเรื่องชีวิตคู่ได้บ้างมั้ยคะ เรายังเด็กอาจจะคิดอะไรไม่ได้ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ตอนนี้สับสนในตัวเองมาก
เราพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ครอบครัวดีขึ้น
พิมพ์ยาวมาก ขอบคุณล่วงหน้านะคะ