สวัสดีค่ะ
แฟนเราที่คบมา5ปี อายุเรา26 แฟน 28 แฟนเรารายได้มากกว่าเราหลายเท่าตัว แต่ไม่ค่อยเปย์เลย ตอนคุยกันแรกๆเขาชอบหาร 50-50 ทุกอย่างแต่หลังจากที่ได้คุยปรับความเข้าใจกันเขาถึงจะเปลี่ยนมาเป็นจ่ายค่าอาหารทุกมื้อ + เที่ยว
ตัวเจ้าของกระทู้ถูกปลูกฝังมาว่า ผู้ชายจะต้องเลี้ยงผู้หญิง จ่ายค่าข้าว ซัพพอร์ตความต้องการของผู้หญิง (เช่นอยากได้กระเป๋า เครื่องประดับผู้ชายก็ต้องซื้อให้) ซึ่งพ่อเราก็เป็นแบบนั้นและอีกอย่างเรามองว่ารายได้แฟนเราก็เยอะ ซื้อได้อยู่แล้ว แต่เขาเอาแต่พูดว่า "เปลืองตัง อย่าใช้เลย" แม่แฟนอยากกระเป๋า พอถึงวันเกิดแม่เขา แฟนเราก็ซื้อให้แม่ แต่พอเราอยากได้เขาก็ไม่เคยซื้อให้เลย สำหรับเราเรามองว่าความรักคือการให้และของที่เราต้องการมันก็คือความสุขของเรา ซึ่งแฟนเราก็ให้เราไม่ได้ วันเกิดเขาก็ให้ของขวัญเราบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ(อยากได้แบรน H แต่ซื้อแบรน D ให้) ทีแม่เขาอยากได้อะไร เขาก็ซื้อให้หมดเลย ซึ่งเรามองว่าตรงนี้มันไม่ตอบโจทย์เราค่ะ
รู้สึกอยากเลิกแต่เขาก็ดูแลดีพอใช้ได้ พาไปกินข้าว อยากเที่ยวที่ไหนเขาก็พอไป ไปรับ-ไปส่งเวลาทำงาน แต่สาเหตุที่เรารู้สึกไม่พอใจก็คือ เราเคยขอเครื่องประดับจากเขาเมื่อ4-5เดือนที่ผ่านมา ราคาหลักหมื่น ซึ่งรายได้แฟนเราซื้อได้แน่ๆ แต่เขาไม่ซื้อให้และยังบอกอีกว่าเขาให้เรามาก็เยอะแล้วแต่เราไม่เคยให้อะไรเขาเลย แต่เรามองว่าเขาต้องการความรักความอบอุ่น เซ็กส์ เราก็ให้เขาไปแล้ว กับแค่สิ่งที่เราต้องการทำไมเขาให้เราไม่ได้ เรามองว่ามันไม่เท่ากันเลย เอาแต่เก็บเงินซื้อบ้านที่จะอยู่ด้วยกัน แต่แค่ของที่เราต้องการเขายังไม่ซื้อให้เรา เราก็รู้สึกว่าไม่ค่อยอยากอยู่กับเขาให้อนาคตเท่าไร เพราะไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้
ทางบ้านเรามองว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ซัพพอร์ตเราเหมือนที่พ่อแม่เขาคิดไว้ ดูแลเราไม่ดี ไม่ตามใจเรา ขัดใจตลอด ซึ่งพ่อเราไม่เคยทำแบบนั้นกับแม่เลย ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ควรมาเจอกัน อีกอย่างเขาชอบพูดเวลาเราอยากให้เขาซื้อของให้ว่า เราเงินเดือนเท่าไร ของที่จะซื้อเงินเดือนซื้อได้ไหม ราคาของเป็นกี่เท่าของเงินเดือนซื้อมาแล้วเดือดร้อนไหมเงินเดือนพอใช้ไหม ซึ่งพ่อแม่เราก็มองว่ามันเป็นการดูถูกเรา ประมาณว่าเงินเดือนน้อยแต่ความต้องการสูง มันยิ่งทำให้พ่อแม่เราไม่ชอบแฟนเราเขาไปอีก มันทำให้เห็นว่าเขาไม่พร้อมที่จะช่วยเราจริงๆ ไม่พร้อมที่จะจ่าย
ประเด็นสำคัญคือของแฟนคือ แฟนเรามองว่าเราไม่เคยให้อะไรเขากลับเลย เขามองว่าเราเป็นฝ่ายได้รับอย่างเดียว แฟนเราคิดว่าเขาดูแลเราอย่างเดียวและคิดว่าเราไม่เคยดูแลเขา ทำไมเขาถึงหวังอะไรจากผู้หญิงที่เงินเดือนก็น้อยก็ตัวเอง ทั้งๆที่เราก็ให้ความรักความอบอุ่น เซ็กส์ตามที่เขาต้องการ เขาไม่เคยมองว่า การที่เราเลือกเขามาเป็นแฟนมันเป็นสิ่งที่ดีที่เกินขึ้นกับเขา
ใจนึงก็อยากเลิกเผื่อจะเจอคนที่ดีกว่า แต่อีกใจก็เสียดายเขาก็ดูแลเราได้ดีพอสมควรไม่มีเรื่องผู้หญิง แต่ติดที่ว่าไม่เปย์ เอาแต่คิดถึงอนาคตจนลืมระหว่างทางที่จะไปถึงอนาคต
เราควรจะปล่อยเขาไป หรือว่าจะเดินไปต่อดี กลัวจะหาคนที่ดูแลดีแบบเขาไม่ได้
เพื่อนๆที่แต่งงานกันแล้ว มีครอบครัวแล้ว ถ้าเจอแบบเราจะทำไงคะ จะเลือกทางไหนมีทางไหนให้เราเลือกบ้าง
เรามองภาพความรักไม่เหมือนแฟน
แฟนเราที่คบมา5ปี อายุเรา26 แฟน 28 แฟนเรารายได้มากกว่าเราหลายเท่าตัว แต่ไม่ค่อยเปย์เลย ตอนคุยกันแรกๆเขาชอบหาร 50-50 ทุกอย่างแต่หลังจากที่ได้คุยปรับความเข้าใจกันเขาถึงจะเปลี่ยนมาเป็นจ่ายค่าอาหารทุกมื้อ + เที่ยว
ตัวเจ้าของกระทู้ถูกปลูกฝังมาว่า ผู้ชายจะต้องเลี้ยงผู้หญิง จ่ายค่าข้าว ซัพพอร์ตความต้องการของผู้หญิง (เช่นอยากได้กระเป๋า เครื่องประดับผู้ชายก็ต้องซื้อให้) ซึ่งพ่อเราก็เป็นแบบนั้นและอีกอย่างเรามองว่ารายได้แฟนเราก็เยอะ ซื้อได้อยู่แล้ว แต่เขาเอาแต่พูดว่า "เปลืองตัง อย่าใช้เลย" แม่แฟนอยากกระเป๋า พอถึงวันเกิดแม่เขา แฟนเราก็ซื้อให้แม่ แต่พอเราอยากได้เขาก็ไม่เคยซื้อให้เลย สำหรับเราเรามองว่าความรักคือการให้และของที่เราต้องการมันก็คือความสุขของเรา ซึ่งแฟนเราก็ให้เราไม่ได้ วันเกิดเขาก็ให้ของขวัญเราบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ(อยากได้แบรน H แต่ซื้อแบรน D ให้) ทีแม่เขาอยากได้อะไร เขาก็ซื้อให้หมดเลย ซึ่งเรามองว่าตรงนี้มันไม่ตอบโจทย์เราค่ะ
รู้สึกอยากเลิกแต่เขาก็ดูแลดีพอใช้ได้ พาไปกินข้าว อยากเที่ยวที่ไหนเขาก็พอไป ไปรับ-ไปส่งเวลาทำงาน แต่สาเหตุที่เรารู้สึกไม่พอใจก็คือ เราเคยขอเครื่องประดับจากเขาเมื่อ4-5เดือนที่ผ่านมา ราคาหลักหมื่น ซึ่งรายได้แฟนเราซื้อได้แน่ๆ แต่เขาไม่ซื้อให้และยังบอกอีกว่าเขาให้เรามาก็เยอะแล้วแต่เราไม่เคยให้อะไรเขาเลย แต่เรามองว่าเขาต้องการความรักความอบอุ่น เซ็กส์ เราก็ให้เขาไปแล้ว กับแค่สิ่งที่เราต้องการทำไมเขาให้เราไม่ได้ เรามองว่ามันไม่เท่ากันเลย เอาแต่เก็บเงินซื้อบ้านที่จะอยู่ด้วยกัน แต่แค่ของที่เราต้องการเขายังไม่ซื้อให้เรา เราก็รู้สึกว่าไม่ค่อยอยากอยู่กับเขาให้อนาคตเท่าไร เพราะไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้
ทางบ้านเรามองว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ซัพพอร์ตเราเหมือนที่พ่อแม่เขาคิดไว้ ดูแลเราไม่ดี ไม่ตามใจเรา ขัดใจตลอด ซึ่งพ่อเราไม่เคยทำแบบนั้นกับแม่เลย ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ควรมาเจอกัน อีกอย่างเขาชอบพูดเวลาเราอยากให้เขาซื้อของให้ว่า เราเงินเดือนเท่าไร ของที่จะซื้อเงินเดือนซื้อได้ไหม ราคาของเป็นกี่เท่าของเงินเดือนซื้อมาแล้วเดือดร้อนไหมเงินเดือนพอใช้ไหม ซึ่งพ่อแม่เราก็มองว่ามันเป็นการดูถูกเรา ประมาณว่าเงินเดือนน้อยแต่ความต้องการสูง มันยิ่งทำให้พ่อแม่เราไม่ชอบแฟนเราเขาไปอีก มันทำให้เห็นว่าเขาไม่พร้อมที่จะช่วยเราจริงๆ ไม่พร้อมที่จะจ่าย
ประเด็นสำคัญคือของแฟนคือ แฟนเรามองว่าเราไม่เคยให้อะไรเขากลับเลย เขามองว่าเราเป็นฝ่ายได้รับอย่างเดียว แฟนเราคิดว่าเขาดูแลเราอย่างเดียวและคิดว่าเราไม่เคยดูแลเขา ทำไมเขาถึงหวังอะไรจากผู้หญิงที่เงินเดือนก็น้อยก็ตัวเอง ทั้งๆที่เราก็ให้ความรักความอบอุ่น เซ็กส์ตามที่เขาต้องการ เขาไม่เคยมองว่า การที่เราเลือกเขามาเป็นแฟนมันเป็นสิ่งที่ดีที่เกินขึ้นกับเขา
ใจนึงก็อยากเลิกเผื่อจะเจอคนที่ดีกว่า แต่อีกใจก็เสียดายเขาก็ดูแลเราได้ดีพอสมควรไม่มีเรื่องผู้หญิง แต่ติดที่ว่าไม่เปย์ เอาแต่คิดถึงอนาคตจนลืมระหว่างทางที่จะไปถึงอนาคต
เราควรจะปล่อยเขาไป หรือว่าจะเดินไปต่อดี กลัวจะหาคนที่ดูแลดีแบบเขาไม่ได้
เพื่อนๆที่แต่งงานกันแล้ว มีครอบครัวแล้ว ถ้าเจอแบบเราจะทำไงคะ จะเลือกทางไหนมีทางไหนให้เราเลือกบ้าง