บนรันเวย์สนามบินภูเก็ตขณะเครื่องโบอิ้งแทกซี่ไปตั้งลำ ตรงริมหน้าต่างที่นั่งบริเวณหน้าปีก ผมจับจ้องสายไอน้ำจำนวนมหาศาลที่ถูกดูดเข้าไปในเครื่องเทอร์โบเจ็ท พร้อมแรงกระชากผู้โดยสารทั้งลำพาเครื่องบินหนักร้อยตันละลิ่วขึ้นสู่ท้องฟ้า
หลับตานึกถึงภาพดินแดนที่จะไปเยือนทั้งหมด 12 วันข้างหน้า คิดถึงแหล่งกำเนิดอารยธรรมที่น่าประทับใจ สถาปัตยกรรมที่บรรพบุรุษสร้างได้ตระการตาอย่างเหลือเชื่อในสมัยอดีตกาล

                                                                    …………..มันสวยงาม……………