จขกท. ขอพูดก่อนเลยว่าข้อความที่จะเขียนต่อไปนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะ อย่าเพิ่งเอะอะไป 5555
คือเราเรียนครูมา5 ปีตอนนี้กำลังรอสอบบรรจุค่ะ จะติดไหมยังไม่มีใครรู้ แต่ที่รู้ๆตอนนี้กำลังใจหดหายมาก คิดในใจว่านี่คือชีวิตหรอ เพราะโดนพูดกรอกหหูอยู่บ่อยๆว่าจะให้กู้เงินถ้าสอบติดได้เป็นครู  จนบางทีก็คิดนะว่าไม่เป็นละครู ที่เราอยากเรียนครูเพราะเราอยากเป็น แต่เขาอยากให้เราเป็นครูเพราะอะไร ? อันที่จริงที่ตั้งใจเรียนมาก็อยากจะทดแทนบุญคุณท่าน ให้ท่านภูมิใจ แต่ก็ไม่ใช่แบบนี้ค่ะ บ้านเราอาจจะมีหนี้สิน แต่ก็ไม่ได้มากขนาดเก็บเงินมาใ้ช้คืนไม่ได้ ถามว่าถ้าทางบ้านเดือดร้อนจริงๆกู้ให้ได้ไหม ตอบเลย “ได้” แต่มาพูดกรอกหูแบบนี้ ตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นแบบนี้ ไม่คิดบ้างหรอว่ามันบั่นทอนจิตใจขนาดไหน ใครจะอยากทำงานมาใช้หนี้คนอื่นเขา ถ้าทำแบบนั้นจะเอากำลังใจที่ไหน สู้ทำงานทุกเดือนเก็บเง็นเดือนด้วยน้ำพักน้ำแรงเอามาให้ท่าน ท่านไม่ภูมิใจกว่าหรือ?
จขกท. ควรทำยังไงคะ จะบอกท่านอย่างที่เราคิดดีไหม หรือใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆไปกัน มาแชร์กันหน่อยค่ะ