ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราและเพื่อนจะพูดคุยกันเสียงดังแค่ไหนก็ได้ (รวมถึงการเปิดคลิปเสียงดังโดยไม่เกรงใจผู้อื่น)

ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราและเพื่อนจะลากเลื่อนโต๊ะเก้าอี้มาต่อๆๆกันจนกีดขวางเกะกะพื้นที่ของลูกค้าคนอื่นได้

ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราจะเสียบปลั๊กคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คแช่เอาไว้นานแค่ไหนก็ได้

ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราจะนั่งนานเป็นวันได้ เมื่อซื้อกาแฟเพียงแก้วเดียว

ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราจะหยิบกระดาษทิชชู่ของร้านไปกี่แผ่นก็ได้

ร้านกาแฟ ไม่ใช่สถานที่ส่วนตัว ที่เราจะสร้างความสกปรกไว้ในห้องน้ำของร้านแค่ไหนก็ได้

ฯลฯ

ถึงเวลาหรือยัง ที่ร้านกาแฟของผู้ประกอบการขนาดเล็ก (และขนาดกลาง) จำต้องรวมกันออกมาตรการสากล เช่น

1. กาแฟหนึ่งแก้ว สามารถนั่งได้นานกี่ชั่วโมง ใช้ wifi ได้กี่ชั่วโมง เสียบปลั๊กได้นานเท่าไร

2. กรุณาอย่าพูดคุยเสียงดังรบกวนลูกค้าท่านอื่น พนักงานมีสิทธิที่จะแจ้งเตือน ขอความกรุณาจากท่าน และเชิญท่านออกจากร้านหากจำเป็น

3. กรุณาอย่าเคลื่อนย้ายโต๊ะเก้าอี้ด้วยตนเอง กรุณาแจ้งพนักงานให้จัดโต๊ะให้ท่านเท่านั้น

4. กรณีที่ท่านมาหลายคน(และนั่งนานมาก) รวมถึง การมานั่งประชุมคุยงาน สอนพิเศษ ฯลฯ ทางร้านสามารถกำหนดได้ว่า หากยอดบิลไม่ถึง.....บาท ทางร้านสามารถเรียกค่าบริการเพิ่มเป็นจำนวนกี่เปอร์เซนต์

5. กรุณาขอทิชชู่จากพนักงาน ซึ่งพนักงานจะให้ทิชชู่เท่ากับจำนวนผู้ใช้บริการเท่านั้น

6. กรณีท่านหยิบทิชชู่ไปเป็นจำนวนมาก แล้วใช้ไม่หมด ทางร้านสามารถปรับเงินจากท่านได้ (คล้ายๆสั่งบุฟเฟ่ต์แล้วกินไม่หมด)

ส่วนเรื่องห้องน้ำนั้น....โลกแตกจริงๆครับ คงเป็นภาระของพนักงานต่อไป 5555

คงได้แต่คิด ได้แต่เขียนออกมาครับ เชื่อว่า ร้านไหนมีมาตรการเหล่านี้ออกมา ก็คงเกิดกระแสดราม่าตามมาครับ