พอดี มีโอกาสว่างๆ เลยไปเดินซื้อของที่ Makro แห่งหนึ่งในเขตปริมณฑล
(ต้องบอกก่อนเลยว่ากระทู้นี้ เป็นเหตุการณ์ที่เจอค่อนข้างจะบ่อยค่ะ)
ในโซนผัก ผลไม้ ในขณะที่เราและแฟนกำลังต่อแถวเพื่อช่างน้ำหนักผักและผลไม้
ก็มีคุณยายท่านหนึ่งอายุประมาณ 60 ปี มากับหลานสาวอายุราวๆ 4-5 ขวบ กำลังตั๊ลล๊ากใสๆ
ไอเราก็รอคิว แต่อยู่ดีๆ คุณน้องเด็กน้อยก็มายืนอยู่ข้างๆ ไอเราก็ไม่ได้อะไรรอคิวต่อไป
แต่ดันได้ยินเสียงที่คุณยายคนนั้นให้หลานสาวมาแทรกเรา พร้อมกับดันหลานเข้ามา ......... เเล้ว....
เรากับแฟนก็...... ยืนงงสิค่ะ คือ คิวอ่ะค่ะ รู้จักไหมต่อคิว

มาอีกเหตุการณ์หนึ่ง ณ สถานที่เดียวกัน และโซนเดียวกันเลยจ่ะ
จุดเดิม ที่จุดให้บริการช่างน้ำหนัก แต่ตอนนี้ไม่มีคิวค่ะ ไอเราก็กำลังวางของเพื่อช่าง นน. อยู่ค่ะ
ก็มีคุณพ่อลูกอ่อนคนหนึ่ง อายุน่าจะประมาณ 40 ต้นๆ มาพร้อมกับลูกประมาณ 6-7 เดือน
อยู่ๆ พี่เค้าก็เดินมาทางขวามือ วางผักกาดขาวเฉยเลย อ้าวเฮ้ย!!!!  Hey Hello คิวอ่ะค่ะคิวรู้จักไหมค่ะ??
(ใครที่ไปซื้อของที่ Makro คงรู้ว่าทางขวาคือทางต่อแถว ส่วนทางซ้ายคือทางรับของที่ช่าง)
เราก็ยืนงงอีกค่ะ มองหน้าพี่เค้าตาปริบๆๆ ในขณะที่พี่เค้าเดินมาแซงคิวเรา พี่เค้าก็มาพร้อมกับคุณป้าท่านหนึ่ง
คุณป้าเค้าต่อแถวจากเรา พี่เค้าก็เดินอ้อมเพื่อไปแซงคิวเรา จนพนักงานชั่งเอาของพี่เค้ามาไว้อีกฝั่งเพื่อรอช่าง
เรา แฟน และคุณป้า ได้แต่ยืนมองหน้าพี่เค้าตาปริบๆ

นี่แหระค่ะ เราไม่ได้จะเอามาระบายอะไรนะค่ะ แต่เรากำลังมองว่าเด็กที่กำลังจะเติบโตต่อไปในวันข้างหน้า
สิ่งแรกที่เค้าต้องพบเจอ และเป็นแบบอย่าง คือคนในครอบครัว แต่ถ้าเด็กเติบโตมาด้วยบุคคลที่เราได้กล่าวไปข้างต้น
คิดไม่ออกเลยค่ะว่าเด็กจะมีสามัญสำนึกที่ดีกี่เปอร์เซ็น ไม่ได้เหมารวมนะค่ะ
คนใกล้ตัวอย่างคนในครอบครัว ควรจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็ก ไม่ควรจะมาทำหรือสอนเด็กในทางที่ผิดๆแบบนี้

ตัวอย่างเรื่องความเป็นระเบียบง่ายๆ ที่เราเคยได้เห็นในคลิปของเด็กญี่ปุ่น ที่เค้าทดสอบความซื่อสัตย์โดยการทำกระเป๋าเงินตก
อย่างน้อยที่สุดความซื่อสัตย์ และเป็นระเบียบ ก็ควรจะพื้นฐานข้อเเรกๆ ที่ทุกคนพึงจะมีค่ะ

** หากกระทู้นี้ ผิดพลาด หรือไม่ถูกใจ ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ **