ขอเกริ่นเรื่องก่อนนะ จขกท.เพิ่งเรียนจบทำงานได้ประมาณ 3 เดือน ที่ทำงานอยู่แถวตึกอิตาเลียนไทย
เวลาเลิกงาน 17.30น. ทุกวันจะนั่งมอร์ไซค์ไปลงที่ MRT เพชรบุรี แต่เรื่องมีอยู่ว่ามีคุณป้าท่านนึง น่าจะเลิกงานประมาณ 18.00น. เพราะมาหลัง จขกท. ทุกวัน ยืนต่อคิวรอพี่วิน กำลังจะได้ขึ้นคุณป้าก็เดินมาแซงแล้วบอกว่า "ให้ป้าไปก่อนนะ" พูดแล้วนั่งเฉยเลย ลอยหน้าลอยตามาก
2-3 ครั้งแรก ก็ปล่อยๆ ไป อืมมมมม คงจะรีบมาก เราต้องมีน้ำใจนะ (พยายามมองบวกสุดๆๆๆๆ ให้ตัวเองไม่หงุดหงิด) แต่ปัญหาคือ ป้าแกเป็นทุกวัน แซงทุกวัน ไม่แซง จขกท. ก็แซงคนอื่น พอมีคนทักว่าให้ต่อแถว ก็เปิดกล้องแสดงละครดราม่าให้ประชาชนริมถนนได้ชม ยอมรับว่าอายแทนค่ะ เลยต้องปล่อยๆ แกไป ไม่ได้เจอป้าทุกวันหรอกนะคะ แต่เวลาต่อแถวแล้วป้าเดินมาพี่ๆ ที่ยืนข้างหน้าจะบ่นเบาๆ ว่า มาอีกแล้ว เมื่อวานก็แซง 3เดือนผ่านไป เจอทีไรแซงทุกที
เมื่อวานถึงจุดพีค คือคุณป้าจะขึ้น MRT สถานนีเดียวกันไปลงพระราม 9 ตอนนั้นก็ยืนรอแถวยาวมากกกกกกกกกก พอรถมาก็กรอให้คนในรถออกก่อน ตอนที่กำลังจะก้าวขาเข้ารถ คุณป้ามาอีกแล้วค่ะ ยอมไม่ได้ๆๆๆๆ คราวนี้โกรธจริง จขกท. จับแขนคุณป้าแล้วพูดเลยว่า "คุณป้าคะ? คนอื่นเขารอคิวกันมาตั้งนาน แต่ป้าเพิ่งเดินมาถึงจะมาแซงได้ไง ป้าชอบแซงคิวตั้งแต่มอร์ไซค์หน้าบริษัทแล้วนะ"
เป็นอย่างที่คิดค่ะ ละครชีวิตเปิดฉากขึ้นอีกครั้ง โหมโรงด้วยความลำบากในการใช้ชีวิต เลี้ยงลูกตัวคนเดียว คนทำมาหากิน เหนื่อยสายตัวแทบขาด อยากจะกลับบ้านไปหาลุก ไปทำกับข้าวให้ลุกกิน โอ๊ยยยยยยยยยย คนอื่นไม่รีบเหรอคะ??? มีบ้านให้กลับเหมือนกัน
เนื่องจากคิดว่าละครชีวิตคงมีภาคต่อ เลยบอกป้าไปว่า "ป้าเป็นแบบนี้ ไม่มีระเบียบแบบนี้ แล้วจะสอนลูกหลานได้ยังไง ลูกหลานจะเอาใครเป็นแบบอย่าง ป้าเกิดตอนที่ประเทศไทยยังไม่รณรงค์เรื่องมารยาทเหรอคะ???" พูดจบก็เดินไปต่อแถวรอขบวนถัดไป พอรถมา ป้าแกก็แซงเหมือนเดิม เฮ้ออออออออออออ เบื่อมาก
มีวิธีจัดการกับมนุษย์ป้าแบบนี้ไหมคะ??? บอกเลยว่าเบื่อมาก จะหาว่าแล้งน้ำใจก็ได้ แต่ก็อยากกลับบ้านไวเหมือนกันนะ
ทำยังไงกับมนุษย์ป้าชอบแซงคิวมอร์ไซค์ดีคะ ขึ้นวินเดียวกัน โดนบ่อยมาก
เวลาเลิกงาน 17.30น. ทุกวันจะนั่งมอร์ไซค์ไปลงที่ MRT เพชรบุรี แต่เรื่องมีอยู่ว่ามีคุณป้าท่านนึง น่าจะเลิกงานประมาณ 18.00น. เพราะมาหลัง จขกท. ทุกวัน ยืนต่อคิวรอพี่วิน กำลังจะได้ขึ้นคุณป้าก็เดินมาแซงแล้วบอกว่า "ให้ป้าไปก่อนนะ" พูดแล้วนั่งเฉยเลย ลอยหน้าลอยตามาก
2-3 ครั้งแรก ก็ปล่อยๆ ไป อืมมมมม คงจะรีบมาก เราต้องมีน้ำใจนะ (พยายามมองบวกสุดๆๆๆๆ ให้ตัวเองไม่หงุดหงิด) แต่ปัญหาคือ ป้าแกเป็นทุกวัน แซงทุกวัน ไม่แซง จขกท. ก็แซงคนอื่น พอมีคนทักว่าให้ต่อแถว ก็เปิดกล้องแสดงละครดราม่าให้ประชาชนริมถนนได้ชม ยอมรับว่าอายแทนค่ะ เลยต้องปล่อยๆ แกไป ไม่ได้เจอป้าทุกวันหรอกนะคะ แต่เวลาต่อแถวแล้วป้าเดินมาพี่ๆ ที่ยืนข้างหน้าจะบ่นเบาๆ ว่า มาอีกแล้ว เมื่อวานก็แซง 3เดือนผ่านไป เจอทีไรแซงทุกที
เมื่อวานถึงจุดพีค คือคุณป้าจะขึ้น MRT สถานนีเดียวกันไปลงพระราม 9 ตอนนั้นก็ยืนรอแถวยาวมากกกกกกกกกก พอรถมาก็กรอให้คนในรถออกก่อน ตอนที่กำลังจะก้าวขาเข้ารถ คุณป้ามาอีกแล้วค่ะ ยอมไม่ได้ๆๆๆๆ คราวนี้โกรธจริง จขกท. จับแขนคุณป้าแล้วพูดเลยว่า "คุณป้าคะ? คนอื่นเขารอคิวกันมาตั้งนาน แต่ป้าเพิ่งเดินมาถึงจะมาแซงได้ไง ป้าชอบแซงคิวตั้งแต่มอร์ไซค์หน้าบริษัทแล้วนะ"
เป็นอย่างที่คิดค่ะ ละครชีวิตเปิดฉากขึ้นอีกครั้ง โหมโรงด้วยความลำบากในการใช้ชีวิต เลี้ยงลูกตัวคนเดียว คนทำมาหากิน เหนื่อยสายตัวแทบขาด อยากจะกลับบ้านไปหาลุก ไปทำกับข้าวให้ลุกกิน โอ๊ยยยยยยยยยย คนอื่นไม่รีบเหรอคะ??? มีบ้านให้กลับเหมือนกัน
เนื่องจากคิดว่าละครชีวิตคงมีภาคต่อ เลยบอกป้าไปว่า "ป้าเป็นแบบนี้ ไม่มีระเบียบแบบนี้ แล้วจะสอนลูกหลานได้ยังไง ลูกหลานจะเอาใครเป็นแบบอย่าง ป้าเกิดตอนที่ประเทศไทยยังไม่รณรงค์เรื่องมารยาทเหรอคะ???" พูดจบก็เดินไปต่อแถวรอขบวนถัดไป พอรถมา ป้าแกก็แซงเหมือนเดิม เฮ้ออออออออออออ เบื่อมาก
มีวิธีจัดการกับมนุษย์ป้าแบบนี้ไหมคะ??? บอกเลยว่าเบื่อมาก จะหาว่าแล้งน้ำใจก็ได้ แต่ก็อยากกลับบ้านไวเหมือนกันนะ