ตามหัวข้อเลยค่ะ จขกท.คิดว่าบางท่าน(หรือส่วนใหญ่)ต้องเคยประสบพบเจอเหตุการณ์โดนแซงคิวมาบ้าง แซงโดยไม่ได้ตั้งใจยังพอว่า แต่พวกตั้งใจแซง และพวกแอ๊บไม่รู้เรื่องแซงแบบเนียนๆ นี่ไม่น่าให้อภัยจริงๆ หรือบางทีเกิดจากความบกพร่องในการดำเนินงานของทางร้านที่ทำให้เราโดนลัดคิว แต่ในประเทศไทยถ้าเรารักษาสิทธิโดยการพูดออกไปเรากลับโดนมองว่าไร้น้ำใจทันที ไม่ก็จะทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ทำไมหยวนๆ กันไปก็ได้(ซึ่งพวกนักปาดคิวจะใช้ช่องโหว่ตรงนี้ในการทำเรื่องไร้มารยาท) เราก็ไม่ใช่คนไม่กล้าพูดอะไรนะคะ แต่อยากรู้วิธีการปฏิบัติตัวเมื่อต้องเจอสถานะการณ์แบบนี้ในสังคมที่มีตรรกะแบบนี้ หรือถ้าเป็นคุณๆ จะทำอย่างไรคะ? ซึ่งกว่าจขกท.จะมาตั้งกระทู้ถามในวันนี้ เราก็เจอเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ ไม่เคยหมดไปซักที

ขอยกตัวอย่างที่เราเคยเจอนะคะ

มีช่วงหนึ่งที่เค้าแจกข้าวสารฟรี 500 กระสอบให้คนละกระสอบ เราก็ไปเข้าแถวรอแต่เช้ากับแฟน รอเวลาเค้าเปิดทำการแจก ปรากฏยืนรอมาครึ่งชั่วโมงก็มีป้าที่มาทีหลังเดินมาจากไหนไม่รู้ มายืนพูดว่านี่ที่คิวเก่าของป้าป้าเดินไปที่อื่นมา(ไปรับของกินแจกฟรีที่อื่น) ขอป้าเข้าไปหน่อย แล้วแกก็ทำท่าจะเบียดตัวเข้ามา เราเลือกไม่พูดก่อนกลัวจะเอิกเริกเราก็กันท่าไว้เลยไม่ให้แกเข้ามาเพราะรู้ว่าแกแหล แกก็หันไปเบียดหน้าแฟนเราแทนจ้า ซึ่งแฟนเราก็ยอมอย่างว่าง่าย(แฟนเราเป็นคนไม่สู้คน) และคนที่ต่อหลังเราอยู่แล้วนับร้อย ก็ซุบซิบถึงพฤติกรรมป้าแกเพราะทุกคนก็มาต่อแถวรอนานแล้วเหมือนกันแต่ไม่มีใครพูดออกไป คือ...ทำไมป้าแกต้องทำแบบนี้ ถึงถ้าที่ป้าแกพูดเป็นเรื่องจริงเราก็หิวเหมือนกันมาแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย อยากออกไปรับของกินเหมือนกัน แต่เราก็ไม่อยากไปต่อใหม่ และไม่อยากทำพฤติกรรมแบบป้า เราเคารพกติกาแต่ทำไมต้องโดนเอาเปรียบจากคนมักง่ายพวกนี้?

อีกเหตุการณ์ เราไปสั่งซูชิยืนสั่งอยู่ 4 รอบไม่มีใครรับออเดอร์เราเลย เป็นร้านข้างทางนี่แหละค่ะ(แต่ก็ไม่ใช่ร้านซูชิ 5บาท10บาทที่ขายทั่วไป)ยืนเรียงหน้าแออัดทำกันอยู่3คนตกแต่งร้านโคมแดงสวยงาม สั่งรอบแรก

"แซลม่อนล้วนกล่องนึงค่ะ"

พนักงานเงียบ เราไม่รู้เค้าได้ยินกันหรือเปล่า.....ซักพักนึงสั่งอีก "ไปสั่งทางนู้นเลยครับ" ไล่เราไปสั่งกับเชฟทางซ้าย คือระยะมันไม่ได้ไกลกันเลยไม่ได้ยินเราเลยหรอ เชฟทักตอบเราหน่อยก็ได้ยืนข้างๆกันเลย หรือทักถามหน่อยก็ได้ว่ารับอะไรดี ทีนี้มีป้าโบกแบงค์500 เดินมาสั่งๆๆ พนักงานทุกคนตั้งใจฟังตั้งใจรับออเดอร์อย่างดี ไอ่คนที่ไล่เราเมื่อกี้ก็เหมือนกัน ปรากฏเราโดนลัดคิวเฉยเลยทั้งๆ ที่ยืนสั่งอยู่ตั้งนาน หลังจากนั้นเราก็ยังต้องพูดสั่งอีกกว่าจะได้ บางทีก็คิดนะว่าเราหน้าตาการแต่งตัวไม่ถูกระเบียบร้านรึไง วันนั้นเราแต่งสบายๆ เสื้อยืดกางเกงJJ ใส่เสื้อคลุม รองเท้าแตะ มาเดินตลาดเฉยๆ แล้วพอบอกว่าเรามาก่อนดันทำท่าไม่พอใจเราซะงั้น เนื้อแซลม่อนที่หั่นให้ตอนแรกเรากับแฟนนึกว่าจะหั่นทิ้ง เหมือนเป็นเศษเนื้ออ่ะ แต่ที่ไหนได้เอามาโปะให้เรานั่นแหละ ซึ่งเราเคยมาซื้อครั้งนึงจำได้ว่าเนื้อที่ให้ดีกว่านี้ มีจิกกัดเราอีกนะว่า เดี๋ยวกลับหอไม่ทันเดี๋ยวหอปิด(ไอ่คนที่ไล่เรานั่นแหละที่พูด) ป้าคนนั้นก็บอกทำให้น้องเค้าก่อนก็ได้ค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนเราผิด ป้าแกดูเป็นคนดีของสังคมไปเลย คือเรื่องนี้เราไม่โทษป้านะไม่โกรธป้าแกด้วย แต่ร้านอ่ะเลือกปฏิบัติไปป่ะ จัดการบริหารงานอย่างห่วยทั้งๆ ที่ร้านก็มีอยู่โต๊ะเดียวยืนอัดทำกันตั้ง3คน ทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ เสียความรู้สึกมาก หรือว่าเราต้องใส่เพชรเม็ดโตสร้อยทองเท่างูเหลือมมาซื้อถึงจะให้บริการดีๆได้

และอีกหลายครั้งที่โดนแซงจากคนมักง่าย สั่งอาหาร ขึ้นรถBTS หรือต่อแถวทำอะไรก็ตาม เหนื่อยใจมากค่ะต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ เราควรทำไงดี หรือต้องยอมให้คนพวกนี้ตลอดไป เป็นคุณๆจะทำไงคะ?

ปล.เห็นเราเป็นงี้แต่อะไรยอมได้เราก็ยอมนะคะ เช่น เราจะเข้าห้องน้ำมีเด็กจะเข้าเหมือนกันเราก็ให้เข้าก่อนค่ะ ที่เรายอมไม่ได้มีแต่พวกผู้ใหญ่ที่โตแล้วรู้เรื่องแล้วแต่ก็ยังทำ