ปีที่ผ่านมา เราออกตามรอย Tour de France การแข่งขันจักรยานระดับโลกสองครั้ง ครั้งหลังไปตามดูที่แคว้น Provence ของฝรั่งเศส เลือกจองโรงแรมในหมู่บ้านเล็กๆ ที่เป็นเส้นทางผ่านของเหล่านักปั่น โดยไม่ได้คาดหวังว่าหมู่บ้านจะสวยหรือน่าค้นหาแต่อย่างใด คุณสามีเป็นคนจัดการจองทุกสิ่ง เราเตรียมแค่กระเป๋าและอาหารอย่างเดียว

เราขับรถจากเมืองที่อยู่มา 5 ชั่วโมงเพื่อวันหยุดแค่ 3 วัน เรียกว่าใจรักมากทีเดียว อากาศเช้าวันเดินทางค่อนข้างเย็น ยิ่งตอนขับผ่านช่องเขา บางช่วงอุณหภูมิลดลงเหลือ 13 องศา ต้องเรียกหาเสื้อกันหนาวให้วุ่นวายไปหมด แต่ผ่านหมู่บ้านน้อยใหญ่ไปไม่น้อย ก็มาถึงหมู่บ้านปลายทางชื่อ Saint Saturnin Lès Apt

มาถึงหมู่บ้านก็เจอเข้ากับสีพาสเทลของประตูและหน้าต่างมากมาย เออ...หมู่บ้านน่ารักแฮะ
แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า...บอกตัวเองแบบนั้น เพราะต้องรีบออกไปดูแข่งจักรยานซึ่งมีเวลาที่แน่นอน เดี๋ยวค่อยกลับมาสำรวจตอนเย็นก็แล้วกัน


ออกไปเชียร์นักปั่นอยู่นานโข กว่าจะกลับมาถึงหมู่บ้าน ร่างกายก็บอบช้ำอย่างหนักจากระดับการทำลายล้างของดวงอาทิตย์ เนื่องจากนั่งรอขบวนจักรยานกลางแดดจ้าเป็นเวลาหลายชั่วโมง ถ้าร่างกายเป็นเงิน ก็เรียกว่าใช้ไปจนหมดกระเป๋าเหลือไว้แค่ค่ารถเมล์กลับบ้านนั้นแหละ เหนื่อยขนาดนี้ ทำเอาไม่อยากออกไปไหน แต่เมื่อสัญญาไว้ว่าจะออกสำรวจหมู่บ้าน ก็ต้องทำ!!!!











ก้าวขาออกจากโรงแรม มุ่งหน้าขึ้นเขาที่อยู่หลังหมู่บ้าน เพราะแอบเห็นซากปรักหักพังด้านบนตอนขับรถเข้ามา ด้วยความสงสัย เลยชวนกันเดินขึ้นไปดู ระหว่างเดินขึ้น ก็เห็นภาพเมืองมุมสูงที่แอบสวยเงียบๆไม่กระโตกกระตาก อย่างที่รอให้นักสำรวจมาเยี่ยมเยือน เจ้าบ้านตัวเล็กแอบมานอนพักผ่อนสบายใจเฉิบ จนไม่กล้าเข้าไปรบกวน




กำแพงหินก่อเป็นชั้นสูงเลียบผา เดินตามทางขึ้นไปเรื่อยๆจะเจอทางเข้า เราพบว่าที่จริงแล้วด้านบนนี้คือ ปราสาทและป้อมปราการเก่าแก่ ก้อนหินหลายพันก้อนถูกทับถมก่อตัวเป็นปราสาทและกำแพงยาวครอบคลุมหน้าผาสูง เวลาผ่านไปหลายร้อยก้อนก็ถล่มเหลือให้เห็นแค่โครงสร้างเดิมของอารยธรรมเก่าแก่
ใกล้ๆกันเป็นอ่างเก็บน้ำขนาดกลางที่ซ่อนตัวหลังกำแพง น้ำนิ่งสีเขียวใสน่าลงไปแหวกว่าย คงต้องมีคนใจกล้าลงไปแน่ๆ ถ้าไม่เหลือบเห็นป้ายห้ามลงเล่นน้ำเข้าซะก่อน

ตัดใจจากอ่างเก็บน้ำ ไม่ใช่เพราะเสียใจที่ไม่ได้เล่น แต่เป็นเพราะว่ากำแพงมันชันมาก และระดับน้ำคงลึกน่าดู ถ้าตกลงไปคงไม่มีปัญญาปีนขึ้นมาเป็นแน่ ถอยทัพออกมาน่าจะปลอดภัยกว่า






ออกจากอ่างเก็บน้ำ เดินเลียบกำแพงหิน มุ่งหน้าไปหาสิ่งปลูกสร้างที่โดดเด่นอยู่ริมผาไม่ไกลกันนัก ตึกหลังนั้นคือโบสถ์เก่าแก่ มีประตูเหล็กกั้นเอาไว้ ที่แรกเข้าใจว่าปิด เพราะเวลานั้นก็เย็นมากแล้ว ถึงแม้ว่าแสงอาทิตย์จะยังส่องจ้าก็ตาม แต่พอลองผลักประตูเหล็กดู ปรากฎว่าเราเข้าไปข้างในได้ เดินดูรอบๆ พื้นที่นี้สงบเงียบมากจนบางครั้งก็คิดว่ามันวังเวงไปนิดนึง อาจเพราะเป็นศาสนสถาน และอยู่สูงเกินกว่าที่ผู้คนจะมาเยี่ยมชมตลอดเวลา









เดินเหนื่อยมาทั้งวัน แต่ซากปรักหักพัง โบสถ์ และวิวทั้งสองข้าง เหล่านี้เองทำให้ความเหนื่อยที่มีสะสม หายไปพริบตา ตื่นตาตื่นใจกับความสวย แล้วทำให้นึกถึงตอนเดินขึ้นวิหารที่กรุงAthens ชมไปก็นึกไปว่า หลายร้อยหลายพันปีที่แล้ว คนที่นี่เค้าอยู่กันอย่างไร
มันเป็นความสงสัยอย่างหนึ่งของคนชอบประวัติศาสตร์ ชอบอารยธรรมโบราณ ชอบอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์ จนแม้แต่เคยคิดว่าถ้าเดินเข้าปราสาทแล้วไปโผล่ในยุคอดีตแบบไม่ได้ตั้งใจ บอกที่บ้านไว้ว่าไม่ต้องไปตามให้เสียเวลานะ เดี๋ยวจะส่งข้อความหรือสัญญานอะไรซักอย่างกลับมาเอง นี่เป็นถึงขนาดนั้น น่าจะเพราะอ่านนิยายมากเกินไป

เราเดินชมอยู่ซักพัก ก็ชวนกันกลับลงมาที่หมู่บ้าน ทางเดินลงค่อนข้างหวาดเสียวนิดหน่อยสำหรับคนที่ไม่ชอบความสูงมากนักอย่างฉัน จูงมือคนข้างตัว เพื่อรักษาจังหวะการก้าวไม่ให้เซตกลงไปข้างหน้าผา ลงมาถึงซุ้มประตูทางเข้า ก็เจอเด็กชายวัยรุ่นปั่นจักรยานขึ้นมาก้วยความแข็งแรง แค่เดินขึ้นพี่ก็แทบแย่ น้องเล่นปั่นจักรยานขึ้นมาด้วยสองขา และไม่หยุดปั่นหรือจูงจักรยานเลย แอบชมน้องอยู่เงียบๆ

กลับลงมาที่หมู่บ้าน แวะชมโบสถ์ของหมู่บ้านและชมบ้านที่ตกแต่งด้วยดอกไม้น่ารักแล้วก็ชวนกันไปทานข้าวเย็น




ที่พักของเรามีแค่สองห้องนอน ซึ่งสองวันนี้มีแขกพักแค่ห้องเดียวคือพวกเรา ดังนั้นสามารถจับจองพื้นที่ใช้สอยส่วนรวมได้อย่างสบายใจ ด้านหลังที่พักมีที่ทานข้าว ปิกนิค กินกาแฟ แล้วแต่จะใช้ประโยชน์ เย็นที่เราใช้เป็นสถานที่ดินเนอร์กันสองคน กับข้าวที่เตรียมมาจากบ้านตั้งแต่เช้ายังเหลือ ขนมขบเคี้ยว สลัดร็อกเก็ต ชีส และไส้กรอกแห้งก็ยังมี เป็นอาหารเย็นที่อร่อย และชิลมากทีเดียว






ระหว่างกิน ก็วางแผนการเดินทางของวันถัดไปซึ่งเป็นแผนที่โหดมากอีกวัน เก็บของเข้าห้อง อาบน้ำนอนพักผ่อน
ก่อนนอนก็ไม่ลืมให้คะแนนความประทับใจของหมู่บ้านนอกสายตานี้แบบเต็ม 10