คือตั้งเเต่เด็กเเล้วครับตอนเเรกไม่ได้สังเกตุอะไร  จำได้ว่าตอนเด็กเคยมีรถสวนกับรถมอไซต์พี่ชายแบบเเรงมากเเล้วเราดันพูดขึ้นว่า รีบไปตายที่ไหน  จากนั้นห่างประมาณ500 เมตรเสียงรถดังตู้ม  คือรถที่สวนทางกับร๔พี่ชายชนกับคนอื่น   พอโตมาในบางครั้งไม่ได้จะตั้งใจแช่งใครหรอกนะครับ  แต่บางทีเราเป็นฝ่ายโดนกระทำก็มีบ้างที่พูดประมาณว่า ให้ครอบครัวเขามีปัญหาแตกแยก  ผ่านไปไม่นาน   ครอบครัวนั้นเขาเลิกกัน  และผ่านไปประมาณปีถึงสองปีได้ ฝ่ายสามีครอบครัวนั้นก็ป่วยกระทันหันเสียชีวิต  อีกเคสคือคนที่ให้ร้ายครอบครัวผมและผมก็เคยพูดกับเเม่ว่า สักวันมันจะต้องเจอยิ่งกว่าเรา  และปัจจุบัน  อย่ากันทั้งๆที่อายุมากพอสมควร ฝ่ายเมียเขาก็ติดคุกติดตารางได้เกือบปีแล้ว   อีกเรื่องอันนี้มีปัญหาเรื่องที่ดินกับทางครอบครัวเเม่ เรื่องแบ้งที่ดิน  ผมก็พูดกับเเม่กับครอบครัวอีกว่า  ใครทำอะไรก็ได้อย่างงั้นแหละคอยดูนะตัวเองยังท้องอยู่อย่าเก่งให้มาก  เวลาลูกออกมาจะได้ใบบุญสูงแน่นอน  พูดในเเนวเชิงประชด  และหลังจากคลอดได้ไม่ถึงปี ลูกแกก็ช็อคเข้าโรงบาลหมดสติสองรอบ     คือเข้าใจด้วยนะครับบางทีผมไม่ได้ตั้งใจจะเเช่งแต่พูดกับคนในครอบครัวเอามันส์ในฐานะที่เราเป็นฝ่ายโดนกระทำก็มีน้อยใจและพูดแบบนี้บ้าง  อยากทราบวิธีที่ทำให้ตัวผมเองไม่คิดอาฆาตรเเค้นใครได้ไหมครับ  หรือเเนะนำหลักการใช้ชีวิตให้ด้วยก็ดี  หรือเรื่องราวการโดนสภาพเเวดล้อมแบบนี้เจอกันทุกคนหรือเปล่า