ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเป็นคนร้องให้ง่ายมาก อ่อนไหวมาก อารมณ์จะดีก็ดีเกินไป จะเศร้าก็เศร้าเกินไป อารมณ์ทุกอารมณ์ไม่ค่อยพอดีเลยค่ะ อีกอย่างเราเป็นคนคิดมาก มากของมากเลย เป็นมาตอนอยู่ป.4 ตอนนี้ ม.3 แล้วค่ะ

คือมันมีสาเหตุมาจากตอนอยู่ป.4 พ่อแม่เราเลิกกัน พ่อก็แอบไปมีกิ๊กก่อนจะเลิกกัน แล้วอยู่ดีๆเราก็เริ่มเปลี่ยนไปอ่ะค่ะ จากตอนแต่ก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนี้อยู่ดีๆก็เป็นแบบเครียดอ่ะค่ะ แล้วก็เริ่มคิดมาก ร้องให้มากขึ้นบ่อยขึ้น พอร้องให้ก็จะโมโหทำร้ายร่างกายตัวเอง ทำลายข้าวของ ชอบร้องตะโกนเสียงดังแต่ไม่มีใครรู้เพราะเราจะทำในห้องของเรา เราพยายามเก็บความรู้สึกบ่อยมากจนบางครั้งไม่ไหว เราคิดอยากจะตายบ่อยมากค่ะ คือเราเหนื่อย เราท้อ เราโดนพ่อว่าอะไรนิดหน่อยเราก็น้ำตาซึมแล้วไหลออกมาไม่หยุดเลยอ่ะ ทำยังไงดีคะ แล้วตอนนี้เริ่มมีอาการอื่นมาแทรกคือเริ่มเบื่ออาหาร เบื่อหน่ายทุกอย่างเลย รู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระของครอบครัวเลย ช่วยหาทางแก้ปัญหาให้เราได้มั้ยคะ แล้วเราได้เป็นโรคอะไรรึเปล่า ช่วยหน่อยนะคะ ขอบคุณนะคะ