คือ...ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีค่ะ
แค่คิดจะพิมพ์ก็เขินแล้ว
ขอให้นกน้อยอย่างเราที่ในอนาคต จะเติบโตเป็นพญาครุฑที่ยิ่งใหญ่ได้ระบายหน่อยน้า.... 😁

เรื่องมีอยู่ว่าเราประสบอุบัติเหตุตกบันไดที่หอพักข้อเท้าหัก เอ็นขาด ต้องใส่เฝือกอ่อน ผ่าตัดดามใส่เหล็ก เพิ่งผ่าตัดเสร็จไปแล้วตั้งแต่ก่อนสงกรานต์ คุณหมอนัดอีกที หลังสงกรานต์...ใกล้ถึงวันนัดแล้ว ตื่นเต้นจัง ร่ายมาแบบนี้ รู้แล้วใช่ไหมว่าเราปิ๊งคุณหมอเจ้าของไข้ เขิลลล 😳

เห็นหน้าคุณหมอทีไร เพลงคุ๊กกี้เสี่ยงทายลอยขึ้นมาทุกที 55+  
>> แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ...แต่เธอไม่รู้บ้างเลย  <<

ประเด็นคือ...คุณหมอศัลฯท่านนี้ ดูเป็นคนมีอายุระดับนึง แต่เราเดาไม่ออกว่าอายุเท่าไหร่ (เดาอายุคนไม่เก่ง) ให้เดาน่าจะ 35อัพ เป็นคุณหมอนิ่งๆเงียบๆ แต่ในตาเหมือนคิดอะไรตลอดเวลา...คือเราเวลาคุยกับคุณหมอจะชอบสบตาค่ะ ไม่รู้ทำไม...ดวงตาดึงดูดให้มอง คุณหมอเป็นคนตาหวานมาก คล้ายๆจะเป็นแขกขาว เห็นใส่หมวกคลุมผมสีดำ ไว้หนวดเคราพอกรุบกริบไม่รุงรัง หล่อเข้มๆแต่ขาวมาก...คิดถึงที่ไรเขิลทุกที (เคยด่าตัวเองเหมือนกันนะ อิบ้า จะเขิลทำไมฟระ)

แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรนะคงเพราะเจ็บขา แค่เห็นว่าหล่อจัง...แค่นั้น แต่ไปปิ๊งตอนไหน อันนี้ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเราก็พยายามมองหาแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายคุณหมอไปแล้ว 55+ เหมือนดั่งสวรรค์รู้ว่าเราอยากรู้ว่าคุณหมอมีแฟนยัง ยังไม่ทันได้สืบ มีพี่พยาบาลท่านนึงออกมาบอกเราขณะรอคิว

พี่พยาบาล : คุณหมอผ่าตัดยังไม่เสร็จจะรอไหม ประมาณ 3 ชม... (ทุกคนอ่านไม่ผิดค่ะ...3 ชม. จริงจรี๊ง!! กำกึ่งอยู่ในใจแต่ เอาวะ รอซิอยากเจอต้องรอ หนูทนได้ วะฮ่ะๆ เลยตอบไปว่า)

เรา : ค่ะ รอ...พี่พยาบาลก็งงๆ

พี่พยาบาล : โอเคค่ะ รอเนอะ คุณหมอเข้าเวรวันพรุ่งนี้เหมือนกันนะคะ (มียื่นโอกาส..ไม่สน จะเจอหมอวันเน้!! 55+)

เรา : ค่ะ...แล้วนางด็พูดลอยๆอีกครั้งว่า คุณหมอวันหยุดก็เข้าเวร คุณหมอเค้าตัวคนเดียว ไม่มีใคร...แล้วนางก็เดินจากไป

ทุกคนคิดภาพหน้าเราออกใช่ไหมคะ!!! กรี๊ดๆๆๆ อยู่ในใจ แอบงงตัวเองตูอยากรู้เรื่องนี้พอดี มีคนมาบอกแบบไม่ตั้งใจซะงั้น แต่...เพื่อความมั่นใจ เราต้องส่องค่ะ!! ให้เห็นไปเลยว่านิ้วข้างนั้นไม่มีเจ้าของ วะฮ่ะๆ (หัวเราะน่าเกลียดจริง!! 😑)

อยากบอกว่าวันนี้เราแซ่บมาก เพิ่งทำสีผมหลังออกจากรพ. รับตัวเองไม่ได้บอกเลยตอนนอนรพ. อย่างโทรม เข้าใจสภาพคนผ่าตัดป่ะว่าโครตปวด โครตทรมานหลังผ่าตัดมากอ่ะ มอร์ฟีนยังเอาไม่อยู่ หน้าจืดๆเต้าหู้ๆ คิ้วที่ไม่มี สรุปคือหน้าสดอ่ะ...คุณหมอเห็นมาหมดแระ เลี่ยงไม่ได้ รับสภาพ 55+ หลังจากออกรพ. เข้าร้านทำผมเลยจ้า...ร้านอา อยู่บ้านตรงข้าม ไม่ได้ไกลเล้ย สบาย ...อัพวิตตามินน่าดู ซี คอลลาเจน บี หลังจากที่ไม่ได้กินเพราะเข้ารพ. ออกเสร็จอัพเวลเลยจ้า กลัวไม่สวยไม่ว้าว 55+

กลับมาซีนปัจจุบัน...

รอหมอถึงบ่ายสามเกือบบ่ายสี่หมอผ่าตัดเสร็จ ลงมาเข้าห้องพอดี สบตาไปแว๊บนึง รอคิว...เราคิวที่สองบุรุษพยาบาลเข็นเลยห้องหมอไปเราก็งงเอ๊ะ!! ทำไมไปพาไปห้องหมออ่า...สุดท้ายมาจบที่ห้องฉุกเฉินรวม เพราะวันนี้มีตัดไหม (ลวดเหล็กเย็บแผลอ่า...กลัวเจ็บสุดๆ) ได้เวลาคุณหมอเดินมาตรวจ ส่งสายตาสบตาวิ้งๆใส่หมอทันที คุณหมอถามเป็นไงบ้าง...เราจะตอบไงดีฟระ หายปวดแล้วค่ะ หมอก็จับโน่นนี่ เช็คแผล ถามวันผ่าว่าเราผ่าไปเมื่อไหร่...เราก็ตอบไม่ได้ ดูบื้อๆต่อหน้าหมอยังไงไม่รู้แฮะ...คิดไม่ออกมัวแต่ตื่นเต้นจ้องหน้าหมอ เลยตอบไปว่าจำไม่ได้ ...เกลียดตัวเองที่สู๊ดดด!! กลายเป็นหน้าที่คุณหมอต้องระลึกอดีตชาติแทน...กรรม สรุปคุณหมอจำได้ ยืนหลับตาคำนวนวันเสร็จสรรพ หมอบอกโอเค 2 อาทิตย์พอดี ตัดไหมได้...เราสะดุ้ง...คิดในใจ..ตัดไหม?! ม่ายยยยยยย กลัวเจ็บ เราเลยย้ำถามอีกรอบ...ตัดไหม?? หมอมองหน้าเรางงๆ ใช่ตัดไหม.. เอาวะ...ตัดก็ตัด

หวีดแรง...บุรุษพยาบาลตัด หมอนั่งห่างไปสองเมตรตะโกนคุยกับเรา คุยกันเรื่องยาและวันนัด..เสร็จสรรพจบปิ่ง หมอเดินมาหาเราอีกรอบหลังจ่ายยาเสร็จ

ขณะที่พูดเราก็จ้องตาหมอเหมือนจะกินหมอ พูดเล่นๆ แต่มองจิงค่ะ ชอบมองตา มองไปเก็บข้อมูลไป ตาไปมองอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้ายคุณหมอพอดี จังหวะหมอก้มมองแผลเรา...ไม่มี ไม่มี ไม่มี รอยยิ้มโผล่มามุมปากเฉยเลย 😏  (ขอบคุณสวรรค์)

แล้วลูกนกอย่างเราก็ตีปีก พับๆๆ
ตรวจเสร็จเราก็คุยกัน บลาๆๆๆ หมอเดินจากไปพร้อมกับบอกความหวังว่าเดี๋ยวเจอกันหลังสงกรานต์.....

จะถึงวัดนัดแล้ว...อิอิ ร่าเริงรอวันเจอคุณหมอ พร้อมกับมีความขึ้นนึงโผล่ขึ้นมาในสมอง อยากได้ไลน์คุณหมอ ทำไงดีว่ะ...ขณะทีคิด เราเข้าอากูเลย พิมพ์ชื่อคุณหมอ ไม่มีวี่แววสักอย่าง นอกจากรายชื่อคุณหมอลงศึกษาแพทย์เฉพาะทาง สาขาศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิกส์ ที่รพ.ราชวิถี แค่นั้น...นอกนั้นไม่เจอไรเลย เศร้าใจจุง...

เราถามยันรุ่นน้องที่เคยทำงานเป็นเภสัชห้องยาที่รพ.นั้นเลยนะ...แต่นางออกแล้ว ไปประจำที่อื่น เสียดาย แหล่งข้อมูลสุดท้ายของฉ้านน...ซับน้ำตาแพพ

เราอายุ 29 (ปีนี้ 30 แต่ยังไม่ถึงวันเกิดไม่นับ) คุณหมอน่าจะอายุมากกว่าเรา ต่ำๆน่าจะ 5 ปีหรือมากกว่านั้น...แอบแปลกใจนะ คุณหมอทำไมยังไม่มีครอบครัว เอ๊ะ!! หรือเป็นเกย์ บรื้ยยย...หรือว่าเป็นเพราะเวลา เราอ่านมาจากกระทู้คนอื่น ว่าหมองานยุ่งมว๊ากกก เข้าใจนะ กว่าจะเรียน กว่าจะอะไร ชีวิตก็กินเวลาไปเยอะแระ ไม่แปลกเท่าไหร่

คือเราไม่ถนัดเรื่องจีบคน แต่เราเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านแอบชอบข้างเดียวมากเลย 55+ สงสัยความชอบแอบปลื่มมาสุดได้แค่นี้แหระมั้ง แต่ก็โอนะ ความรู้สึกที่มีอยู่ตอนนี้ก็พอแล้วแหละ ถ้าจะให้เดินหน้าจีบก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง  >> แค่มอง ก็เพียงทำได้แค่มอง <<

เดี๋ยวก็ได้เจอคุณหมอและ ก็คง...ได้แค่มอง มองให้พรุนไปเล้ยย 55+ อยากบอกว่าเคยมีความคิดชั่วร้ายมาวูบนึง...คิดจะติดสินบนนางพยาบาล ถามเอาจากคนที่ทำงานคุณหมอนั่นแหระ 55++ แต่ได้แค่คิดนะ ยังไม่ได้ลงมือทำ...ขอเวลาไตร่ตรองก่อนถึงวันนัดและกัน ว่าจะเดินหน้าหรือหยุด...ทำแค่มองห่างๆอย่างห่วงๆพอ 😁😁

สุดท้าย...ขอบคุณเพื่อนทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ กระทู้ไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่มีแต่ความในใจอยากระบายล้วนๆ ฮี้วววว...ใครมีความคิดเห็นยังไงบอกกันมาได้นะคะ เผื่อเค้าจะเจอแสงสว่าง 55+

ปอลอ. คิดไว้ว่านัดล่าสุดที่จะต้องพบคุณหมอ 19 นี้ จะซื้อของติดไม้ติดมือไปฝากคุณหมอดีไหม...อยากเอาของไปฝาก แค่กลัวโดนปฏิเสธ แย่เนอะ มนุษย์ขี้กลัวอย่างเรา จะทำอะไรได้บ้างเนี่ย...เบื่อตัวเอง 55++ (ไอเราก็หาของกินที่ดูดีๆแบบมีฮาลานบนห้างใหญ่เลย หาข้อมูลทางมือถือ จบที่สตาร์บัคกาแฟสดแบบชงเองและขนม จะดีไหมน้า...หมอกินกาแฟปะวะ เฮ้ออ) ลำไยตัวเอง ไม่รู้อัลไลสักอย่าง ไปนอนไป๋...เวิ่นเวิ้อมานาน ตีสามกว่าแระ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ มีไรเพิ่มจะมาอัพเดตนะค่ะ 😊😊