คือ แอบชอบผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเป็นรุ่นพี่ เคยวาดรูปให้เขา คุยกันมา2ปีกว่าๆแต่เขาก็บอกไม่ได้ชอบเรา เราก็ตื้อทุกวิถีทาง ทักไปคุยก่อนเสมอคุยกัน จนรู้เกือบทุกอย่าง บางทีเราก็คอยเป็นที่ระบายให้ จนมีวันนึงที่ผิดใจกันมากเราก็ไม่คิดจะไปยุ่งกับเขาอีกเลยเขาก็โกรธเรามากเหมือนกัน แต่ก็มีเรื่องทำให้เรากับมาคุยกันอีกจนได้ ปัจจุบันก็มีคุยบ้างแต่ไม่ทุกวันเหมือน2ปี ก่อนใจเราก็ตัดเขาไม่ได้มีแต่คิด แต่กังวลเรื่องเกี่ยวกับเขา แล้วก็ยังคงไม่รักเราเหมือนเดิม แต่เราเป็นคนรักง่ายลืมง่ายแต่คนนี้เหมือนผูกพันธ์มาก  เหมือนเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตเลยค่ะบางทีเจ็บมากช้ำมากแต่ก็นทนได้ก็ไม่รู้ว่าพรหมลิขิตหรือกรรมที่ทำร่วมกันมา เราก็หวังว่าเมื่อถึงเวลา เราคงจะได้รักกัน