ขอเล่าประสบการณ์การไปอยุ่ไต้หวัน 1 เดือนในฐานะเกษตรกรรุ่นใหม่จากไทย
ต่อจาก Ep ที่แล้วนะคะ สามารถย้อนอ่านตอนอื่นๆได้ที่นี่ค่ะ
Ep1: ศึกษาดูงานกับอาจารย์จาก National Taiwan University
https://ppantip.com/topic/37557457
[กระทู้นี้] Ep2: High-Value Crop Production under Protected Structure กับสถาบันวิจัย TARI
Ep3: On the Job Training ทำงานและกินอยู่กับเกษตรกรไต้หวัน
https://ppantip.com/topic/37578462/
Ep4: ศึกษาเรียนรู้รูปแบบเกษตรในไต้หวัน ร่วมกับคณะเกษตรกรรุ่นใหม่ไทยอีกกลุ่มที่ตามมา
>>>>>>>>> Day6 <<<<<<<<<<<
หลังจากมองดูรถบัสของโปรเฟสเซอร์และคนจากประเทศเพื่อนบ้านเคลื่อนออกไป
เราก็มีบุคคลใหม่เข้ามาในชีวิต หน้าตี๋ๆ ใส่แว่น ผอมๆ ดูเป็นเด็กเรียน เข้ามาทักเรา แล้วชวนเราลากกระเป๋าตามไปอีกทาง..ไปที่หอพัก
เราเพิ่งรู้ว่า คืนนี้พวกเราทุกคนจะพักกันที่ศูนย์วิจัย TARI นี่เลย
เป็นหอพักหลายๆตึก ตึกนึงมี 3 ห้องนอน พักได้ 3 คน ดีมาก เหมือนบ้านส่วนตัว
ชั้นล่างเป็นห้องนั่งเล่น มีโซฟาทีวีโต๊ะกินข้าวห้องครัวตู้เย็น
ขึ้นบันไดมาข้างบนเป็นห้องนอน3ห้อง ห้องน้ำ3ห้อง ห้องของเรากับน้องเปิ้ลมีห้องน้ำในตัวส่วนของชัย ใช้ห้องน้ำแยกออกมา มีเครื่องซักผ้าให้ด้วย
เราถามคนที่มาส่งว่า ชื่อไร เราจะติดต่อกันได้ยังไง
เค้าบอกว่าชื่อ “Kai-en” เราอ่านว่า ไข่เอิน เออจำง่ายดีแฮะ เรา add Line กัน
ไข่เอินบอกว่า 6โมงจะมารับไปกินข้าวเย็น ให้ยืนรอที่หน้าบ้านเลย
ตอนที่มาถึงเวลาบ่ายสามโมงกว่าไม่มีกำหนดการอะไรแล้ว นอกจากรอกินข้าวเย็น
เราเลยลองเปิด Google ดู เพื่อหา 7-11 ปรากฏว่ามีห่างไปประมาณ 400 เมตร ก็เลยชักชวนน้องๆไปเซเว่นด้วยกัน
หิวเมื่อไหร่ก็แวะมาจริงๆ (นี่ขนาดไม่หิว ก็ยังแวะไป)
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องหาเซเว่น พักผ่อนอยู่เฉยๆที่บ้านไม่ได้ใช่มั้ย
ที่นี่ดูเป็นตัวเมืองต่างจังหวัดแท้จริง ริมถนนมีแต่ร้านเล็กๆ ไม่มีแสงสี มีเซเว่นให้ไปเดิน Shopping ซื้อนม กาแฟสำหรับพรุ่งนี้ ยาคูล(รู้สึกถ่ายไม่คล่อง) แล้วก็ขนมกรอบๆญี่ปุ่น เท่านี้ก็รู้สึกดีใจแล้ว
กลับมาถึงหอเหลือเวลาอีกกว่าชั่วโมงถึงจะกินข้าว น้องเปิ้ลกับชัยไปอาบน้ำ เราก็นั่งถอดเทปของวันนี้
คือมีบางที่ที่เราไม่สามารถถ่ายรูปได้ หรือต้องใส่ชุดคลุมฆ่าเชื้อ เอาสมุดเข้าไปไม่ได้ เราก็จะใช้อัดเทปแทน เพื่อให้ข้อมูลตกหล่นน้อยที่สุด
ยังมีเทปอีกเยอะมากที่ยังไม่ได้เปิด เฮ่อออ
ถอดไปถอดมาก็เริ่มจิตตก เริ่มรู้สึกว่าเราก็ตั้งใจมากเลยแต่อาจจะยังไม่ดีพอหรือเปล่า คนอื่นจะคิดว่าเราเถลไถลมั้ย
อาจเป็นความบกพร่องของเราเอง ที่ไม่สามารถสรุปทุกอย่างในหนึ่งวัน ออกมาเป็นประโยคสำคัญๆสั้นๆไม่กี่ประโยคเพื่อรายงานคนอื่นเป็นประจำทุกวันได้
เราจดใส่สมุดมาเยอะมาก พร้อมกับอัดเทปและอัดvdo แต่เวลาในการมานั่งเปิดดูไม่ค่อยมี เลยต้องทะยอยทำไป
ทุกๆคืน ก็พยายามทบทวนกับน้องเปิ้ลและชัยว่าฟังอะไรกันรู้เรื่องมาบ้าง ยังไม่มีเวลาสรุปเป็นเอกสารสวยงาม มีแต่ในสมุดเขียนด้วยลายมือหยุกหยิก เราก็เลยไม่รู้ว่าจะส่งอะไรที่คนอื่นสามารถอ่านได้ไปให้ดูดี
ส่วนการทำรีพอร์ท พวกเราจะมีReportแบบสรุป ว่าจะไปต่อยอดอะไรได้บ้างสำหรับตัวเอง ส่วนรายละเอียดปลีกย่อย เราได้บอกกับที่กรมฯไว้ว่าจะทำเป็นวิดีโอเผยแพร่ค่ะ ทุกอย่างที่ได้ยินได้ฟังและได้ดูมา ตั้งใจจะทำเป็นวิดีโอคลิปทั้งหมด เพราะมันน่าจะเห็นภาพ และน่าสนใจกว่าอ่านตัวหนังสือ
ส่วนรายงานรูปแบบกระดาษ ก็ต้องช่วยกันกับน้องเปิ้ลอยู่แล้ว รวบรวมเป็นรายงาน1เล่ม กลับไปเรียบเรียงเสร็จก็น่าจะส่งให้ได้ทุกคนที่สนใจอ่านได้
อยากทำให้ดีที่สุดในแต่ละวัน ถ้าให้ประเมินตัวเองที่ผ่านมา6วันนี้ เราก็รู้สึกว่าเก็บเกี่ยวมาได้มากอยู่ แรงยังไม่ตก ความตั้งใจยังไม่ตก เพียงแค่ไล่ตามสรุปรายวันแบบที่ตั้งใจไว้ยังไม่ได้
วันนี้รู้สึกว่าเริ่มพักผ่อนไม่พอแล้วจริงๆ ถ้าฝืนดันทุรังมากกว่านี้ในการทำงานยันมึด เราจะอยู่อย่างแข็งแรงครบ30วันไม่ได้แน่ๆ
แต่เอาเถอะ เราพยายามที่สุดแล้วจริงๆ ความตั้งใจหนึ่งเดียวที่บอกไว้กับตัวเองก่อนมาก็คือ ถึงจะเอาไปประยุกต์ใช้เองได้ไม่หมด แต่ทุกอย่างที่เราฟัง ดู และเรียนรู้จากที่นี่ จะต้องสื่อไปยังเกษตรกรหลายๆคนในไทยได้แน่ๆ จะให้ได้มากสุดๆเท่าที่ทำได้ เพื่อเป็นการตอบแทนรัฐบาลที่ให้โอกาสนี้กับเรา
......หกโมงแล้ว ออกไปรอไข่เอินหน้าบ้านดีกว่า
ข้าวเย็นวันนี้ มีคนจากสถาบันมากินด้วยเยอะเลย ทั้งใหญ่ทั้งเล็ก อาหารเวอร์มากมาก ดูแพงสุดเท่าที่กินมา
เค้าบอกว่า พวกเค้ายังไม่เคยกินร้านนี้เลย เอาไว้รับแขกโดยเฉพาะ เป็นร้านที่ทำอาหารอร่อย ต้อนรับเกษตรกร
ผู้หญิงคนนึงชื่อคุณหวัง เป็น Director ของที่นี่ บอกพวกเราว่า วันจันทร์จะมีงานประชุมที่มี young farmer ของไต้หวันมารวมตัวกัน หน้าที่เราคือพรีเซ้นท์เรื่อง young smart farmer ของไทย ให้เราเตรียมสไลด์ และเตรียมตัวให้ดี
ตอนกินนี่เอง กำหนดการอันคลุมเครือของพวกเราก็เริ่มชัดขึ้นมาหน่อยๆ ในที่สุดดด
เราก็ได้รับกำหนดการอย่างละเอียดของ 7 วัน ภายใต้การดูแลของ TARI นี้
ในช่วงเวลานี้จะมีทั้งการไปทัศนศึกษาดูฟาร์มต่างๆและการอบรมในห้องเรียน ในกำหนดการจะบอกวันเวลาและหัวข้อเอาไว้ (สิ้นสุดที่วันที่ 15 Sep)
ดีใจอ้ะ…. คือเราไม่เคยรู้กิจกรรมของตัวเองไปไกลเกินอาทิตย์นึงเลย
เหมือนว่าคนที่จัดการกำหนดการเป็นอีกหน่วยงานนึง แล้วกระจายมาให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องแต่ละส่วนมาดูแล ส่งพวกเราเป็นทอดๆต่อกันไปเหมือนส่งไม้วิ่งผลัด
คุณหวังเค้ารู้ด้วยว่าเราสามคนเท่านั้นที่มา30วัน ส่วนคนอื่นๆเดี๋ยวอีกอาทิตย์นึงก็กลับแล้ว
เราอยู่ที่นี่อาทิตย์นึง ต่อจากนั้นจะย้ายไปที่ Yilan และ Hualien (ซึ่งในกำหนดการเขียนแค่ว่าไปอยู่กับ Farmer A และ Farmer B)
ซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของประเทศ สรุปว่าเราสามคน ได้ไปทั้งภาคตะวันตกและตะวันออกเลย
บนโต๊ะอาหารเค้าถามเราว่าเป็นไงบ้างไทเป คนอาจจะเยอะมาก กลัวเรารู้สึกแย่
“ไม่เลยค่า ทุกอย่างสบายแฮ ละที่ไทเปเราอยู่แต่ในโรงแรมด้วยซ้ำ ไม่ได้ไปเจอคนเยอะๆ”
วันนี้กินข้าวเสร็จประมาณสองทุ่ม ยังมีเวลาเหลือเฟือให้มาทบทวน สรุปเนื้อหาย้อนหลังกัน
ทำไปจนถึงห้าทุ่ม เกือบครบแล้วล่ะ เหลือแต่เนื้อหาวันที่ไป Plant Factor ในไทเป
เยี่ยมมาก น้องสองคนน่ารักอ่ะช่วยได้มาก
รีบอาบน้ำนอนก่อนล่ะ
รักษาสุขภาพสำคัญที่สุด
EP2/4 [แชร์ประสบการณ์] ชีวิต30วันของYoung Smart Farmerไทยในไต้หวัน On-the-Job-Training
ต่อจาก Ep ที่แล้วนะคะ สามารถย้อนอ่านตอนอื่นๆได้ที่นี่ค่ะ
Ep1: ศึกษาดูงานกับอาจารย์จาก National Taiwan University
https://ppantip.com/topic/37557457
[กระทู้นี้] Ep2: High-Value Crop Production under Protected Structure กับสถาบันวิจัย TARI
Ep3: On the Job Training ทำงานและกินอยู่กับเกษตรกรไต้หวัน https://ppantip.com/topic/37578462/
Ep4: ศึกษาเรียนรู้รูปแบบเกษตรในไต้หวัน ร่วมกับคณะเกษตรกรรุ่นใหม่ไทยอีกกลุ่มที่ตามมา
>>>>>>>>> Day6 <<<<<<<<<<<
หลังจากมองดูรถบัสของโปรเฟสเซอร์และคนจากประเทศเพื่อนบ้านเคลื่อนออกไป
เราก็มีบุคคลใหม่เข้ามาในชีวิต หน้าตี๋ๆ ใส่แว่น ผอมๆ ดูเป็นเด็กเรียน เข้ามาทักเรา แล้วชวนเราลากกระเป๋าตามไปอีกทาง..ไปที่หอพัก
เราเพิ่งรู้ว่า คืนนี้พวกเราทุกคนจะพักกันที่ศูนย์วิจัย TARI นี่เลย
เป็นหอพักหลายๆตึก ตึกนึงมี 3 ห้องนอน พักได้ 3 คน ดีมาก เหมือนบ้านส่วนตัว
ชั้นล่างเป็นห้องนั่งเล่น มีโซฟาทีวีโต๊ะกินข้าวห้องครัวตู้เย็น
ขึ้นบันไดมาข้างบนเป็นห้องนอน3ห้อง ห้องน้ำ3ห้อง ห้องของเรากับน้องเปิ้ลมีห้องน้ำในตัวส่วนของชัย ใช้ห้องน้ำแยกออกมา มีเครื่องซักผ้าให้ด้วย
เราถามคนที่มาส่งว่า ชื่อไร เราจะติดต่อกันได้ยังไง
เค้าบอกว่าชื่อ “Kai-en” เราอ่านว่า ไข่เอิน เออจำง่ายดีแฮะ เรา add Line กัน
ไข่เอินบอกว่า 6โมงจะมารับไปกินข้าวเย็น ให้ยืนรอที่หน้าบ้านเลย
ตอนที่มาถึงเวลาบ่ายสามโมงกว่าไม่มีกำหนดการอะไรแล้ว นอกจากรอกินข้าวเย็น
เราเลยลองเปิด Google ดู เพื่อหา 7-11 ปรากฏว่ามีห่างไปประมาณ 400 เมตร ก็เลยชักชวนน้องๆไปเซเว่นด้วยกัน
หิวเมื่อไหร่ก็แวะมาจริงๆ (นี่ขนาดไม่หิว ก็ยังแวะไป)
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องหาเซเว่น พักผ่อนอยู่เฉยๆที่บ้านไม่ได้ใช่มั้ย
ที่นี่ดูเป็นตัวเมืองต่างจังหวัดแท้จริง ริมถนนมีแต่ร้านเล็กๆ ไม่มีแสงสี มีเซเว่นให้ไปเดิน Shopping ซื้อนม กาแฟสำหรับพรุ่งนี้ ยาคูล(รู้สึกถ่ายไม่คล่อง) แล้วก็ขนมกรอบๆญี่ปุ่น เท่านี้ก็รู้สึกดีใจแล้ว
กลับมาถึงหอเหลือเวลาอีกกว่าชั่วโมงถึงจะกินข้าว น้องเปิ้ลกับชัยไปอาบน้ำ เราก็นั่งถอดเทปของวันนี้
คือมีบางที่ที่เราไม่สามารถถ่ายรูปได้ หรือต้องใส่ชุดคลุมฆ่าเชื้อ เอาสมุดเข้าไปไม่ได้ เราก็จะใช้อัดเทปแทน เพื่อให้ข้อมูลตกหล่นน้อยที่สุด
ยังมีเทปอีกเยอะมากที่ยังไม่ได้เปิด เฮ่อออ
ถอดไปถอดมาก็เริ่มจิตตก เริ่มรู้สึกว่าเราก็ตั้งใจมากเลยแต่อาจจะยังไม่ดีพอหรือเปล่า คนอื่นจะคิดว่าเราเถลไถลมั้ย
อาจเป็นความบกพร่องของเราเอง ที่ไม่สามารถสรุปทุกอย่างในหนึ่งวัน ออกมาเป็นประโยคสำคัญๆสั้นๆไม่กี่ประโยคเพื่อรายงานคนอื่นเป็นประจำทุกวันได้
เราจดใส่สมุดมาเยอะมาก พร้อมกับอัดเทปและอัดvdo แต่เวลาในการมานั่งเปิดดูไม่ค่อยมี เลยต้องทะยอยทำไป
ทุกๆคืน ก็พยายามทบทวนกับน้องเปิ้ลและชัยว่าฟังอะไรกันรู้เรื่องมาบ้าง ยังไม่มีเวลาสรุปเป็นเอกสารสวยงาม มีแต่ในสมุดเขียนด้วยลายมือหยุกหยิก เราก็เลยไม่รู้ว่าจะส่งอะไรที่คนอื่นสามารถอ่านได้ไปให้ดูดี
ส่วนการทำรีพอร์ท พวกเราจะมีReportแบบสรุป ว่าจะไปต่อยอดอะไรได้บ้างสำหรับตัวเอง ส่วนรายละเอียดปลีกย่อย เราได้บอกกับที่กรมฯไว้ว่าจะทำเป็นวิดีโอเผยแพร่ค่ะ ทุกอย่างที่ได้ยินได้ฟังและได้ดูมา ตั้งใจจะทำเป็นวิดีโอคลิปทั้งหมด เพราะมันน่าจะเห็นภาพ และน่าสนใจกว่าอ่านตัวหนังสือ
ส่วนรายงานรูปแบบกระดาษ ก็ต้องช่วยกันกับน้องเปิ้ลอยู่แล้ว รวบรวมเป็นรายงาน1เล่ม กลับไปเรียบเรียงเสร็จก็น่าจะส่งให้ได้ทุกคนที่สนใจอ่านได้
อยากทำให้ดีที่สุดในแต่ละวัน ถ้าให้ประเมินตัวเองที่ผ่านมา6วันนี้ เราก็รู้สึกว่าเก็บเกี่ยวมาได้มากอยู่ แรงยังไม่ตก ความตั้งใจยังไม่ตก เพียงแค่ไล่ตามสรุปรายวันแบบที่ตั้งใจไว้ยังไม่ได้
วันนี้รู้สึกว่าเริ่มพักผ่อนไม่พอแล้วจริงๆ ถ้าฝืนดันทุรังมากกว่านี้ในการทำงานยันมึด เราจะอยู่อย่างแข็งแรงครบ30วันไม่ได้แน่ๆ
แต่เอาเถอะ เราพยายามที่สุดแล้วจริงๆ ความตั้งใจหนึ่งเดียวที่บอกไว้กับตัวเองก่อนมาก็คือ ถึงจะเอาไปประยุกต์ใช้เองได้ไม่หมด แต่ทุกอย่างที่เราฟัง ดู และเรียนรู้จากที่นี่ จะต้องสื่อไปยังเกษตรกรหลายๆคนในไทยได้แน่ๆ จะให้ได้มากสุดๆเท่าที่ทำได้ เพื่อเป็นการตอบแทนรัฐบาลที่ให้โอกาสนี้กับเรา
......หกโมงแล้ว ออกไปรอไข่เอินหน้าบ้านดีกว่า
ข้าวเย็นวันนี้ มีคนจากสถาบันมากินด้วยเยอะเลย ทั้งใหญ่ทั้งเล็ก อาหารเวอร์มากมาก ดูแพงสุดเท่าที่กินมา
เค้าบอกว่า พวกเค้ายังไม่เคยกินร้านนี้เลย เอาไว้รับแขกโดยเฉพาะ เป็นร้านที่ทำอาหารอร่อย ต้อนรับเกษตรกร
ผู้หญิงคนนึงชื่อคุณหวัง เป็น Director ของที่นี่ บอกพวกเราว่า วันจันทร์จะมีงานประชุมที่มี young farmer ของไต้หวันมารวมตัวกัน หน้าที่เราคือพรีเซ้นท์เรื่อง young smart farmer ของไทย ให้เราเตรียมสไลด์ และเตรียมตัวให้ดี
ตอนกินนี่เอง กำหนดการอันคลุมเครือของพวกเราก็เริ่มชัดขึ้นมาหน่อยๆ ในที่สุดดด
เราก็ได้รับกำหนดการอย่างละเอียดของ 7 วัน ภายใต้การดูแลของ TARI นี้
ในช่วงเวลานี้จะมีทั้งการไปทัศนศึกษาดูฟาร์มต่างๆและการอบรมในห้องเรียน ในกำหนดการจะบอกวันเวลาและหัวข้อเอาไว้ (สิ้นสุดที่วันที่ 15 Sep)
ดีใจอ้ะ…. คือเราไม่เคยรู้กิจกรรมของตัวเองไปไกลเกินอาทิตย์นึงเลย
เหมือนว่าคนที่จัดการกำหนดการเป็นอีกหน่วยงานนึง แล้วกระจายมาให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องแต่ละส่วนมาดูแล ส่งพวกเราเป็นทอดๆต่อกันไปเหมือนส่งไม้วิ่งผลัด
คุณหวังเค้ารู้ด้วยว่าเราสามคนเท่านั้นที่มา30วัน ส่วนคนอื่นๆเดี๋ยวอีกอาทิตย์นึงก็กลับแล้ว
เราอยู่ที่นี่อาทิตย์นึง ต่อจากนั้นจะย้ายไปที่ Yilan และ Hualien (ซึ่งในกำหนดการเขียนแค่ว่าไปอยู่กับ Farmer A และ Farmer B)
ซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของประเทศ สรุปว่าเราสามคน ได้ไปทั้งภาคตะวันตกและตะวันออกเลย
บนโต๊ะอาหารเค้าถามเราว่าเป็นไงบ้างไทเป คนอาจจะเยอะมาก กลัวเรารู้สึกแย่
“ไม่เลยค่า ทุกอย่างสบายแฮ ละที่ไทเปเราอยู่แต่ในโรงแรมด้วยซ้ำ ไม่ได้ไปเจอคนเยอะๆ”
วันนี้กินข้าวเสร็จประมาณสองทุ่ม ยังมีเวลาเหลือเฟือให้มาทบทวน สรุปเนื้อหาย้อนหลังกัน
ทำไปจนถึงห้าทุ่ม เกือบครบแล้วล่ะ เหลือแต่เนื้อหาวันที่ไป Plant Factor ในไทเป
เยี่ยมมาก น้องสองคนน่ารักอ่ะช่วยได้มาก
รีบอาบน้ำนอนก่อนล่ะ
รักษาสุขภาพสำคัญที่สุด