ปีนี้ก็จะ 27 ปีแล้ว ส่วนแฟน ตั้งแต่มีคนแรกสมัยมัธยม จากนั้นก็ไม่มีอีกเลย
จริงๆ ก็มีประสบการณ์รักเพื่อนข้างเดียวสมัยเรียนมหาลัย (รักจริงจังเลยนะ) แต่ก็ไม่สมหวัง กว่าจะตัดใจได้ก็ล่อไป 24
หลังจากนั้นก็มีคนคุยบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ (ญี่ปุ่นไรงี้) แต่ว่าได้คุยไม่นานก็เป็นอันต้องถอยห่างจากกัน
ทั้งตัวเราถอยเอย และอีกฝ่ายก็ถอยห่าง
ในกรณีที่เราเป็นฝ่ายถอยห่างก็เพราะว่ารู้สึกถูกคุกคามพื้นที่ส่วนตัวมากเกินไป (เราค่อนข้างมีโลกส่วนตัว)
ไม่ชอบให้ใครมาไลน์หา โทรจิก บ่อยๆ อยากมีพื้นที่ส่วนตัวไว้ทำอะไรคนเดียวบ้าง
ในกรณีที่อีกฝ่ายถอยหนี จุดนี้พอมานั่งดูดีๆ อาจจะเป็นความความลงล็อกระหว่างวัฒนธรรม เพราะเราไม่ยอมมีอะไรกับเขา
แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ซุ้มเสี่ยงที่จะมีอะไรเกินเลยเหมือนกัน เช่น มีช่วงที่กำลังเดทกับผู้ชายญี่ปุ่นคนนึง
เขาบอกว่ามีของจะให้ ให้เราขึ้นไปเอาที่ห้องเขา ด้วยความซื่อๆ ไม่คิดอะไร ก็ขึ้นไป
หลังจากที่เอาของให้แล้ว เขาก็มีทีท่าแปลกๆ แบบจะจูบ จะเล้าโลมเรา...
ถามว่าตอนนั้นรู้สึกอะไรมั้ย? ก็มีเคลิ้มๆ ไปกับจูบบ้าง แต่จิตเราแข็งพอที่จะผลักผู้ชายออกไป
แล้วแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการ ซึ่งเขาก็โอเค ไม่บังคับข่มขู่ (ชีวิตจริงช่างต่างจากใน AV 5555)
แต่หลังจากวันนั้น เราก็ไม่อยากที่จะไปไหนมาไหนกับผู้ชายคนนี้อีก สุดท้ายแล้วผู้ชายคนนั้นถามเราว่าจะคบกันมั้ย
ถ้าคบกันอย่างจริงจัง เราต้องยอมมีอะไรกับเขา เราก็สตั๊น บอกไปว่าไม่พร้อมจะมีอะไรกับใครตอนนี้
ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ออกไปจากชีวิตเราเลยค่ะ 555555555555
หลังจากนั้นก็มีผู้ชายเข้ามาคุยอยู่คนสองคน แต่ก็ออกไปจากชีวิตเราด้วยเหตุผลคล้ายๆ กันคือ
เราไม่ยอมที่จะเปิดโอกาสให้มีอะไรเกินเลย ไม่ยอมนอนด้วย ก็เข้าใจว่าวัฒนธรรมมันคงห่างกันมาก ไม่โทษใคร
หรืออาจจะเพราะว่าเรายังไม่เจอคนที่รักมากขนาดยอมมอบให้เขาทุกอย่างก็ได้
หรือไม่ก็สวรรค์อาจกำหนดให้เราต้องอยู่คนเดียวไปตลอดก็เป็นได้ 55555555
ทุกวันนี้ ใช้ชีวิตแบบโสดๆ ชิลๆ ทำงานหาเลี้ยงตัวไปเรื่อยๆ มีเหงาบ้าง อยากมีแฟนบ้าง ไทย เทศก็ได้ แต่ไม่มีก็ไม่เดือดร้อน
แต่ที่แน่ๆ ต้องเก็บเงินสำรองส่วนหนึ่งไว้ผ่าซีสในอนาคตแล้วละค่ะ 5555555555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. ถึงจะเป็นสาวเวอร์จิ้น แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ประสีประสานะคะ หนังผู้ใหญ่ก็พอดูบ้าง เช่น นางเอกสวยๆ พระเอกหล่อๆ ดูเพลินดี
แต่เราแค่รู้สึกหวงแหน แล้วก็กลัว... มั้ง (ขนาดช่วยตัวเองยังไม่ทำเลย) พูดยากจังแฮะ บางทีก็คิดว่าตัวเองแปลกประหลาดเกิ๊น -_- 
รู้สึกว่าตัวเองคงต้องโสดไปตลอดชีพ เวอร์จิ้นไปตลอดชาติ
จริงๆ ก็มีประสบการณ์รักเพื่อนข้างเดียวสมัยเรียนมหาลัย (รักจริงจังเลยนะ) แต่ก็ไม่สมหวัง กว่าจะตัดใจได้ก็ล่อไป 24
หลังจากนั้นก็มีคนคุยบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ (ญี่ปุ่นไรงี้) แต่ว่าได้คุยไม่นานก็เป็นอันต้องถอยห่างจากกัน
ทั้งตัวเราถอยเอย และอีกฝ่ายก็ถอยห่าง
ในกรณีที่เราเป็นฝ่ายถอยห่างก็เพราะว่ารู้สึกถูกคุกคามพื้นที่ส่วนตัวมากเกินไป (เราค่อนข้างมีโลกส่วนตัว)
ไม่ชอบให้ใครมาไลน์หา โทรจิก บ่อยๆ อยากมีพื้นที่ส่วนตัวไว้ทำอะไรคนเดียวบ้าง
ในกรณีที่อีกฝ่ายถอยหนี จุดนี้พอมานั่งดูดีๆ อาจจะเป็นความความลงล็อกระหว่างวัฒนธรรม เพราะเราไม่ยอมมีอะไรกับเขา
แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ซุ้มเสี่ยงที่จะมีอะไรเกินเลยเหมือนกัน เช่น มีช่วงที่กำลังเดทกับผู้ชายญี่ปุ่นคนนึง
เขาบอกว่ามีของจะให้ ให้เราขึ้นไปเอาที่ห้องเขา ด้วยความซื่อๆ ไม่คิดอะไร ก็ขึ้นไป
หลังจากที่เอาของให้แล้ว เขาก็มีทีท่าแปลกๆ แบบจะจูบ จะเล้าโลมเรา...
ถามว่าตอนนั้นรู้สึกอะไรมั้ย? ก็มีเคลิ้มๆ ไปกับจูบบ้าง แต่จิตเราแข็งพอที่จะผลักผู้ชายออกไป
แล้วแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการ ซึ่งเขาก็โอเค ไม่บังคับข่มขู่ (ชีวิตจริงช่างต่างจากใน AV 5555)
แต่หลังจากวันนั้น เราก็ไม่อยากที่จะไปไหนมาไหนกับผู้ชายคนนี้อีก สุดท้ายแล้วผู้ชายคนนั้นถามเราว่าจะคบกันมั้ย
ถ้าคบกันอย่างจริงจัง เราต้องยอมมีอะไรกับเขา เราก็สตั๊น บอกไปว่าไม่พร้อมจะมีอะไรกับใครตอนนี้
ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ออกไปจากชีวิตเราเลยค่ะ 555555555555
หลังจากนั้นก็มีผู้ชายเข้ามาคุยอยู่คนสองคน แต่ก็ออกไปจากชีวิตเราด้วยเหตุผลคล้ายๆ กันคือ
เราไม่ยอมที่จะเปิดโอกาสให้มีอะไรเกินเลย ไม่ยอมนอนด้วย ก็เข้าใจว่าวัฒนธรรมมันคงห่างกันมาก ไม่โทษใคร
หรืออาจจะเพราะว่าเรายังไม่เจอคนที่รักมากขนาดยอมมอบให้เขาทุกอย่างก็ได้
หรือไม่ก็สวรรค์อาจกำหนดให้เราต้องอยู่คนเดียวไปตลอดก็เป็นได้ 55555555
ทุกวันนี้ ใช้ชีวิตแบบโสดๆ ชิลๆ ทำงานหาเลี้ยงตัวไปเรื่อยๆ มีเหงาบ้าง อยากมีแฟนบ้าง ไทย เทศก็ได้ แต่ไม่มีก็ไม่เดือดร้อน
แต่ที่แน่ๆ ต้องเก็บเงินสำรองส่วนหนึ่งไว้ผ่าซีสในอนาคตแล้วละค่ะ 5555555555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้