ขอบคุณภาพสวยจากอินเตอเนตครับผม

   ตะวันพุ่ง รุ่งจำรัส รัศมี
   เป็นวันที่ ได้ว่างเว้น เร้นพักผ่อน
   รุ้งแสงงาม ในยามนี้ ใจอาวรณ์
   ดอกขจร กำจายมา พาเพลินใจ

   มองสุรีย์ ฉายแสง อ้าโอบฟ้า
   มองสกุณา โผผิน บินไปไหน
   มองฟ้ารุ่ง แจรงแสง กระจ่างไป
   มองพลางตรึก ในใจ ให้คร่ำครวญ

   คิดถึงพี่ เพื่อนพ้อง และน้องรัก
   คิดถึงจัก แปรอักษร ผ่อนใจหวน
   คิดถึงด้วย ไร้เวลา มาทบทวน
   คิดถึงก๊วน พ้องเพื่อน ในห้องกลอน
   
   คงอีกหลาย เพลา จะมาพบ
   เมื่องานจบ...คงได้หวนกลับคืนขอน
   ความในใจ มากมี มิบั่นทอน
   บรรจงกลอน ส่งมา หาด้วยใจ

***เพลานี้ฝนตก เขียนกลอนไว้เมื่อวานยังเห็นแดดอยู่วันหนึ่ง ฝนเยอะนะครับน่าจะเป็นมรสุมฤดูร้อนมังครับ***