เราหวงแหนอาหารไทย แล้วได้เห็นว่า การทำอาหารของคนไทยแท้จริงแล้วประณีตสุดๆ ในทุกขั้นตอน ปั้น แกะสลัก ฯ กว่าจะได้ทานแต่ละมื้อนี่วิจิตรจริงๆ เพิ่งรู้จักหมูสร่งเป็นครั้งแรก และเคยได้ทานเพราะเรื่องนี้เลย


เราหวงแหนวัฒนธรรมในเรื่องภาษา การแต่งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ทำให้หวนนึกถึงสมัยเด็กๆ ที่ครูสอนให้แต่งกลอน จำได้ว่าเราชอบแต่งกาพย์ยานี 11 มาก แต่พอโตมาเรียน มาทำงาน มันก็ค่อยๆลืมไปซะอย่างนั้น ตอนนี้กลอนบทเดียวที่จำได้ก็คือ "มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง..."


เราหวงแหนวัฒนธรรมกายแต่งกายของคนไทยสมัยก่อน ผ้าไทย ซิ่นไทยสวยมากๆ เราว่าละครเรื่องนี้ทำให้ผ้าไทยกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ทั้งการแต่งกายที่ไม่เหมือนกันในบริบทต่างๆ เช่น ต่างเมือง ต่างฐานะ ตามสถานการณ์บ้านเมือง เช่น ทรงผมของแม่การะเกด ที่ต้องเป็นทรงมหาดไทยด้วยเพราะเป็นสมัยสงคราม ละเอียดละออและมีเหตุมีผล และส่งอิทธิพลให้คนไทยหันมาใส่ชุดไทยเต็มเมืองเป็นปกติ คือ มันน่ารักมาก



เราหวงแหนพุทธศาสนา เรื่องนี้ทำให้เห็นวัฒนธรรมที่ดีงามหลายๆอย่างของชาวพุทธ ภาพการตักบาตรตอนเช้า การกรวดน้ำอุทิศบุญ หน้าที่ชาวพุทธที่ต้องไหว้พระ สวดมนต์  วัดไชยวัฒนารามที่นางเอกตื่นตะลึงเมื่อได้พบเห็นในสมัยนั้น แสดงให้เห็นว่าพระพุทธศาสนาเป็นศูนย์รวมใจของชาวพุทธอย่างแท้จริง ยิ่งฉากที่พ่อเดื่อต่อยฟอลคอลที่สึกพระมาแบกหามสร้างป้อมนั้น แสดงให้เห็นว่าพระสงฆ์เป็นสถานะที่ผู้คนให้ความเคารพอย่างมาก แม้ชาวต่างชาติต่างภาษาไม่เข้าใจ แต่คนที่ไทยที่นับถือนั้นย่อมรู้ดีว่าพระสงฆ์ผู้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยนั้นสูงส่งแค่ไหน ทำให้รู้สึกโชคดีจริงๆบรรพบุรุษรักษาไว้จนถึงรุ่นลูกรุ่นหลานอย่างพวกเรา


บอกกงๆ คือ รักละครเรื่องนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นจริงๆ