สวัสดีออเจ้าทั้งหลายในพระนครพันทิพ วันนี้ข้าจักมาพาพวกเจ้าไปท่องต่างแดน (อินละครมาก เพิ่งจะได้ดูย้อนหลัง หลังจากชาวบ้านเค้าอินกันไปนานแล้ว -*-) อันตัวข้า ขุนหมื่นหื่นไปทั่ว ได้ไปเยือนดินแดนอาทิศอุทัยผ่านทางเรือ(บิน)โดยสาร โดยการเดินทางครั้งนี้ ข้าได้ถูกพระสหายทั้งหลายทอดทิ้ง ทำให้ข้าจักต้องไปเพียงลำพัง พร้อมกับกล้องถ่ายภาพซึ่งถูกนำเข้ามาโดย นาย จ้อน ทอมสั้น ฟะรังคีชาวอังกฤษ ข้าคร้านที่จักพูดแล้ว ตามข้ามา..

เพียงอึดใจเดียว เรือบินก็ได้นำพาข้ามายังใจกลางพระนครของแดนอาทิศอุทัยนี้ และนี่คือตัวข้าเอง ขอนั่งพักให้หายล้าเสียหน่อยเถิด


เรือกลไฟ ข้าได้ยินมาว่า ผู้คนที่นี่โดยสารเรือกลไฟกันเป็นนิจ ข้าชักอย่างลองดูบ้างเสียแล้ว


ใยนายท้ายเรือกลไฟผู้นี้ มิได้มองทางให้ดี หากเกิดอาเพศอันใดขึ้นมา เสด็จแม่ข้าคงโบยเจ้าจนหลังลาย ! (แซวเล่นหนา)


ทิวทัศน์ริมทางช่างงามยิ่งนัก

ข้ามาถึงเมืองเขาในเพลาชาย ได้ยินมาว่ามีวัดที่นี้ด้วย ข้าอยากสัมผัสดูนัก ได้ยินมาว่าชื่อวัด อีนางรี เหตุใดชื่อพิกลนัก


วัดอันใด เหตุใดมีแต่เสาสีแดง และพื้นที่กว้างขวางยิ่งนัก กว่าข้าจักเดินทั่ว ทำเอาข้าหอบไปเลยทีเดียวเชียว
บ่าวผู้นี้ ดูมีความรักใคร่ต่อสิ่งเลี้ยงยิ่งนัก ข้าชอบ

แม่นาง ใยเจ้ามานั่งอยู่ผู้เดียวเช่นนี้


นี่มันกระดาษเขียนภาพสีสิ่งใด ใยดูบัดสียิ่งนัก


การละเล่นช่างแปลกตาถือไม้หวดไปมา


เดินตามแม่นางทั้งสองไป เหตุใดแต่งตัวประหลาดนัก


ตลาด ณ ดินแดนอาทิศอุทัย เหตุใดผู้คนจึงอึดตะปือนังนัก




แต่ก็ทำให้ข้าเดินเล่นจนเพลินเลยทีเดียว
เมืองแห่งนี้มิเคยหลับไหลฤา เหตุใดยามพลบค่ำผู้คนก็ยังอึดตะปือนัง





แถบนี้ได้ยินเรียกขานว่ากีอ่อน มีนางรำออกมามากนัก เหตุใดข้าจึงไม่พบแม้แต่นางเดียว !!!

ย่ำรุ่งต่อมา ข้าได้เดินทางไปยังเมืองหลวง ของแดนอาทิศอุทัยนี้ อันมีนามเรียกขานว่า โตเกียว

ออกมาจากเรือกลไฟพบรูปดินหล่อหมา ... แต่เจ้าแมวนั่นทำตัวมิสมเป็นแมว เหตุใดจึงไปคลอเคล้ากับหมา วิปลาศยิ่งนัก !


วัดที่นี่ แปลกตายิ่งนัก เหตุใดจึงนำตะเกียงไฟมาไว้ด้านหน้า



เหตุใดแม่นาง จึงยืนคุยกับชายอย่างมิอายฟ้าอายดิน เหตุใด....เหตุใดไม่คุยกับข้าบ้าง !!!

คนเหล็กสูงเทียมฟ้า ข้าได้ยินมาว่าชื่อ กั้นดำ ยูนี้ค่อน  กลับไปว่าจะให้จินฮง ลองหลอมขึ้นสักตัว


ข้าได้ยินมาว่า ที่แห่งนี้มีชายหาดที่ขึ้นชื่อ ข้ามิได้หวังจะเห็นแม่นางหรือสิ่งใด ข้าเพียงอยากชื่นชมธรรมชาติเท่านั้น (ร้อนตัวๆ)


บ่าวผู้นี้ให้อาหารแก่นก สงสัยจักทำบุญเพื่อไม่ให้นก (ข้าหยอก)


ลูกเด็กเล็กแดง ช่างน่ารักน่าชังยิ่งนัก


แต่แล้วข้าก็ได้พบ สิ่งที่ข้ารอ !!! เจ้านกสีชมพูนั่นไง หาได้มองแม่นางไม่ เหตุใดจึงนุ่งน้อยห่มน้อย ดียิ่ง เอ้ย !! บัดสียิ่งดีนัก


เดินเที่ยวจนเวลาพลบค่ำ (ข้าได้บันทึกรูปที่ชายหาดไว้อีกมากโข แต่ข้าขอเก็บไว้ดูแต่เพียงลำพังละกัน คึคึ) ทิวทัศน์สวยงามนัก


ย่ำรุ่งต่อมา ข้าได้เดินทางมายังท่าน้ำสับโปโร อากาศที่นี่ช่างหนาวเหน็บยิ่งนัก



ที่เรือนแห่งนี้ เป็นเรือนหมักสุราแห่งแรกของนครสับโปโร มีสุราที่ว่ากันว่าเป็นสุราชั้นยอด หากออเจ้าได้มา จงลองเถิดหนา


แลข้าได้แวะไปยังนครทางเหนือ ชื่อว่า ชี้หราคาวาโก (ชิราคาวาโกะ) ซึ่งเป็นนครย้อนสมัย แต่ปกคลุมด้วยน้ำแข็งก้อน




อันที่จริง ข้าได้ไปเยือนเมืองอีกหลายเมืองนัก หากออเจ้าสนใจ เข้าไปดูกันได้ที่

https://www.facebook.com/GoTravelYourself/

แลข้ายังมีภาพอีกหลายนัก เพียงแต่เพลานี้ยังมิเหมาะสม หากออเจ้าทั้งหลายสนใจ เข้าไปดูกันได้ที่แลทีนี้ อันเป็นแหล่งรวมภาพอื่นๆของข้า (แลข้ายังรับงานชักภาพออกเรือนรวมถึงชักภาพสิ่งของอีกด้วย) ขอประกาศสักหน่อย

https://www.facebook.com/minestudio17

เพลานี้ ข้าเห็นทีจักต้องขอตัวก่อน มิได้ไปโล้สำเภาแต่อย่างใด !!
ขอบใจออเจ้าทั้งหลายมาก หากถูกใจโปรดป่าวประกาศด้วยเถิด
เลิฟยูออเจ้า