วันนี้ตาพาไปวัดปากน้ำ...ขึ้นสองแถวเข้าไปวัดปากน้ำ  มีชาวญี่ปุ่นมากมายเต็มรถเลยค่ะและก็มีคนไทยมาเป็นไกด์ให้ด้วย








..............................................
พระอารามหลวงแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาโดยสมเด็จพระสุริเยนทราธิบดี (พระเจ้าเสือ) ทรงประทานนามว่า “วัดปราสาทสวนสวรรค์” เนื่องจากมีพระชายาอยู่ใกล้อาราม บางครั้งเรียกว่า “วัดสนุกสวนสวรรค์” ต่อมานิยม เรียกว่า “วัดปากน้ำ” จากการสอบสวนศิลปะและสถาปัตยกรรมภายในวัด ทำให้ประมาณอายุการก่อสร้างวัดปากน้ำอยู่ในสมัยอยุธยาตอนกลาง (พ.ศ. 2031-2172) จากลายจำหลักไม้ธรรมาสน์ของวัดเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนกลางพระอุโบสถ พระประธาน หอไตร พระเจดีย์ และพระปรางค์ ปรากฏศิลปะและสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยาตอนกลางที่ต่างช่างสกุลกัน และหอระฆังโบราณ ซึ่งเป็นวัตถุชิ้นสุดท้ายที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้ ก็เป็นศิลปะในสมัยกรุงศรีอยุธยาเช่นกัน


จากจดหมายเหตุ เรื่องการเสด็จพระราชดำเนินพระราชทานพระกฐินหลวง ของรัชกาลที่ 1 ทำให้ทราบว่า วัดปากน้ำเป็น 1 ใน 20 อารามหลวง ในสมัยรัชกาลที่ 1 จดหมายเหตุสมัยกรุงธนบุรี จ.ศ. 1142 เล่มที่ 10 สมุดไทยดำ และจดหมายเหตุในรัชกาลที่ 2 ได้ระบุว่า เป็น 1 ใน 33 อารามหลวง หมายรับสั่ง รัชกาลที่ 2 จ.ศ. 1179 เล่มที่ 10 สมุด ไทยดำ ในสมัยนั้นด้วย (สมาคมศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำ, 2546, น. 48) เป็นผู้รวบรวม


วัดปากน้ำปรากฏหลักฐานเรียกชื่อว่า “วัดปากน้ำ” มาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา และในจดหมายเหตุสมัยกรุงธนบุรี จ.ศ. 1142 เล่มที่ 10 สมุดไทยดำ เรื่องกำหนดการเสด็จพระราชดำเนินพระราชทานพระกฐิน ปีมะแม นพศก (พ.ศ. 2330) ได้ระบุชื่อว่า “วัดปากน้ำในคลองบางหลวง” ชื่อของวัดปากน้ำได้เปลี่ยนไปในสมัยรัชกาลที่ 3 จากหลักฐานในแผนที่กรุงเทพพระมหานคร สยาม ร.ศ. 130 (พ.ศ. 2455) อย่างไรก็ตาม คนนิยมเรียกว่า “วัดปากน้ำ” ตามชื่อโบราณเดิมและยังใช้มาจนถึงปัจจุบัน