ช่วงนี้ต้องยอมรับว่ากระแสบุพเพสันนิวาสนั้นแรงมาก ผู้คนแต่งกายอย่างไทยกันเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเราเองก็ชอบมองดูผู้คนแต่งกายสวยๆ งามๆ

เราเองเป็นคนที่ชื่นชอบการนุ่งผ้าไทย ผ้าซิ่น ผ้าทอมือ ของชาวบ้านมากๆ นุ่งมาได้ 2 ปีกว่าแล้วค่ะ หลายคนอาจจะมองว่าต้องคนมีอายุใส่ หรือต้องใส่เข้าวัด ต้องใส่กับเสื้อลูกไม้ เสื้อผ้าไหม แต่จริงๆ การนุ่งซิ่นไม่ได้ยากอย่างที่คิด เราว่าสาวๆ นุ่งก็จะดูสวยมีเสน่ห์มาก


วัดไชยฯ ที่ช่วงนี้คนกำลังฮิต (ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว)
ผ้าที่นุ่งเป็นผ้ามัดหมี่หมักโคลนของภาคอีสาน

สไตล์การนุ่งซิ่นของเรานั้นไม่ยากค่ะ จับคู่กับเสื้อยืดบ้านๆ ตัวละร้อยตามตลาดนัดเลยค่ะ เราคิดว่ามันให้ความรู้สึกเข้าถึงง่าย และดูชิลเวลาใส่ไปเดินตลาด เดินห้าง ดูหนัง ส่วนใหญ่จะเน้นเสื้อขาว-ดำ เพื่อขับให้ผ้าซิ่นนั้นดูเด่นขึ้นไปอีก

อันนี้เป็นผ้าเข็นมือมัดหมี่ ย้อมคราม จากสกลนครค่ะ

ส่วนผืนนี้เป็นซิ่นวิเศษเมืองน่าน

ใส่ไปเที่ยวโบราณสถานเป็นอะไรที่ฟินมากค่ะ ช่วงนี้เห็นคนเริ่มใส่กันเยอะมากขึ้น ทำให้มีกลิ่นอายความเป็นไทย มือใหม่เวลาใส่ไปจะได้ไม่เขินนะคะ

อันนี้เที่ยวสุโขทัย ก็นุ่งซิ่นยกดอก หมักโคลนของสุโขทัยซะเลย

ผืนนี้เป็นมัดหมี่หมักโคลนของภาคอีสานค่ะ

อะไรที่ทำให้เราหันมานุ่งซิ่น เนื่องจากวันว่างวันหนึ่ง ที่อยากจะอ่านหนังสืออะไรสักอย่าง เลยเข้าไปอ่านเรื่องผ้าทอ เลยรู้สึกประทับใจ ในฝีมือของภูมิปัญญาชาวไทย รู้สึกอยากจะศึกษาให้ลึกซึ้ง เวลาซื้อผ้าทอ ก็จะถามถึงที่มาของลวดลาย คนทอผ้าก็เหมือนกับศิลปินที่สร้างสรรค์ผลงานขึ้นมา แถมยังเอามาสวมใส่ได้ด้วย

แบบเต็มๆ เราก็แต่งนะจ๊ะ นุ่งซิ่นบัวคำ ของเมืองเชียงตุง ใครอยากตามรอยเจ้าแม้นเมืองต้องนุ่งซิ่นผืนนี้เลยจ้า

ผืนนี้เป็นซิ่นมัดก่าน จากเมืองน่านเจ้า  ผืนนี้ผืนโปรด ชอบลวดลาย กับสีมาก ใส่ถ่ายรูปแล้วแจ่มมากค่ะ

ผ้าทอลาวครั่ง ของอุทัยธานี นุ่งไปกินกาแฟ ชิลๆ

ตีนจกเมืองลองลายโคม จกเมืองลองนั้นมีหลายลายมากค่ะ ใส่ตอนไปเที่ยวเมืองกาญจน์


สวยจนควายต้องมองกันเลยทีเดียว นุ่งซิ่นมัดหมี่อีสาน ฝากเพื่อนคนอีสานขนมาจากบ้าน

อันนี้เป็นซื่นลาวครั่ง อุทัยธานี สีเขียวแดงตัดกัน ถ่ายกับชมพูพันธุ์ทิพย์สีชมพูแล้วขึ้นกล้องมากค่ะ

ตัวนี้เป็นซิ่นน้ำปาด โดยตัวซิ่นจะทอลายน้ำไหลไทลื้อ อาจจะหลุดลุ่ยนิดนึง เพราะแบ็คแพ๊คเที่ยวคนเดียวแล้วปั่นยักรยานแม่บ้านมาเที่ยวพระธาตุแช่แห้ง ถึงกับปาดเหงื่อ ภาพก็เอาขาตั้งถ่ายตัวเองแบบไม่อายใคร 555

ผืนนี้ก็เป็นซิ่นไทลื้อ ซื้อมาจากเมืองน่านเช่นกัน ผ้าเมืองน่านมีหลายแบบ หลายลาย เห็นแล้วใจละลาย ควักเงินออกมากทุกที


ลุคกุลสตรีไทยด้วยซิ่นไทเขิน


ปิดท้ายด้วยภาพแม่การะเกด นุ่งผ้าลายอย่าง ที่นอนอยู่ในตู้มาปีกว่า พึ่งจะหยิบมาใส่ เพราะนุ่งแต่ละทีใช้เวลานานนิดนึง


ส่วนใหญ่เราจะนุ่งซิ่นแบบป้ายไปด้านข้างกับทวิสด้านหน้าเท่านั้น ด้วยหุ่นที่ไม่ค่อยจะเอื้ออำนวย แต่ว่ามีการนุ่งที่มีลูกเล่นเยอะมาก เราก็เข้าไปหาความรู้ในเพจนุ่งซิ่นก็สวยได้ หลายคนในเพจนุ่งได้กันสวยงามมากค่ะ

ส่วนมากเราจะชอบซิ่นผ้าฝ้าย นุ่งง่าย ใส่สบาย ใส่ไปทำงานสวยๆ เกือบทุกวัน
อยากให้ทุกคนหันมามองผ้าไทย ว่ามันสวยงามมากจริงๆ ที่เราไม่เขินเวลานุ่งก็เพราะเราภูมิใจในผ้าไทยค่ะ นุ่งทีไรความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม คนทอผ้าจะได้มีกำลังใจสร้างสรรค์ผลงานต่อไปค่ะ เพราะผืนหนึ่งไม่ใช่ว่าจะทำกันได้ง่าย แถมคนทอผ้าส่วนใหญ่ก็รุ่นปู่ย่า แต่ก็เริ่มเห็นคนทอผ้าที่เป็นคนรุ่นใหม่เริ่มมีเพิ่มขึ้นเพราะมีคนอย่างเราๆ จับจองผ้ากันเดือนละผืนสองผืน 555

และที่เรานุ่งซิ่นก็นุ่งเพราะใจรัก หาใช่กระแสละครไม่
(ช่วงนี้กำลังฟิตหุ่นอย่างแรง กลัวนุ่งแล้วไม่สวย 555)
https://www.instagram.com/matu_r/   -->> อันนี้ intragram ของเราเองค่ะ ติดตามได้

ข้าลา....