ที่บ้านชอบทำบุญค่ะ แม่ ยายพาทำมาตั้งแต่เด็กๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา กระทู้นี้ขอถามผู้รู้เรื่องการทำทานค่ะ แต่ก่อน จขกท พอมีเงินอยู่บ้าง ก็ทำได้ตามที่ใจต้องการ คุณแม่ก็ชอบสร้างศาสนสถานอยู่บ่อยๆ เป็นเงินของแม่เอง และช่วงนั้นเราก็ไม่มีปัญหาอะไร ทำบุญอยู่บ่อยๆ แต่ช่วงหลายปีมานี้  ตัวเองมีปัญหาด้านการเงิน  พอถึงตอนทำทาน แม่ยังทำเป็นจำนวนมาก หลักหมื่น หลักแสน เหมือนที่เคยทำ

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราเกิดความเครียด เพราะมันมีความคิดขึ้นมาว่า อยากให้แม่ลดจำนวนเงินทำบุญลง เพื่อแบ่งเงินมาช่วยเหลือเราบ้าง แต่ไม่กล้าพูดกลัวบาป เพราะเหมือนเป็นการห้ามคนทำบุญ ที่รู้สึกแย่มากๆ คือเมื่อ 2 เดือนก่อน แม่ให้ฝากเงินไปทำบุญที่บ้าน ตจว เป็นหลักแสน ช่วงนั่งรอคิวอยู่ที่ธนาคาร ตัวเองมองเงินตาละห้อย อยากได้ซักหลายหมื่นบาทมาลดภาระหนี้สินบางส่วนลงบ้าง ไปบ่นกับพี่สาว และเคยพูดกับแม่ เรื่องทำบุญอย่าให้เดือดร้อนค่าใช้จ่าย แต่แม่บอกอย่าพูดแบบนี้ อย่าห้ามคนทำบุญ มันบาป พออ่านในหนังสือก็บอกแบบนี้ พระก็เทศน์แบบนี้ และตัวเองก็มีความเชื่อแบบนี้มาตลอดเช่นกัน

อยากทราบว่า บาป บุญ ถูกกำหนดตายตัวมั้ยคะ ว่าสิ่งนี้ต้องเป็นบาป สิ่งนี้ต้องเป็นบุญ ถ้าเราทำผิดไปจากนี้ จะสามารถมีเหตุผลที่จำเป็นเพื่อมารองรับการกระทำและความคิดของเราได้หรือไม่คะ