ตามรอยพ่อไปสบโขง...A weekend getaway at “บ้านสบโขง” ต.แม่สวด อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน แห่งนี้อยู่ห่างจากแม่สะเรียง 2.5 ชั่วโมง ใครไม่ใช่สายลุย อย่าไป



Car camping ครั้งนี้ต้องนั่งกระบะหรือโฟร์วีลส์เท่านั้น ทางโค้งและ bumpy เกือบตลอดทาง กระเด้งดึ๋งๆ ใครท้องอ่อนๆ นั่งรถแบบนี้แท้งเลย ฝุ่นตลบชิบ กระจายเข้ามาในสัมภาระที่แบกใส่หลังรถไปเต็มๆ แม้จะมีที่ปิดกันฝุ่นกันฝนก็ตาม (หมู่บ้านนี้สมเด็จพระเทพฯ เคยเสด็จ เพราะมันเคยน้ำท่วม แต่ท่านนั่งฮ.มานะ)

ถึงแล้วเดินเล่นในหมู่บ้าน สงสัยเด็กๆ เห็นเราแปลกหน้า เลยมาต้อนรับ ชวนพี่ไปเล่นน้ำและบอกว่าหนูจะไปกับพี่ ดีค่ะ พี่เลยให้เดินพาทัวร์ซะเลย (หมู่บ้านนี้เด็กเยอะมาก ไม่แน่ใจว่าได้รับความรู้เรื่องการคุมกำเนิดหรือไม่)






ม่วนที่ตอนเย็นและเช้าอากาศดี๊ดี เย็นสบาย ตกกลางคืนนั่งคุยกับพี่ๆ เพื่อนๆ แล้วกินดื่มให้เยอะๆ เมาๆ หน่อย จะได้เข้านอนอย่างสบายใจ ไม่อาบน้ำไร้กังวล



สามีดิฉันหายตัวไปตกปลาตลอดเว ส่วนพวกเราที่เหลือช่วงสายลงไปล่องแพที่แม่น้ำเงา ไม่พกกล้อง เผื่อตกน้ำแพคว่ำ ใส่ชุดว่ายน้ำพร้อมลงน้ำ สรุปแพไม่ล่ม เลยลงน้ำหลังล่องเสร็จ เห็นเด็กๆ เล่นน้ำกันสนุกมากมาย จากนั้นได้เวลาขึ้นรถกลับบ้าน นั่งเงียบตลอดทางเพราะฝุ่นคลุ้งไม่อยากอ้าปาก สะบักสะบอม (ขนาดแค่นั่งเฉยๆ) ถึงบ้านรีบอาบน้ำสระผมขัดคลี่ไคลหลายๆ รอบ สบายใจ

พ่อเล่าว่าพ่อไปสบโขงครั้งแรก 27 ปีที่แล้ว ถนนยังไปไม่ถึง ต้องจอดรถที่หมู่บ้านนาดอยและเดินต่อขึ้นไปอีกเป็นกิโล ขณะที่โรงเรียนในบ้านสบโขงชื่อ “โรงเรียนล่องแพวิทยา” เพราะสมัยก่อนไม่มีถนน ชาวบ้านต้องล่องแพลงมาตามน้ำเพื่อมาเข้าเมืองที่แม่เงา (นั่นคือเมืองแล้ว...แต่สำหรับเรา 27 ปีที่แล้ว แม่เงานี่ก็ป่าชัดๆ) เริ่ดอะ


ป.ล.ที่สบโขงไม่มีสัญญาณมือถือ / ความเป็นสายอุปกรณ์ทั้งหมดต้องยกให้พี่ชายสุดที่รัก ของแกเยอะจีจี / และขอขอบคุณพี่ๆ จาก Thailand Outdoor https://www.thailandoutdoor.com/ ที่ชวนน้องๆ อย่างพวกเราไปด้วยค่ะ (แต่มิมีรูปกับพี่ๆ เลย)