เมื่อก่อนตา(พ่อเลี้ยงแม่)เขาเป็นคนดี(ตอนที่ยายยังไม่เสีย) เพราะยายเป็นคนเจ้าระเบียบมาก รักสะอาดสุดๆแม้แต่เส้นผมเส้นเดียวแกก็จะหยิบไม้กวาดมากวาด เวลานอนที่พื้นห้ามเอาเท้าไปไว้บนกำแพง เดี๋ยวดำ เวลาตาไปทำงานแกจะให้ตาวันละ50บาท + ทำกับข้าวไปให้ ตาก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร
               แต่พอยายเสียเท่านั้นแหละ ตานี่เหมือนหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย(ขออภัยค่ะ แต่มันจริงๆ) (ตอนแรกแม่เราไม่ได้อยู่กับตานะคะ อยู่คนละหลังกัน) ตาก็จะเทียวมาขอเงินแม่อาทิตย์ละ1000-1300 ค่าน้ำค่าไฟบ้านที่ตาอยู่แม่ก็จ่าย หลังยายเสียได้ประมาณปีกว่า แม่เลยมาบ้านที่ตาอยู่ แทบช็อค ถามร้านค้าแถวนั้นบอกตาซื้อเหล้ากินทุกวัน พอแม่ย้ายมาอยู่ด้วยตาแกเกษียณจากงาน อยู่บ้านเฉยๆไม่คิดทำอะไร แม่เราขายอาหารก็ต้องเอาข้าวมาให้ทุกวัน ทั้งที่ขายอยู่แค่หน้าหมู่บ้านเดินมาก็ได้ลูกค้าแม่ก็เยอะ
               บางทีเงินแม่เราซ่อนไว้พวกแบงค์เก่าๆสะสม แกก็ขโมยไป ที่รู้เพราะบ้านมีแค่3คน มีแม่ พ่อ และตา(เราเรียนตจว.) พ่อไม่ใช่คนแบบนั้นแน่เพราะพ่อเราทำงานหนักให้เงินแม่ทุกวัน เขาจะขโมยเป็นไปไม่ได้ สรุปแม่ไปเค้นที่ตา ตาเอาไปจริงๆ เห้อ แล้วมีโทรศัพท์เครื่องเก่าซึ่งมันพังแต่ซ่อมได้ ตาแกเอาไปขายตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แล้วสร้อยพระของลูกชายแท้ๆแก(อยู่อยุธยา) ราคาองค์หลายบาท แกเอาไปขาย300 ที่รู้เพราะเรากับแม่เป็นคนไม่ปิดบัง เราคุยกันทุกเรื่อง
            ตอนนี้เราปิดเทอม มาช่วยแม่ขายของ มีวันนึงเราซื้อปลาดุกมาให้ตา ประมาณสัปดาห์นึงละ วันนี้ขึ้นไปบนห้อง ขยะเต็มมาก ถุงข้าวกินแล้วบ้าง กล่องข้าวบ้าง ปลาดุกตัวที่เราซื้อให้หนอนขึ้นไม่เอามาทิ้ง เราหนักใจมากๆ แล้วที่เขามานอนดูทีวีนั่นห้องเรา โสโครกมาก ตอนนี้เราเลยนอนชั้นล่างกับพ่อแม่ เราบอกแม่ไปแล้วว่าจะยกทีวีไปไว้ห้องเขาเลย เราไม่ไหวแล้วทำห้องเราสกปรกมาก
แต่ประเด็นคือ เราไม่รู้จะทำยังไงกับเขา งานบ้านเขาก็ไม่เคยคิดช่วยเลย แต่ตอนเด็กๆเขาก็เลี้ยงเรามานะ แต่ว่าตอนนั้นกับตอนนี้เขาเหมือนคนละคนเลย เหนื่อยใจมากๆ เราควรจะทำยังไงกับเขาดีคะ
           ปล. ขออภัยถ้าพิมติดกันหรือเว้นวรรคผิด ทำให้อ่านลำบาก เพราะว่าพิมในโน้ตค่ะ 😅