สวัสดีค่ะ เริ่มเลยนะ เราคบกับแฟนคนนี้มา3ปีแล้วค่ะ เขาเป็นคนดีมากๆ ดีจนไม่รู้ว่ามีวันนี้ได้ยังไง ตอนม.ปลายเราเรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ ตอนนั้นเราดูรักกันเทคแคร์เราดีมากๆ ดีจนอยากอยู่กับคนนี้ไปนานๆ เค้าติดเรามาก เราก็ติดเขาเหมือนกันช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีความสุขมากๆ จนจุดแตกมันมาถึงคือตอนใกล้จบมัธยม เราเป็นคนงี่เง่ามาก เราไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราถึงงี่เง่าขนาดนี้ไม่รู้ว่าทำไมสมองสั่งการให้เราคิดเล็กน้อยกับทุกเรื่อง บางทียังสงสารเขาเลยค่ะว่าต้องมาทนอะไรแบบนี้กับเรา +กับตอนช่วงเข้ามหาลัยเราเรียนคนละมหาลัยค่ะคนละจังหวัด แต่ไม่ได้ไกลกันมาก ช่วงนั้นเราเป็นโรคชนิดนึง ไม่รุ้ว่าเรียกเป็นโรคได้มั้ย เพราะหมอไม่ได้สรุปว่าเราเป็นโรค คือเราจะชอบเจ็บแปล๊บที่หัวใจ จนเราไปให้หมอตรวจ หมอบอกว่าเราเครียดและคิดมากเกินไป เลยให้ยาตัวนึงมากิน พอเราเสริทชื่อยา ปรากฎว่ามันเป็นยากล่อมประสาท เราก็เริ่มรู้ตัวว่าตัวเองไม่ปกติมาซักพักแล้วค่ะ เหมือนเด็กเก็บกดเพราะตอนเด็กพ่อแม่เราทะเลาะกันบ่อยมากทำลายข้าวของบ่อยมาก พ่อแม่ชอบทำเหมือนจะทำยังไงกับเราก็ได้ จะจับไปไว้ตรงไหน จะดุจะด่ายังไงก็ได้ เรารุ้สึกว่าเรากดดันจากทุกอย่างจรบางทีเราก็อยากเป็นบ้า อยากทำร้ายตัวเองให้ตัวเองเจ็บ ออกนอกเรื่องไปไกลแล้วกลับเข้าเรื่องแฟนต่อดีกว่า จากที่เราเจอกันทุกวันกลายเป็นเจอกันน้อยลง น้อยมาก อาทิตนึงอย่างมากคือ1ครั้ง แฟนเหมือนพออยู่ไกลเราก็ติดเพื่อน ติดเกมติดทุกอย่าง แล้วลืมเราไปเลยค่ะ จากที่อยากเจออยากอยู่ใกล้ๆกัน กลายเป็นไม่อยากเจอไม่อยากคุย ไม่อยากโทรหาไม่อยากรับสาย คำพุดที่พูดกับเรามันเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงค่ะ พูดจาห้วนใส่เรา พูดด้วยอารมณ์เบื่อและรำคาญเราจากที่บอกจะมาหาเเรา ไม่เลยค่ะ มีแต่เราที่พยายามจะไปหา พยายามจะเจอกัน เราต้องหาเวลาว่างอาทิตละแค่วัน-2วันเพื่อไปหาแฟน แต่ตอนอยุ่ดเวยกันเรารู้สึกดีมากๆ เหมือนเค้ารักเรา แต่พอกลับมาเขาก้ทำเหมือนเดิม ทำร้ายจืตใจเรา ไม่แคร์เรา อยากทำอะไรก้ทำ เพื่อนๆจำอาการที่เราบอกไปก่อนหน้านี้มั้ยคะ มันเริ่มหนักขึ้น จากที่แค่เครียด มันกลายเป็นการเรียกร้องความสนใจ และรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนึง เราเคยทะเลาะกันครั้งนั้นเราตัดสินใจทำสิ่งที่เราก็ไม่คิดว่าเราจะทำ คือการหยิบมีดมาจี้คอตัวเอง เพียงเพราะอยากให้เค้รสนใจความรุ้สึกเรา ตอนนั้รเรามีสติค่ะ แต่เราคิดว่าเราเหนื่อยที่ต้องโดนทำร้ายจิตใจแล้วเหนื่อยจะต้องพยายามรักษาความสัมพันธ์ไว้โดยที่อีกคนไม่ใยดีเราเลย ครั้งนั้นเรารู้สึกว่าเราเหนื่อยจริงๆเหนื่อยจนไม่อยากเหนื่อยต่อไปแล้ว เหนื่อยจนแค่อยากหยุดเหนื่อย หยุดรับรู้ แต่ครั้งนั้นเราได้แค่แผลที่คอเพราะแฟนเรามาเอามีกไปก่อน ก้ดีขึ้นมากช่วงนึงนะคะ แต่แล้วทุกอย่างก็กลับไปเหมือนเดอท แนไม่เอยากเจอเราอีกแล้วค่บ่ายเบี่ยงทุกวิถีทางตะเจอเรา เราควรทำยังไงดีคะ กลัวว่าวันนึงเราตะขาดสติแล้วคิดฆ่าตัวตายอีก (ขอโทษนะคะที่พิมผิดพิมถูก จอมือถือกดยากค่ะ)