ในบรรดาพี่น้องทั้ง 9 คนของย่านั้น ย่าผมดูจะเป็นคนหัวใหม่ที่สุดในยุคนั้น เพราะเริ่มต้นค้าขายเหมือนคนจีนโพ้นทะเลก่อนใครเขาในละแวกนี้ ธุรกิจไปได้สวย จนย่ามีเริ่มฐานะที่ดี แต่นั่นก็หมายความว่าท่านต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจให้งานเต็มที่ จนไม่ค่อยมีเวลาดูแลให้ความรักความอบอุ่นแก่ลูกๆ แถมยังสอนให้ทำงาน ทำเงิน มากกว่าการมีเวลาให้ครอบครัวอีกด้วย
ลูกๆทุกคนโดนย่าบังคับให้ทำงาน ทำธุรกิจที่ท่านสร้างไว้ โดยไม่ได้ถามความรู้สึกหรือความฝันของลูกๆเลย ว่าอยากทำอย่างอื่นหรือไม่ หลานๆก็พลอยโดนไปด้วยไปทอดๆ หนึ่งในนั้นก็คือผมที่พ่อแม่แยกทางแล้วต้องอยู่กับย่าตั้งแต่เด็ก ผมจึงไม่มีทางเลือก
ตอนนี้ผมได้ทำงานแล้ว เลยไม่ค่อยมีเวลาให้ย่า เพราะผมจะเป็นคนเดียวที่ีใช้ง่าย แกจะชอบใช้พาไปสวน ไปตลาด ไปหาหมอ ฯลฯ ผมก็ไปหมดทุกที่นะ ด้วยความเต็มใจ แต่บางทีย่าแกก็ไม่เข้าใจในระบบงานของผม บางทีผมยุ่งมากๆแกก็ไม่เข้าใจ จะเอาให้ได้ดั่งใจตัวเองทุกอย่าง พอผมทำให้ไมทันใจ หรือว่าแสดงท่าทางรำคาญ แกก็จะน้อยใจ เข้าใจนะครับว่าคนแก่ แต่บางทีก็อึดอัดครับ แค่เรื่องงานก็มากพอแล้ว ยังจะมาเรื่องนี้อีก เพื่อนๆมีคำแนะนำสำหรับเรื่องนี้ไหมครับ