ตอน​ ผู้ถูกเลือก

   
    เช้าของวันอันแสนน่าเบื่อ​ หลายคนคงรีบลุกอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนกันแล้ว​ แต่.. นนทกานต์​ ยังคงนอนแช่อยู่บนี่นอน​ คิดทบทวนความฝันที่ทำให้เขาต้องสะดุ้งตื่นตั้งแต่ตีสาม​ และไม่อาจข่มตาหลับลงอีก​
     ชายถือขวานร่างใหญ่​ ไว้หนวดยาวรุงรัง​ ผิวสีแทน​ ดูบ้าพลังและดิบเถื่อน​ เยื้องย่างเข้ามาหาเขาอย่างช้าๆ​ เบื้องหลังชายคนนั้นเป็นกระท่อมไม้เล็กๆมุงหลังคาด้วยใบจาก​ ดูเก่าและไม่แข็งแรงเหมือนกับเจ้าของของมัน​
     แต่เบื้องหลังของนนเป็นพื้นราบมีหญ้าโตระดับตาตุ่ม​ และมีต้นไม้ประปราย​ แต่ละต้นสูงใหญ่จนสายตามองไม่เห็นแม้แต่กึ่งกลางของลำต้น​ ลวดลายของเปลือกไม้ช่างดูแปลกและดึงดูดสายตาเป็นยิ่งนัก
แต่เขาก็ไม่อาจละสายตาจากชายตรงหน้าได้
   
  .. ที่นี่ที่ไหน?? คิดมาถึงตรงนี้ก็มีเสียงนาฬิกาปลุกดังเตือนขึ้นมาอีกครั้ง​ บอกเวลา​ 7​ โมงตรง​ ถ้าเขายังไม่ลุกจากที่นอนตอนนี้ต้องไปเข้าเรียนสายแน่ๆ​
    ในขณะที่กำลังรีบลุกขึ้น​ ภาพในความฝันก็แวบเข้ามาในหัวอีกครั้ง​ ขวานในมือของชายคนนั้น​ กำลังถูกเหวี่ยงเข้าหาเขา​ ในระยะห่างจากใบหน้าไม่เกิน​ 1​ ไม้บรรทัด​ สายตาของนนท์​ กำลังถูกดึงดูดด้วยลวดลายวิจิตร​ที่ใบขวาน​ เขาไม่อาจแม่แต่จะควบคุมร่างกายให้หลบอันตรายที่อยู่ตรงหน้า​.ตึม​ ตึม​ ตึม​
"ตื่นได้แล้วพี่​ เดี๋ยวก็สายหรอก"