เรื่องมีอยู่ว่า.....คุณแม่ของเพื่อนรู้ตัวว่าตนเองเป็นมะเร็งเมื่อเดือนธันวาคม 2560 ว่าเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่4 แล้วตอนนี้รามไปที่กระดูกแล้วคะ ได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลรัฐในจังหวัดที่ตนเองอาศัยอยู่แต่ก็ยังไม่ได้รับการรักษาช่วยเหลือใดๆ จนตอนนี้อาการทรุดหนักจากตอนแรกก็สามารถเดินด้วยตนเองได้ไปหาหมอด้วยตนเองพร้อมลูกและสามีได้จนในขณะนี้ต้องนอนบนเตียงไม่สามารถเดินได้เหมือนก่อน พร้อมด้วยทางบ้านมีภาระค่าใช้จ่ายมากจึงไม่ค่อยมีเงินไปรักษาทั้งเรื่องค่าเดิน ต่างๆนานา ซึ่งตอนนี้หมดหนทางไม่รู้จะพึ่งพาใครที่ไหนได้ ดิฉันเห็นใจและอยากช่วยเหลือ แต่ตนเองก็ไม่มีกำลังทรัพย์ ไม่มีความรู้เรื่องนี้มากพอ เพราะตนเองยังเรียนอยู่แต่ดิฉันคิดว่าจะช่วยให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้คะ วอนขอร้องช่วยเพื่อนหนูด้วยนะคะ อยากให้คนจนได้รับการรักษาที่เท่าเทียมตามสิทธิมนุษยชนคนนึงที่พึงมีบ้างหรือประเทศไทยเรามีที่ไว้แค่เฉพาะคนรวยเท่านั้นหรอคะ ทุกชีวิตมีค่าคะ อยากให้หน่วยงาน แพทย์ หรือใครที่พอช่วยได้ ช่วยดูแลยื่นมือเข้ามาช่วยหน่อยคะถือว่าสงสารเด็กตาดำๆ เถอะนะคะ หนูขอร้อง หนูเชื่อว่าเมื่อคนไทยด้วยกันเดือดร้อนเราไม่เคยทิ้งกันคะ  ขอบคุณมากนะคะ