คือเรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเป็นวันก่อนปีใหม่ แล้วแฟนเราจะพาเพื่อนไปเอากลอง เราไม่อยากให้มันไป เรายอมรับว่าเราระแวงเวลาไกลกัน เป็นห่วงไม่รู้สิ รวมๆก้ไม่อยากให้ไปอ่ะ ทีนี้มันไม่ฟังเรา แล้วก้ทะเลาะกัน มันไล่เรากลับบ้าน เราก้ไม่ได้คิดอะไรเพราะปกติเวลาทะเลาะกันมันก้ไล่เราตลอดจนเราชิน เราเลยเก็บเสื้อผ้า เก็บเสร็จปุ๊ป เราเลยทำประชดใส่โดยการตัดผมสั้น(มันเคยบอกว่าไม่ชอบผู้หญิงผมสั้น) จากนั้นเราก้ไม่ได้คิดอะไร แล้วเดินออกไป เราไปอยู่กับพี่แปปนึง ตอนแรกนึกว่ามันจะตามมา อิห. ไม่มาจย้าา
เราเลยลองกลับไปดูมันอีกรอบนึง สรุป พาเพื่อนไปเอากลองแล้วจ้าาา...... (1ชม.ผ่านไปป) เราก้รอมัน ปกติเราจะเป็นคนกลับไป ทีนี้เราเลยอยากลองใจ
ให้มันมาง้อเราบ้างไรงี้ เราก้คิดแหละว่าเราไม่ผิด
ไอ่เราก้นึกว่ามันจะมา (2ชม.ผ่านไป) เริ่มค่ำ ตอนแรกก้เฉยๆ ก้รอมันไปเรื่อยๆ จนเริ่มสังหรใจแปลกๆ เราก้คิดไปเรื่อย เรื่องนู้น เรื่องนี้ แต่ที่ติดใจคือมันต้องไปหาอีนั่น!แน่ๆ ในใจเราคิดงั้น แต่เราก้ไม่ได้อะไร รอต่อไป จนเริ่มกระวนกระวาย เราเลยตัดสินใจบอกพี่พาไปหาบ้านเพื่อนคนนั้นบ้านเพื่อนคนนี้ แต่ก้ไม่เห็น พอขับไปเรื่อยๆ ก้ไปเจอกับเพื่อนมันคนนึงเพื่อนมันถามเราว่า 'เห็นมันมั้ยมันออกไปนานแล้วยังไม่กลับมา' เราเลยบอกว่า 'ไม่ มันอยู่ไหน?'
เพื่อนมันเลยบอกว่ามันกินเหล้าอยู่กับเพื่อน !บิงโก!
เราเลยไปที่นั้น แล้วทีนี้ เราเห็นเพื่อนคนที่บอกให้มันพาไปเอากลอง แต่!!! ไม่เห็นมัน ฮ่าๆๆๆ เราเลยถามว่ามันไปไหน คนนึงบอกไปซื้อบุหรี่ คนนึงบอกไปหาเพื่อนอีกคน คนนึงบอกไปซื้อโค้ก เราเลยเริ่มหวั่นใจ
นั่งคิดว่ามันจะไปไหน เลยไปถามอีกทีว่ามันไปซื้อของร้านไหน เพื่อนมันก้บอกให้เรารออยู่นี่ บอกเราว่าคุยกับแฟนเราแล้ว แฟนเราบอกให้เรากลับบ้าน ฮ่าๆๆ
เราเริ่มไม่อยู่สุข อยู่เฉยๆน้ำตาก้ไหล ไม่รู้ทำไม นั่งคิดไปคิดมาเราเลยตัดสินใจ เอาว่ะ เราบอกพี่เราว่าถ้าไปที่นี้ไม่เจอเราจะกลับ......... ใช่ เรากำลังจะไปบ้านเเฟนเก่าของแฟนเรา เราขอให้ไม่เป็นอย่างที่เราคิด พอใกล้จะถึง รู้มั้ยเราเห็นอะไร.. เราเห็นแฟนเรากำลังเดินออกมา กับอีห่านั่น... เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน สิ้นหวัง ผิดหวัง เราไม่ดีพอหรอ? อยากกลับบ้าน ไม่อยากเห็นอะไรแบบนี้ โมโห เสียใจ ในเวลาเดียวกัน
จุกที่อก น้ำตาไหลเอง ไหลไม่หยุด เสียใจมากๆมากที่สุดที่สุดสุดสุดสุด แบบโคตรสุด ไม่คิดว่าตัวเองจะมาเจอแบบนี้ เราขาดสติไปช่วงนึงคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะทำอะไร พี่เราบอกให้เราตั้งสติ ใจเย็นๆ คนเรามันก้ต้องมีแบบนี้แหละ แฟนเราไม่ได้มาคนเดียว มันมากับเพื่อนคนนึง(เพื่อนผู้หญิงที่เป็นเพื่อนกับแฟนเก่ามันแล้วพี่คนนี้ก้รู้จักเรา) กับน้องคนนึง(คนนี้เราสนิทเลยแหละ)  เราเลยตั้งสติแล้วกลับไปตรงที่เพื่อนมันกินเหล้า เราเจอมัน เราโมโหสุดขีดเราตะโกนถามมันว่าทำได้ยังไง ทำ ทำไม ทั้งด่า ทั้งร้องไห้ ในหัวก้คิดว่าสองคนนั้นที่พาแฟนเราไปหาอีนั่น ทำกับเราได้ไง
โดนหักหลังสองต่อ555555 เราเอาแต่ด่าๆๆ รู้มั้ยมันบอกเราว่าไง มันบอกว่ามันไม่ผิด เราผิดที่โกดมันมันเลยทำแบบนี้ ป๊าดดดดดดด. แล้วมันก้บอกว่าแค่ไปกินเหล้าเฉยๆ ไม่ได้คิดจะกลับไปหาเขา มันบอกแค่อยากเจออีนั่นเฉยๆ (ไม่คิดถึงมันล่ะ จะอยากเจอมันทำคว*ไร) มันไม่ผิดเพราะมันยังไม่ได้เอากับอีนั่น...  ปรี๊ดดดดเลยจ้าาาาาา  เราถีบโต๊ะ ตะโกนด่า ร้องไห้ ไม่รู้จะพูดอะไร เพื่อนมันก้บอกให้พูดกันดีๆ (แล้วทำไมไม่ห้ามมันเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอบักด๊กทง) เราไม่สนใจคำพูดใครเลยตอนนั้น จนเริ่มเย็นลงนิดนึง มันเลยบอกว่าจะกลับบ้าน มีไรไปคุยบ้าน
ตกลงเลยจ้าาาากลับบ้านมา... มันขึ้นเตียงเราเลยถามไม่มีอะไรจะพูดหรอมันบอกว่ามันเมามันปวดหัว บลาๆๆๆ~ มันก็บอกว่ามันทำอะไรบ้าง ในใจก้ไม่เชื่อเราก็ถามๆๆๆ มันก้ตอบบางครั้งก้โกหกแล้วเราจับผิดได้ มันก้บอกใหม่ ถามไปอย่างนี้ เราเลยสุดทนแล้วพูดขึ้นว่า เลิกกันมั้ย ไม่ไหวแล้ว เหนื่อย เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ มันก้เงียบ เราเลยว่าอืมถ้างั้นไปล่ะน่ะ
มันก้พูดขึ้นว่ามันจะไม่เลิก เราเลยบอกว่าเราไม่ไหวแล้วไม่อยากทนอีกแล้วมันเลยบอกว่าขอโอกาสครั้งสุดท้าย ในใจเราอยากจะกลับบ้านอยากเลิก อยากมีอิสระจะได้ไม่ต้องมาระแวงแบบนี้ เหนื่อยกับทุกอย่าง
แต่ตัวเราไม่ได้ทำอย่างนั้นเลย เรานั่งลงแล้วมันก้มากอดเรา เราเลยบอกปล่อย+ตีต่อยตบทุบด่า ร้องไห้
แล้วก้หยุดมันบอกขอโทดมันพูดทุกอย่างเพื่อไม่ให้เราไป ถามว่าเราไปมั้ย?......   "ไม่" จ้าาาา เราดันให้อภัยมันให้โอกาสมัน ไว้ใจมัน ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะทั้งๆที่มันทำกับเราขนาดนั้น ไม่คิดเลยว่าเราจะรักคนที่ทำกับเราแบบนี้ได้มากขนาดนี้ เราโง่มาก เรายอมรับ แต่เราก็รู้สึกสบายใจที่มันจบแบบนี้ เราไม่อยากให้เวลาที่ผ่านๆมาต้องมาจบลงเพราะเรื่องๆ เดียวเราอยากคบไปนานๆ ไม่อยากเริ่มใหม่ ไม่อยากเริ่มกับใคร อยากให้เป็นคนนี้ คนเดียว.... 😢😭